Ε όχι και στο σπίτι του κρεμασμένου να μιλάνε για σχοινί…

Χωρίς αναισθητικό; Έγκλημα; Ε, όχι. Κάπου «ώπα». Στα παράπονα της ΑΕΚ για την διαιτησία ο μόνος σχολιασμός που χωράει είναι η γνωστή ρήση του λαού: Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί…

Είναι πραγματικά αστείο να γίνεται κουβέντα για την διαιτησία του Πουλικίδη στο Παναιτωλικός-ΑΕΚ. Διακινείται ότι ο Ηλιόπουλος πήγε στα αποδυτήρια στο ημίχρονο να μιλήσει στον διαιτητή. Και ένας ολόκληρος επικοινωνιακός μηχανισμός να προσπαθεί να πείσει για το «δίκιο» των φιλοξενούμενων.

Ε, όχι δεν είναι έτσι. Να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους, γιατί θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε. Και το ζήτημα δεν έχει να κάνει με την ΑΕΚ αποκλειστικά.

Η αντίδραση των «μεγάλων» όταν φεύγουν με σκυμμένο κεφάλι από το γήπεδο ομοιάζει απελπιστικά.

Εν προκειμένω, στα του ματς. Πρώτα από όλα η φάση του 25′. Εκεί διαμαρτυρήθηκε περισσότερο η ΑΕΚ. Ο Περέιρα πέφτει στην περιοχή, η Ένωση «φωνάζει» για πέναλτι.

Πέναλτι δεν υπάρχει. Ας υποθέσουμε ότι υπήρχε παράβαση. Ο ρέφερι δεν το είδε. Ο VAR; Ήλεγξε την φάση και συμφώνησε με τον Πουλικίδη. Το τρίτο ριπλέι είναι διαφωτιστικό. Νομίζουν προφανώς ότι απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν βλέπουν.

Πάμε τώρα στην φάση του 92′. Έχουν άγνοια προφανώς στην ΑΕΚ των κανονισμών για χέρι. Η προβολή του αμυνομένου Σιέλη, η μπάλα ναι, πηγαίνει στο χέρι συμπαίκτη του Μιγκέλ Λουίς. Απρόσμενα και από κοντινή απόσταση. Σε φυσική θέση το χέρι, δεν υπάρχει πρόθεση.   

Υ.Γ.: Η κύρια φωτογραφία από το παιχνίδι του 2020, Παναιτωλικός-ΑΕΚ, στο Αγρίνιο. Ο Τσιντώτας απέκρουσε πέναλτι του Ματσόλα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.