Ας αποφασίσουμε, επιτέλους, τι θέλουμε…

Ομάδα, διοίκηση, κόσμος. Το τρίπτυχο που σε κάθε ομάδα εφόσον «κουμπώσει» σωστά οδηγεί σε επιτυχίες. Αρκεί να αποφασίσουμε, επιτέλους, τι θέλουμε…

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Δεν χρειάζεται να το πεις κανείς. Το βλέπει κανείς παντού γύρω του. Στα social media και στους δρόμους του Αγρινίου. Ο κόσμος του Παναιτωλικού έχει τα «κουσούρια» του. Είναι γκρινιάρης και απαιτητικός. Και καλά κάνει, έτσι πρέπει. Να έχει απαιτήσεις. Ο Παναιτωλικός για όλους μας είναι η μεγαλύτερη ομάδα που υπάρχει.

Τόσα χρόνια στα «αλώνια», τόσες «κατραπακιές» και δυσκολίες τον έκαναν να έχει ένα ιδιαίτερο ταπεραμέντο. Σε αυτό συμβάλλει και ο χαρακτήρας της περιοχής μας, καθαυτός. Ο κόσμος του Παναιτωλικού όμως δεν συμβιβάζεται ούτε με την δεκαετή και πλέον σταθερή παρουσία της ομάδας στα «σαλόνια». Και πάλι καλά κάνει. Εχθρός του καλού το καλύτερο. Το club δεν έχει τίποτα να ζηλέψει εν συγκρίσει με άλλα.

Στην φετινή προσπάθεια που κάνει ο Παναιτωλικός δεν περισσεύει κανείς. Και η στήριξη όλων θα είναι σημαντική. «Στυλοβάτης της προσπάθειας ο κόσμος», είπαν οι οργανωμένοι πρόσφατα. Και πόσο δίκιο έχουν. Ναι, ο κόσμος πρέπει να στηρίξει.

Στα μέσα του καλοκαιριού, πολλοί έλεγαν «διαρκείας θα πάρω αν γίνουν μεταγραφές». Μεταγραφές έγιναν (και συνεχίζουν). Ο Κολοβός ανακοινώθηκε. Θα σας δούμε στο γήπεδο;

Σήμερα προέκυψε το άλλο, με την διάθεση των απλών εισιτηρίων. Ο Παναιτωλικός για τα ματς με τους «μεγάλους» εφαρμόζει το περσινό σύστημα. Δίνει την δυνατότητα σε όποιον κάτοχο διαρκείας, όχι μόνο της τρέχουσας χρονιάς αλλά και των δύο προηγούμενων να πάρουν από ένα εισιτήριο.

Αν το γήπεδο γέμιζε κάθε Σαββατοκύριακο δεν θα ίσχυε κάτι τέτοιο. Δεν θα υπήρχε λόγος.

Όσοι επιθυμούν να έρθουν σε 4-5 ματς το χρόνο, για τους δικούς τους λόγους (πχ για να δουν την ομάδα εξ Αθηνών που υποστηρίζουν) και το παίζουν παράλληλα «Παναιτωλικάρες» του πληκτρολογίου, κρίμα αλλά δεν λυπόμαστε. Κι ούτε θα λυπηθούμε. Όποιος αγαπάει τον Παναιτωλικό είναι εκεί, στις κερκίδες. Έχει ήδη φροντίσει να εξασφαλίσει την παρουσία του στο γήπεδο. Δεν κράζει στο internet, δικαίως ή αδίκως και στο γήπεδο είναι ανύπαρκτος.

Όσοι Παναιτωλικοί έρχονται στο γήπεδο 4-5 ματς το χρόνο, για τους δικούς τους λόγους (πχ κατοικούν εκτός Αγρινίου) και πάλι το διαρκείας συμφέρει. Υποθέτοντας ότι θα απαιτηθεί στη μεγάλη κερκίδα, που προτιμούν οι περισσότεροι, ένα ποσό των 20 ευρώ ανά ματς. Μιλάμε για 100 ευρώ. 110 ευρώ κοστίζει το διαρκείας στο πέταλο.

Για ματς με αντιπάλους όπως η Τρίπολη ή ο Ατρόμητος η διάθεση των εισιτήριων θα είναι ελεύθερη και ανοικτή για όλους, οπότε δεν τίθεται θέμα. Αν κάποιος που ζει ακόμα και μακριά από το Αγρίνιο τύχει να βρεθεί στην πόλη σε ένα τέτοιο ματς δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να εξυπηρετηθεί.

Αρκετοί θα αντιπαραβάλλουν το κόστος του διαρκείας. Δύσκολες οι εποχές, πολλοί μπορεί να μην έχουν. Σεβαστό απόλυτα. Δίνεται και η δυνατότητα εξόφλησης του εισιτηρίου διαρκείας σε έξι δόσεις όμως.

Στην τελική, αν κάποιος πραγματικά θέλει να έρθει στο γήπεδο, ανεξαρτήτου συνθήκης, ακόμα και σε αυτά τα πέντε ματς που θα υπάρχει ο περιορισμός, στην κοινωνία του Αγρινίου που όλοι γνωριζόμαστε με όλους δεν θα δυσκολευτεί να εντοπίσει κάτοχο διαρκείας για το εισιτήριό του.

Αν πάλι και εδώ υπάρξουν «μα», τότε μπορεί να πάει στα παιδιά της Θύρας 6. Εισιτήρια διατίθενται ΧΩΡΙΣ περιορισμούς για αυτά τα συγκεκριμένα ματς σε όλη τη Θύρα 5, δηλαδή στη μισή σχεδόν μικρή κερκίδα. Με άπλετο χώρο για όλους.

Εν ολίγοις, πρόβλημα επί της ουσίας δεν υφίσταται για κανέναν Παναιτωλικό. Όλοι μπορούν ποικιλοτρόπως να εξυπηρετηθούν για να δουν την ομάδα. Θα το κάνουν;

Ας αποφασίσουμε, λοιπόν, τι θέλουμε. Και να αντιληφθούμε ότι κριτική μπορούμε να κάνουμε όταν στηρίζουμε την ομάδα και όχι εκ του ασφαλούς. Ο Παναιτωλικός κάλεσε όλους τους Παναιτωλικούς στο πλευρό της ομάδας. Το «μπαλάκι» είναι στα χέρια τους.

Υ.Γ 1: Για όσους θα πουν «δεν είναι σοβαρές οι μεταγραφές, δεν παίρνω διαρκείας», απλώς αυτοί ΔΕΝ είναι Παναιτωλικοί. Όσοι επίσης δεν έρχονται στο γήπεδο γιατί «δεν γουστάρουν να στηρίξουν τον Κωστούλα και τον Μπελεβώνη», επίσης ΔΕΝ είναι Παναιτωλικοί.

Στο γήπεδο δεν πας ούτε απέχεις για τα πρόσωπα. Στο γήπεδο δεν πας για να στηρίξεις το ταμείο του οποιουδήποτε. Πας για την ομάδα, για το σήμα στη φανέλα. Όποιος αγαπά τον Παναιτωλικό, η θέση του είναι εκεί.

Υ.Γ. 2: Ναι, μακάρι κάποια στιγμή να υπάρχουν σοβαρές μετακινήσεις οπαδών. Για όλους σε όλες τις έδρες. Μέχρι να τεθούν τα σωστά πλαίσια, ωστόσο, νομοθετικά και πρακτικά, μιλάμε για ουτοπία.