Δεν θα αλλάξει ποτέ

Επαναλαμβάνεται κάθε καλοκαίρι, αφορά όλες τις ομάδες, είναι στην ιδιοσυγκρασία όλων όσων στηρίζουν και νοιάζονται μία και δεν θα αλλάξει ποτέ.

Είναι κάτι που πρέπει οι άνθρωποί των ομάδων (διοικούντες και προπονητικά επιτελεία), όπως και του Παναιτωλικού ασφαλώς, να αποδεχθούν και να ζήσουν με αυτό. Τελεία και παύλα.

Φαινόμενο «”δεν πάμε πουθενά“ μετά από μία ήττα και “βγαίνουμε Ευρώπη“ μετά από μία νίκη στα φιλικά», ας το ονομάσουμε.

Ασχέτως με το ότι το φαινόμενο συναντάται σχεδόν παντού, εμάς ο Παναιτωλικός μας αφορά και μόνο.

Εστιάζοντας λοιπόν επιμέρους να εξηγήσουμε ότι τα δύο φιλικά στο Καρπενήσι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε να εξαχθεί κανένα ασφαλές συμπέρασμα για το οτιδήποτε. Άτοπα τα αναθέματα, άτοπη η υπέρμετρη αισιοδοξία.

Δύο ματς προπονητικού χαρακτήρα, με την ομάδα να έχει ρίξει το βάρος στην φυσική κατάσταση, με τον Πετράκη να κάνει δοκιμές, να δίνει χρόνο συμμετοχής στους μικρούς. Ο μόνος που μπορεί να αξιολογήσει ουσιαστικά τα όσα είδε είναι αυτός και κανείς άλλος.

Για την έναρξη του πρωταθλήματος απομένουν τέσσερις εβδομάδες. Υπάρχει πολύς (ναι, πολύς είναι) χρόνος για να αξιοποιηθεί από τον προπονητή της ομάδας για να μοντάρει την ομάδα όπως και όσο θέλει-χρειάζεται. Στο διάστημα αυτό θα δοθούν πέντε ακόμα φιλικά (27/7 με Αστέρα στην Τρίπολη, 31/7 με Βόλο στο Αγρίνιο, 3/8 με Ατρόμητο στο Περιστέρι, 4/8 με Καλαμάτα στο Αγρίνιο, 10/8 με Λεβαδειακό στο Αγρίνιο ή στη Λιβαδειά).

Εκεί θα αρχίσουν να βγαίνουν συμπεράσματα, εκεί θα εντοπιστούν τα όποια ζητήματα και αναλόγως θα γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις.

Αυτό σημαίνει ότι οι μεταγραφές πρέπει να καθυστερήσουν μέχρι τότε; Αυτό σημαίνει ότι το ρόστερ είναι την δεδομένη χρονική στιγμή ΟΚ; Όχι, σε καμία περίπτωση. Πρέπει να είναι κανείς απαίδευτος ποδοσφαιρικά για να νομίζει κάτι τέτοιο. Χρήζει ουσιαστικής μεταγραφικής ενίσχυσης. Εύστοχα και άμεσα.

Εξίσου απαίδευτος ποδοσφαιρικά θα πρέπει να θεωρείται κάποιος αν έχει την εντύπωση ότι οι αποχωρήσεις θα πρέπει αριθμητικά να εξισωθούν με προσθήκες. Την περασμένη σεζόν το ρόστερ στελεχώθηκε με 33 παίκτες, εκ των οποίων οι 9 τουλάχιστον από την ώρα που ανέλαβε ο Πετράκης έγραψαν από μηδέν έως… ελάχιστα λεπτά συμμετοχής (και δεν μιλάμε για παιδιά όπως Βοΐλης, Ξενιτίδης κ.α.).

Το ρόστερ την δεδομένη χρονική στιγμή, χωρίς να υπολογίσουμε τα παιδιά των υποδομών, διαθέτει 22 ποδοσφαιριστές και σίγουρα θα φτάσει-ξεπεράσει τον αριθμό 25. Χωρίς να υπολογίζουμε τα παιδιά που θα γίνουν επαγγελματίες. Οι πράξεις δίνουν την απάντηση. Και το ζητούμενο ασφαλώς είναι αυτοί που θα βρίσκονται μέσα στο έμψυχο υλικό να ταιριάζουν στα «θέλω» του Πετράκη. Όχι να βλέπουν τα ματς από τις εξέδρες.

Επί των μεταγραφικών, επανερχόμενοι, ωστόσο.

Ο Παναιτωλικός μεσοεπιθετικά «φωνάζει» για ενίσχυση. Χρειάζεται σέντερ φορ, χρειάζεται επιθετικό χαφ. Και ανασταλτικά όμως έχει ανάγκες. Χρειάζεται στόπερ (είναι τεράστιο πλήγμα η απόσυρση Οικονόμου και η πιθανή μη ανανέωση Ταμπίτζε), πιθανότατα χρειάζεται και έναν ακόμα παίκτη στον άξονα. Ο Κοντούρης θα πάρει ευκαιρίες, υπάρχουν Πέρεθ, Λιάβας αλλά το «βάθος» πρέπει να αξιολογηθεί.

Αυτά δεν είναι πράγματα που χρειάζεται να πει ο Χ φίλαθλος ή ο Ψ δημοσιογράφος σε κάποιο σχόλιο ή σε κάποιο άρθρο. Τα λένε και οι ίδιοι οι άνθρωποι της ομάδας. Και προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται.

Ναι, πρέπει να «κλείσουν» τα «μέτωπα» το δυνατόν αμεσότερα. Γεγονός. Το ότι παρατηρείται μία στασιμότητα τις τελευταίες ημέρες είναι γεγονός, επίσης. Οι μεταγραφικές περίοδοι τα έχουν αυτά για όλες τις ομάδες, εμείς ωστόσο το σπίτι μας κοιτάμε. Και θα πρέπει μέσα στο επόμενο διάστημα εφόσον χάθηκε χρόνος σε περιπτώσεις που δεν προχώρησαν, αυτός να αναπληρωθεί.

Όχι γιατί μπορεί η όποια καθυστέρηση να φέρνει «μουρμούρα», μα για να κάνει ο προπονητής και όλοι όσοι είναι γύρω του την δουλειά τους σωστότερα.

Κλίμα εφησυχασμού σε καμία των περιπτώσεων δεν υπάρχει. Και αυτό είναι από μόνο του θετικό. «Υπάρχει μόνος πολύς ακόμα δρόμος μπροστά». Αυτό λένε στον Παναιτωλικό. Και για την ενίσχυση της ομάδας και για την δουλειά που απαιτείται ώστε να είναι έτοιμη για την 1η αγωνιστική. Εκεί όπου κανείς δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο από την εντός έδρας νίκη.