Άντεξε στην κακή του μέρα, στην Λαμία πρέπει να είναι αλλιώς

Ο Παναιτωλικός στην κακή του μέρα άντεξε απέναντι στον Λεβαδειακό. Πλέον κοιτάει το ματς της Λαμίας, όπου απαγορεύεται να έχει ίδια εικόνα.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Την σημασία ενός τέτοιου βαθμού θα την καταλάβουμε αργότερα στο πρωτάθλημα. Ήταν «χρυσάφι», με βάση την απόδοση που είχε ο Παναιτωλικός στο γήπεδο, κακά τα ψέματα. Υπό άλλες συνθήκες, άλλες χρονιές ο Τίτορμος δύσκολα θα έπαιρνε κάτι από ένα τέτοιο ματς.

Η ομάδα του Πετράκη, ωστόσο, είναι κάτι άλλο. Το έχουμε δει πολλές φορές το έργο, ματς αυτά τα παιδιά δεν παρατάνε. Και αξίζουν πολλά μπράβο. Τον γουστάρουμε αυτόν τον Παναιτωλικό.

Στην Βοιωτία υπάρχουν πολλά αρνητικά στα οποία μπορεί να σταθεί κανείς. Ναι, είναι παραδοχή κοινή. Η ομάδα ξεκίνησε καλά, είχε στο πρώτο τέταρτο δύο στιγμές, αλλά από εκεί και πέρα το… χάος.

Μηδέν στην δημιουργία, πολλά προβλήματα στην άμυνα από τις κινήσεις του Ζίνι, με τον Λεβαδειακό να επανακτά γρήγορα μπάλες και να «κλειδώνει» το κέντρο του Παναιτωλικού. Προβληματική εικόνα συνολικά.

Οι Αγρινιώτες είχαν πολλά βασικά «γρανάζια» σε κακή μέρα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι με εξαίρεση τον Μπουζούκη (και τον Μαυρία που βγήκε νωρίς και δεν κρίνεται), το σύνολο των βασικών πήρε κάτω από την βάση. Το γιατί ο Παναιτωλικός παρουσίασε τέτοια εικόνα θα πρέπει να αξιολογηθεί.

Δεδομένα υπήρχαν απουσίες, δεδομένα υπάρχει κούραση, δεδομένα δεν βοήθησε ο καιρός και γήπεδο, παίζει και ο αντίπαλος. Παράλογο δεν είναι μία ομάδα να έχει και τέτοιες εμφανίσεις. Παράλογο θα ήταν να πάει… «τάπα» σε κάθε ματς.

Ναι, αλλά δικαιολογία δεν αποτελεί τίποτα από τα παραπάνω. Όχι όταν η ομάδα αυτή έχει καλλιεργήσει προσδοκίες. Οι απαιτήσεις υπάρχουν γιατί απέδειξε ότι μπορούμε να τις έχουμε από αυτήν.

Η παρένθεση της Λιβαδειάς πρέπει να κλείσει από σήμερα κιόλας. Μπροστά του ο Παναιτωλικός έχει ένα ακόμα πολύ δύσκολο παιχνίδι, στην Λαμία. Με υπόβαθρο… ίδιο. Απέναντι δηλαδή σε μία ομάδα που «καίγεται» για βαθμούς. Στον πρώτο γύρο του είχε κάνει «ζημιά». Έχει χρέος να ανταποδώσει…

Ο Παναιτωλικός δεν θα κληθεί να αντιμετωπίσει μόνο μία ομάδα που θα είναι «με το μαχαίρι στα δόντια». Μα και τα όποια δικά του προβλήματα. Θα στερηθεί Μπουζούκη, Λούις, αναμένουμε νεώτερα για Μαυρία, Τορεχόν, Ρόα.

Οι επιστροφές των Λιάβα και Παντελάκη είναι σημαντικές. Σημαντικότερο θα είναι ωστόσο το να μην παρουσιάσει ο Παναιτωλικός -ανεξάρτητα του ποιοι θα αγωνιστούν- εικόνα Λιβαδειάς. Αυτό θα πρέπει να δουλευτεί στις προπονήσεις της εβδομάδας. Εκεί πρέπει να «πέσει» το «βάρος» ώστε να μπούμε στον δεύτερο γύρο ιδανικά.

Κλείνοντας, δύο πράγματα. Πρώτον, κάθε ομάδα δικαιούται να έχει κακές μέρες. Για τον Παναιτωλικό η δική του κάκιστη μέρα πέρασε αναίμακτα. Αυτό το κρατάμε, χωρίς να ισοπεδώνουμε τους ίδιους τους παίκτες που έχουν την ομάδα σε αυτή την θέση, την δεδομένη χρονική στιγμή. Πίστη, ανεπιφύλακτα, σε καθέναν που μπαίνει στο γήπεδο και παλεύει. Αυτό σημαίνει ομάδα.

Δεύτερον, το ότι ο Παναιτωλικός -όπως όλες οι ομάδες της κατηγορίας- θέλει ενίσχυση ενόψει της μεταγραφικής περιόδου το ξέρουμε. Όλοι. Και πριν από όλους εμάς το ξέρουν οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας. Θεωρώ αυτονόητο ότι αυτό θα γίνει, λαμβάνοντας υπόψιν και την πορεία μέχρι ώρας. Πρέπει να γίνει έγκαιρα, συνυπολογίζοντας ότι ήδη έχουν αρχίσει οι πρώτες ανακοινώσεις ενόψει Ιανουαρίου.

Υ.Γ.: ΟΛΟΙ Λαμία.