Δικαιολογία δεν υπάρχει

Ο Παναιτωλικός στην Καλαμάτα δεν πήγε για να παίξει ποδόσφαιρο. Αν το έκανε, δεν θα γράφονταν αυτές οι γραμμές. Διότι δικαιολογία δεν υπάρχει.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Απέναντι σε ομάδα με ένα επίσημο παιχνίδι στα πόδια της, απέναντι σε ομάδα μικρότερης κατηγορίας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί το παραμικρό.

Αν είναι θέμα νοοτροπίας η εικόνα που παρουσίασε ο Παναιτωλικός στο γήπεδο, όπως είπε ο Γιάννης Αναστασίου, τότε κι αυτός φταίει. Περισσότερο από τον καθέναν, πολλώ δε μάλλον όταν οι παίκτες του -εκ των οποίων οι περισσότεροι από πέρυσι μαζί του στο ρόστερ- δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι εικόνα πρέπει να έχουν.

Ευθύνη του και ότι η ομάδα παρατάχθηκε αλλαγμένη κατά δέκα ενδέκατα και οδηγήθηκε σε παράταση και πέναλτι. Εν τέλει και επιβαρύνθηκε με αχρείαστη κούραση και αποτέλεσμα δεν πήρε. Καλείται να δει τι πήγε λάθος και να το διορθώσει.

Γενικώς… προβλήματα

Άλλο τόσο υπάρχουν ευθύνες και στους ποδοσφαιριστές του, βέβαια.

Πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι οι λογιζόμενοι ως αναπληρωματικοί δεν έδειξαν την εικόνα που έπρεπε. Απέναντι σε ομάδα Super League 2 δεν κατόρθωσαν να «αρπάξουν» την ευκαιρία.

Να το εξατομικεύσουμε. Πέδρο, Μαλής, Λιάβας, Ξενιτίδης, Αποστολάκης, Τσιγγάρας δεν έδειξαν σε καμία περίπτωση τα αναμενόμενα. Μία κατηγορία μόνος του ο Βαρόνε. Εξαφανισμένος. Αντικαταστάθηκε νωρίς νωρίς. Ο Ντουάρτε κακός. Ο Χατζηθεοδωρίδης επηρεασμένος από τον τραυματισμό του.

Ακόμη και ο Φλόρες -απορία πολλών που δεν παίζει βασικός- που σκόραρε δύο τρομερά γκολ είχε εικόνα άκρως προβληματική. Πολλά λάθη, πολλά και τα χαμένα μαρκαρίσματά του.

Πρόβλημα είναι και το γεγονός ότι ποδοσφαιριστές που μπήκαν στην πορεία του αγώνα, βασικοί, δεν μπόρεσαν να προσφέρουν το παραμικρό. Εξ αυτών μάλιστα Μόρσεϊ και Κολοβός στάθηκαν μοιραίοι.

Πρόβλημα είναι που ο Στεργιάκης κάνει δεύτερο σοβαρό λάθος σε τρεις αγώνες. Ανεξαρτήτως του πέναλτι που αποκρούει, αποδεικνύει ότι είναι ασταθής. Είναι εμφανές ότι ο Παναιτωλικός πέραν του Ανέστη έχει σοβαρό θέμα στον άσο.

Πρόβλημα είναι που ο Παναιτωλικός τίθεται νοκ αουτ από την 5η φάση του Κυπέλλου. Και μπροστά του έχει δύο πολύ δύσκολα ματς με Ολυμπιακό και Ιωνικό. Ο κίνδυνος να πάρει η «κατηφόρα» την ομάδα είναι ασφαλώς ορατός. Πολλώ δε μάλλον με την εικόνα που παρουσίασε στην Καλαμάτα και δεδομένων των απουσιών της.

Μετά Χριστόν προφήτες δεν μπορούμε να γίνουμε. Και δεν ωφελεί σε κάτι. Ούτε και να ισοπεδώσουμε. Το ζήτημα είναι η συνέχεια. Ο Παναιτωλικός μετά την περσινή παρένθεση της θετικής πορείας στο Κύπελλο επέστρεψε σε μία παγιωμένη κατάσταση. Απέτυχε, κι απέτυχε με κρότο.

Το ερώτημα είναι το πώς θα διαχειριστεί το «στραπάτσο» της Καλαμάτας. Το αν θα το αξιοποιήσει ως κίνητρο για να δώσει απαντήσεις στη συνέχεια. Σε αντίθετη περίπτωση, θα ζήσει deja vu του διαστήματος μέσα Οκτωβρίου-μέσα Νοέμβρη της περασμένης χρονιάς. Και αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβεί.

Υ.Γ: Στα μέσα του πρώτου γύρου και δοθείσης της ευκαιρίας να αξιολογηθούν κάποια πράγματα με τις απουσίες Καρέλη και Ανέστη, είναι ηλίου φαεινότερο το πού πρέπει κατεπειγόντως να ενισχυθεί η ομάδα τον Γενάρη.