Παρότι προηγήθηκε στο πρώτο μέρος ο Παναιτωλικός γνώρισε ήττα με ανατροπή στο Ηράκλειο. Κάπως έτσι ήρθε ο αποκλεισμός από το Κύπελλο.
Μπορεί η κλήρωση απέναντι σε ομάδα Super League, εκεί που άλλες ομάδες της κατηγορίας βρέθηκαν να παίζουν με ομάδες Γ’ Εθνικής ή Super League 2, να ήταν απαιτητική, πλην όμως ο αποκλεισμός από την 4η φάση είναι αποκλεισμός και δεν αλλάζει τα δεδομένα.
Όταν ο Παναιτωλικός φθάνει πέρυσι στα ημιτελικά και φέτος αποκλείεται τόσο νωρίς, ασφαλώς και αυτό συνιστά αποτυχία. Η οποία και εντείνεται από το γεγονός ότι ο Τίτορμος κρατούσε στα χέρια του σκορ πρόκρισης για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.
Ο αγώνας δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Το πρώτο ημίχρονο είχε λίγες φάσεις, ο Παναιτωλικός προηγήθηκε με υποδειγματική αντεπίθεση και από εκεί και πέρα μπήκε στην λογική της διαχείρισης του σκορ.
Αυτό ήταν που «πλήρωσε». Οι αλλαγές του Δέλλα στο ξεκίνημα της επανάληψης έδωσαν άλλη «πνοή» στην ομάδα του, στις οποίες ο Πετράκης και ο Παναιτωλικός δεν είχαν έγκαιρα τις απαντήσεις. Οι δε αντιδράσεις της άμυνας του Παναιτωλικού στα δύο γκολ του Νους πρέπει να προβληματίσουν.
Ο Πετράκης στην αλλαγή της εικόνας του ΟΦΗ προφανώς και θα ήθελε να κάνει την ομάδα του πιο απειλητική. Και αυτό επιχείρησε. Ωστόσο ο Παναιτωλικός ήταν ήδη πίσω στο σκορ. Γενικότερα, η διαχείριση στο κομμάτι των αλλαγών είναι ένα σημείο στο οποίο θα πρέπει να βρεθεί ισορροπία.
Μένοντας πίσω στο σκορ ο Παναιτωλικός μπόρεσε να γίνει απειλητικός σε τέσσερις περιπτώσεις. Δύο στατικές (με Λιάβα στο 78′ και την κεφαλιά του Μλάντεν από το κόρνερ στο 95′) και δύο ακόμα με Ντίαζ και Μπουζούκη. Το γκολ δεν ήρθε.
Από εκεί και πέρα, όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια άνευ ουσίας. Ο Παναιτωλικός έμεινε εκτός σε ένα νοκ άουτ ματς. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δεν είχε καλά στοιχεία, ωστόσο αποκλείστηκε πληρώνοντας τα λάθη του και την νοοτροπία του στην επανάληψη.
Πρέπει να επισημανθεί ότι ποδοσφαιριστές όπως ο Ρόα (με την ελπίδα να μην έχει τραυματιστεί) και ο Λουίς δείχνουν εξαιρετικά δείγματα και έχουν να προσφέρουν περισσότερα ως βασικοί. Η λογική λέει ότι όσο οι μέρες περνούν τόσο μεγαλύτερη ετοιμότητα θα έχουν.
Εν κατακλείδι. Αποτυχία, όπως προαναφέρθηκε, ο αποκλεισμός για τον Παναιτωλικό. Υπάρχουν απαιτήσεις, η ομάδα καλλιέργησε προσδοκίες από πέρυσι και με την εικόνα που είχε σε μεγάλο κομμάτι του αγώνα και απέτυχε να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε/έπρεπε. Αυτονόητα θα πρέπει να τα δώσει όλα για να ρεφάρει την Κυριακή.
This website uses cookies.
Read More
View Comments
Με όλο το σεβασμό συμφωνώ σε όλο το άρθρο εκτος τους τιτλου!!!
Δεν είναι αποτυχια. 60-40 ησουν πριν τον αγωνα!
Παμε παρακατω!!! 1-3 την Κυριακη και ευκολο!
Μια χαρα ειναι ο τιτλος.Σιγα μην φτασουμε στο εσχατο σημειο να χανουμε απο τον οφη και να μην τρεχει τιποτε.Φυσικα ο κυριος στοχος ειναι η παραμονη.Ατομικα οι παικτες δεν επαιξαν ασχημα.Πιστευω να ειδατε ολοι δημοσιογραφοι και φιλαθλοι οτι ο κυριος λογος της ηττας ειναι η μαζικη αμυνα που παιζει ο συγκεκριμενος προπονητης.Ενα συστημα που στην τελικη δεν αρμοζει στον παναιτωλικο μας.
Ένα σχολιασμό για την ομάδα δεν έχουμε διαβάσει από κάποιον αυλικο παναιτωλικαρα...στα εύκολα βγαίνουν σαν τα σαλιγκάρια αλλά στα δύσκολα...κρύβονται σαν τούς λαγούς...ας μας πει και την άποψη του είμαστε ολο αυτιά ποδοσφσιρικα πάντα.
Παλαιοθεν, αυτη θεωρειται η φυσιολογικη συμπεριφορα του φιλαθλου της εκαστοτε ομαδας.
Στη νικη να πεταει και στην ηττα να μη θελει να ξυπνησει για δουλεια.
Το αντιθετο δεν θα λεγα φυσιολογικο. Γιατι εχω δει στην ηττα και στη μετρια εμφανιση παιχτων χαιρεκακα σχολια να δινουν και να παιρνουν,με αγρια χαρα, και στα καλα αποτελεσματα και την καλη εμφανιση , ατομα που ειχαν κολλησει με το πληκρολογιο να εξαφανιζονται.
Π.χ. καποια ατομα λαλιστατα, μετα την ισοπαλια στΟ Φαληρο δεν εγραψαν ουτε ΕΝΑ σχολιο, και ξυπνησαν με το ακουσμα της κληρωσης με ΟΦΗ.
Κρινετε...