Ανασύνταξη και ύστατη προσπάθεια

Η ώρα της κρίσης κοντοζυγώνει για τον Παναιτωλικό που έχει μπροστά του λίγες μέρες για τη μέγιστη δυνατή ανασύνταξη δυνάμεων ώστε να καταβάλλει την… ύστατη προσπάθεια απέναντι στην ΑΕΛ.

Ο «απόηχος» της αναμέτρησης-πανωλεθρία από τη Λαμία ήταν δύσκολα διαχειρίσιμος και η αλήθεια είναι ότι μόνο μία νίκη απέναντι στη Λάρισα θα μπορέσει να αντιστρέψει την κατάσταση.

Οι «αναταράξεις» στις τάξεις της ομάδας και του κόσμου πολλές, το κλίμα «βαρύ» και γενικότερα για πολλά εικοσιτετράωρα μετά την ήττα στο Αγρίνιο αποκόμιζε ο οποιοσδήποτε την αίσθηση του «καταδικασμένου» αποτελέσματος (δηλ. του υποβιβασμού).

Είναι γεγονός, ο φετινός Παναιτωλικός είναι με διαφορά ο απογοητευτικότερος των τελευταίων ετών. Η εικόνα του παιχνίδι με το παιχνίδι, εκεί που η μπάλα «καίει» (όπως με ΑΕΛ, Απόλλων και Λαμία) τα «καναρίνια» ήταν κάκιστα.

Πρόσωπα και ψυχολογία

Το ζητούμενο είναι το κατά πόσο ευεργετικά θα μπορέσει να λειτουργήσει η διακοπή που διάγουμε λόγω των υποχρεώσεων των εθνικών ομάδων. Προς το παρόν ερωτηματικό αποτελεί και το τι επιλογές θα υπάρχουν στη «φαρέτρα» και το αν επιτέλους θα προχωρήσει ο Δέλλας σε «ξεκαθάρισμα» της «ήρας από το στάρι», να αφήσει εν ολίγοις στον πάγκο όσους έχουν απογοητεύσει πλήρως με τις επιδόσεις τους.

Άγνωστo το κατά πόσο διαθέτουν ρυθμό οι -κατά τα άλλα έτοιμοι- Μανθάτης και Καρασαλίδης, για να αγωνιστούν βασικοί, δύσκολη φαντάζει στην παρούσα φάση η επιστροφή του Μπαρμπόσα, ξεχνιέται παντελώς αυτή του Ματσόλα, ο οποίος αποδεικνύεται «γυάλινος», έχοντας υποστεί νέα θλάση.

Ουδείς μπορεί να μιλήσει με σιγουριά για το πεδίο των τραυματισμών στον φετινό Παναιτωλικό, επομένως μόνο η ανακοίνωση της αποστολής για την Λάρισα θα δώσει μία σαφέστερη εικόνα (δίχως αυτό να είναι κάτι απόλυτο, δεδομένου ότι έχουμε πολλάκις δει τραυματίες παίκτες να συμπεριλαμβάνονται και εν τέλει να μένουν εκτός της τελικής επιλογής).

Το μεγαλύτερο ζητούμενο, πέραν των προσώπων, είναι το ψυχολογικό σκέλος. Ο Παναιτωλικός είναι μία ομάδα δίχως τσαμπουκά, εντελώς άνευρη, αφελής και σοφτ, ιδίως απέναντι σε αντιπάλους που μπαίνουν με το «μαχαίρι στα δόντια» για το αποτέλεσμα στο γήπεδο.

Παιχνίδι αποδείξεων

Μπορεί το Σάββατο να παρουσιαστεί στο Αλκαζάρ και να αντιστρέψει τους ρόλους; Το παιχνίδι με την ΑΕΛ «είναι ο θάνατος, σου η ζωή μου». Δεν είναι εύκολο να σκεφτεί κανείς το πώς θα «συνέλθει» ο Παναιτωλικός από ενδεχόμενη νέα ήττα. Δεν είναι δύσκολο να υποθέσει κανείς ότι η «μουρμούρα» θα μεγαλώσει.

Τόσο οι ποδοσφαιριστές όσο και ο οργανισμός του Παναιτωλικού συνολικά έχουν πρώτα να αποδείξουν στους εαυτούς τους ότι μπορούν να παλέψουν και να πετύχουν και ακολούθως στον κόσμο, που στην παρούσα φάση είναι δικαιολογημένα παντελώς απογοητευμένος.

Η μία αλήθεια είναι ότι η πίεση είναι τεράστια. Η άλλη ότι ο Παναιτωλικός φέτος αγνοεί την εκτός έδρας νίκη. Σε κάθε περίπτωση, όπως είχε τονιστεί και στις 27 Φεβρουαρίου (ρήση η οποία δυστυχώς τότε επιβεβαιώθηκε) «Αν στον “κάμπο” ο Παναιτωλικός μπει στο γήπεδο με τη λογική “τουλάχιστον μη χάσουμε”, θα χάσει».