Μάγκικα και Αγρινιώτικα ο Παναιτωλικός πήρε σπουδαία νίκη μέσα στη Νέα Σμύρνη, σε έναν αγώνα που ο Τίτορμος έκανε το καθήκον του μπρος στο κάλεσμα της ιστορίας.
Έστω και την ύστατη στιγμή, ο Παναιτωλικός με την «πλάτη στον τοίχο» ενάντια σε όλους και σε όλα, αντίθετα με τα όσα επιμένουν να αναπαράγουν μέσα φίλα προσκείμενα σε ανθρώπους που δεν τον… χωνεύουν, πήρε αυτό που άξιζε.
Η ομάδα του Μάκη Χάβου είχε ψυχή, είχε πάθος, ήταν καθολικά καλύτερη από τον Πανιώνιο και δικαίως έφυγε με τη νίκη. Το ότι αυτή η νίκη ενόχλησε πολλούς είναι αλήθεια. Όσοι εντός Αγρινίου, σε καφενειακού επιπέδου συζητήσεις ενστερνίζονται απόψεις που κάνουν λόγο για… «διαιτητικές καταδίκες», ενώ τα προηγούμενα χρόνια πανηγύριζαν με τις νίκες του Παναιτωλικού, δεν αξίζουν να λένε ότι υποστηρίζουν την ομάδα. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι ο Παναιτωλικός «χαλάει» ένα ευρύτερο πλάνο που συμπεριλαμβάνει από κομμένα δοκάρια και καλάσνικοφ μέχρι στημένους αγώνες, παρεμπόριο και πελατειακές σχέσεις.
Το ζήτημα για τον Παναιτωλικό ήταν η διαχείριση τέτοιων ζητημάτων, όπως τονίζαμε μέσα από άρθρα καθ’ όλη τη σεζόν. Δε χρειάζεται να δίνεται σε κανέναν υπάλληλο το δικαίωμα να εκφέρει άποψη για το τι πρεσβεύει ο Παναιτωλικός. Είτε μέσω ψηφοφοριών, είτε μέσω τοποθετήσεων.
Ο Παναιτωλικός από τη φετινή σεζόν έχει πολλά να μάθει από τα λάθη του. Αρκεί πρωτίστως να τα αναγνωρίσει. Και πρέπει να το κάνει. Διότι ο οργανισμός του Παναιτωλικού φέτος απέτυχε στη στοχοθεσία του.
Το πορτογαλικό πλάνο τριετίας αποδείχθηκε ολέθρια επιλογή. Δεν μπορεί να στηριχθεί κάτι τέτοιο στο Αγρίνιο, όσο καλές υποδομές κι αν υπάρχουν, όσες προοπτικές και αν μπορούν να δημιουργηθούν. Είναι καιρός ο Παναιτωλικός να ξαναχτίσει σχέσεις εμπιστοσύνης με την ελληνική ποδοσφαιρική αγορά.
Υπάρχει ένα σύνολο παικτών από τα σπλάχνα του για τους οποίους τα είπαμε και πριν λίγες μέρες. Πονάνε την ομάδα, μπορούν να πάρουν ευκαιρίες, έχουν το μέλλον μπροστά τους και φέτος κλήθηκαν να βγάλουν τα «κάστανα από τη φωτιά» λόγω των λαθών του καλοκαιριού.
Δεν θα βλέπαμε ειδάλλως Παρρά, δε θα βλέπαμε Κωνσταντόπουλο, δε θα βλέπαμε Λιάβα στα στόπερ (σαν αριστερό μπακ ξεκίνησε φέτος…). Έλληνες χρειάζεται ο Παναιτωλικός με πείρα, όπως ο Τζανακάκης, να δείξουν τον δρόμο σε αυτά τα παιδιά. Καλά παιδιά μπορεί να είναι και οι ξένοι αλλά δεν πρόκειται να καταλάβουν τι πραγματικά εστί Παναιτωλικός…
Ο Μάκης Χάβος κέρδισε με το σπαθί του μία ακόμη φορά τον κόσμο του Παναιτωλικού. Για όλα όσα έκανε φέτος. Για το γεγονός ότι ανταποκρίθηκε στην ανάγκη της ομάδας, για το πάθος που έδειξε, για τη μεταμόρφωση της ομάδας που ομολογουμένως μετά τα Χριστούγεννα άρχισε να παίζει αλλιώτικο ποδόσφαιρο. Αν και δύσκολα, έκαμε το χρέος του, έσωσε την ομάδα.
Ο καθένας έχει διαφορετική άποψη για τον Μακεδόνα τεχνικό, ποτέ δεν κρύψαμε την συμπάθειά μας στο πρόσωπό του. Και η συμπάθεια αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι τις καλύτερες μέρες του στη Λίγκα ο Παναιτωλικός τις έζησε με αυτόν στο τιμόνι του. Ξέρει τι είναι ο Παναιτωλικός, ξέρει που βρίσκεται.
Αλάθητος δεν είναι. Σε παιχνίδια όπως με την ΑΕΛ ή τον Αστέρα -και σε άλλες περιπτώσεις – έκανε και αυτός λάθη. Λάθη για τα οποία κρίνεται, ωστόσο δεν είναι αρκετά για να μην τον βρουν στον πάγκο του Παναιτωλικού την επόμενη μέρα. Κι άλλοι λάθεψαν στην ομάδα παρελθοντικά, άλλωστε.
Ο Χάβος αξίζει να του δοθεί η ευκαιρία να «χτίσει» μία δικιά του ομάδα. Από το μηδέν. Να την προετοιμάσει και να την παρατάξει στο νέο πρωτάθλημα. Και εκεί θα κριθεί αυστηρότερα. Σε κάθε περίπτωση οι ιθύνοντες οφείλουν να αποφασίσουν άμεσα και να μην προχωρήσουν ξανά σε επιλογές τύπου Κάστρο.
Γράφτηκαν πολλά το τελευταίο διάστημα, ακούστηκαν ακόμη περισσότερα, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι ο Χάβος ήταν εκεί για τον Παναιτωλικό. Τα υποθετικά σενάρια, του στυλ άλλος στη θέση του με τέτοιο ρόστερ θα είχε καταφέρει να καθαρίσει την υπόθεση γρηγορότερα είναι αστεία. Υποθετικά και ο Παναιτωλικός αν δεν πήγαινε σε πορτογαλικό μοντέλο το καλοκαίρι καλύτερα θα ήταν τώρα.
Είναι πρόβλημα να περνιέται προς τα έξω μία εικόνα ότι στα καλά είμαστε όλοι μαζί και στα κακά ο καθένας μόνος του. Σε όλα (και ο καθένας ας κάνει τους συνειρμούς του). Ο Χάβος σαφώς δεν έσωσε μόνος του την ομάδα -έγινε μεγάλο μεταγραφικό ντεμαράζ τον Γενάρη από τη διοίκηση- ούτε και η ομάδα σώθηκε μόνη της. Έχουν αποδείξει αυτές οι δύο μεριές ότι είναι ικανές σε συνεργασία να κάνουν τον Παναιτωλικό μεγάλο.
Κρίσιμο ερώτημα, άγνωστη η απάντηση. Ο Κωστούλας διατράνωσε ξανά ότι «σύντομα αποχωρεί». Το πόσο σύντομα είναι αυτό; Άγνωστο κι αυτό. Αν όμως είναι η παρούσα διοίκηση να παραμείνει στη θέση της υπάρχουν και ορισμένα πράγματα που πρέπει να επισημανθούν:
-Υπάρχει μία πανδημία που έχει ανατρέψει τα πάντα στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι. Οι ανακατατάξεις αυτές είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για να διατηρηθεί κορμός και να δημιουργηθεί κάτι ελληνοποιημένο.
-Υπάρχει η μεγάλη ανάγκη ο Παναιτωλικός να ξανακερδίσει το Αγρίνιο. Η εικόνα του γηπέδου τα τελευταία χρόνια είναι κάθε πέρσι και καλύτερα. Σε ότι του αναλογεί, ο οργανισμός οφείλει να πράξει τα δέοντα.
-Πρέπει παίκτες από το ρόστερ που διαμορφώθηκε να παραμείνουν πάση θυσία: Ντάουντα και Φάρλει θα πουν όλοι με ένα στόμα, μια φωνή.
-Άγνωστο το μέλλον του συνεταιρισμού της Λίγκας δίχως κεντρική διαχείριση στα τηλεοπτικά.
-Αναμένονται έργα στο γήπεδο με την αρωγή της Περιφέρειας. Δημιουργείται προοπτική για το σύλλογο.
Υπάρχει ακόμη ένα παιχνίδι με τον Βόλο, τη στιγμή που ήδη ξεκίνησαν να μιλούν για αναδιάρθρωση τώρα που η Παναιτωλικάρα τους χάλασε ξανά τη συνταγή. Σε κάθε περίπτωση, οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες για το μέλλον της μεγάλης μας αγάπης…
This website uses cookies.
Read More
View Comments
Παλικαρια, πολλά λόγια δεν χρειάζονται.
Μόνο Χάβος ξέρει. Μόνο Χάβος πραγματοποιεί.