Φάκελος «γκολκίπερ»: Από Τσενάμο και Κυριακίδη σε Κνετ κι Ανέστη (video)

Η προσθήκη του γκολκίπερ Στεργιάκη σηματοδότησε την έναρξη των μεταγραφικών κινήσεων του Παναιτωλικού για φέτος.

Το κενό του Μελίσσα καλύφθηκε άμεσα, ενώ διαμορφώθηκε και η τετράδα τερματοφυλάκων της ομάδας την επόμενη σεζόν. Ανέστης και Στεργιάκης θα παλέψουν για τη θέση του βασικού. Παρδαλός και Κοντογιάννης έχουν συμβόλαιο και θα κριθούν εκ νέου από τον κόουτς Αναστασίου στην προετοιμασία.

Με αφορμή τα προαναφερθέντα, το TitormosNet κάνει ένα rewind στους υπερασπιστές της κυανοκίτρινης εστίας στα χρόνια της Super League.

2011-12: Τσενάμο και Μπλάζιτς το πάλεψαν, ο Παναιτωλικός έπεσε

Αξιόλογο το δίδυμο της πρώτης σεζόν του Παναιτωλικού στη μεγάλη κατηγορία, ύστερα από απουσία 33 χρόνων. Ο Τσέναμο προερχόταν από την εξαιρετική χρονιά ανόδου με τον Τίτορμο και ξεκίνησε ως βασικός. Μπορεί να μην «έβγαλε μάτια», αλλά σε γενικές γραμμές ήταν σταθερός, αγωνιζόμενος σε 18 παιχνίδια πρωταθλήματος.

Ο Μπλάζιτς, βέβαια, πήρε τις ευκαιρίες του, έχοντας 12 συμμετοχές. Ούτε αυτός εντυπωσίασε, παρά τα εξαιρετικά του προσόντα. Αμφότεροι έφυγαν από τον Παναιτωλικό μετά τον υποβιβασμό. Ο Μπαμπανιώτης δεν έπαιξε καθόλου.

2013-14 και 2014-15: Υπόκλιση στον Ράφαελ Μπρακάλι

Ένας πραγματικός «κέρβερος» υπηρέτησε τη θέση «1» κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης αυτής διετίας. Ο Μπρακάλι αναπολείται ως ένας εκ των κορυφαίων τερματοφυλάκων που πέρασαν από το Αγρίνιο. Οι τρομερές επεμβάσεις, η σταθερότητα κι η ψυχραιμία, οι σωστές μεταβιβάσεις και τα μηδαμινά λάθη πονοκεφάλιαζαν τους αντιπάλους.

Ο Στεφανάκος, που είχε πολύ καλή παρουσία στα play-offs ανόδου της σεζόν 2012-13, ήταν λογικό να περάσει σε δεύτερη μοίρα. Μόλις εννιά συμμετοχές σε δυο χρόνια. Οι τρίτοι τερματοφύλακες Τακίδης και Κολοβούρης για τις σεζόν 13’-14’ και 14’-15’ αντίστοιχα, δεν πήραν καθόλου χρόνο συμμετοχής στο πρωτάθλημα.

2015-2019: Ο μονόλογος του Κυριακίδη

Η φυγή του Μπρακάλι άφησε ένα μεγάλο κενό στη θέση «1». Η εύρεση τερματοφύλακα ανάλογης αξίας φάνταζε ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση. Ο Δημήτρης Κυριακίδης, όμως, κάλυψε το συγκεκριμένο κενό και με το παραπάνω.

Είχε τέσσερις γεμάτες σεζόν, με αδιανόητες επεμβάσεις που θαύμαζε ολόκληρη η ποδοσφαιρική Ελλάδα. Έδωσε πολλούς βαθμούς στον Παναιτωλικό, σε χρονιές που η ομάδα παρουσίαζε αστάθεια μεσοαμυντικά. Οι εμφανίσεις του ανάγκασαν τον Μίκαελ Σκίμπε να τον καλέσει στην Εθνική Ελλάδας το 2017.

Λατρεύτηκε από τον κόσμο, φόρεσε το περιβραχιόνιο κι όλα έδειχναν πως δε θα έφευγε ποτέ από το Αγρίνιο. Οι σχέσεις του με τη διοίκηση, όμως, πήραν άσχημη τροπή. Η σεζόν 2018-19 ήταν η τελευταία του παραγωγική, καθώς την αμέσως επόμενη βρέθηκε εκτός πλάνων και δε συμμετείχε σε καμία αποστολή.

Στην «σκιά» του Κυριακίδη βρέθηκαν οι Στεφανάκος (2015-16), Φιγκεϊρέδο (2015-17), Κολοβούρης (2015-17), Καβουσάκης (2016-17), Τσέναμο (2017-18), Σταματόπουλος (2017-18), Κουσιάδης (2017-19), Θεοδωρόπουλος (2018-19), Γιαννακόπουλος (2018-19).

Από τους προαναφερθέντες, οι μόνοι που μπόρεσαν να «κλέψουν» λίγο από τον χρόνο του Κυριακίδη (όταν απουσίαζε λόγω καρτών ή τραυματισμών) ήταν οι Τσέναμο (3 συμμετοχές) και Γιαννακόπουλος (11 συμμετοχές). Ο «Λούι», μάλιστα, ανέλαβε χρέη προπονητή τερματοφυλάκων, βάζοντας τέλος στην αξιόλογη καριέρα του.

2019-2020: Αστάθεια κάτω από τα δοκάρια

Με τον Κυριακίδη παραγκωνισμένο, ο Παναιτωλικός έφερε στην Ελλάδα τον Αυστριακό Κνετ. Η πρώτη του χρονιά ήταν προβληματική, καθώς δεν ενέπνεε την απαιτούμενη σιγουριά με την παρουσία του, αν και αγωνίστηκε αρκετά (18 συμμετοχές). Επιπλέον, ούτε ο Γιαννακόπουλος (επτά συμμετοχές) κατάφερε να πείσει ότι μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια της «κυανοκίτρινης» εστίας.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Αγρινιώτες να ψάξουν τον Γενάρη για τερματοφύλακα. Έτσι ήρθε δανεικός ο Ισπανός  Ζεσούς Φερνάντεζ από την Κλουζ. Ανέλαβε χρέη βασικού, αγωνιζόμενος σε 11 παιχνίδια.

Συνέβαλε στη δύσκολη εξασφάλιση της παραμονής. Παρόλα αυτά, με το πέρας του δανεισμού του έφυγε από το Αγρίνιο.

2020-2021: Αναγέννηση Κνετ, πολλές βοήθειες κι από Μελίσσα

Μετά την πρώτη δύσκολη χρονιά προσαρμογής, ο Κνετ πήρε τα πάνω του. Ο Αυστριακός κίπερ δούλεψε πολύ κατά την περίοδο της προετοιμασίας και, σε γενικές γραμμές, έκανε πολύ καλές εμφανίσεις. Ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της «ψυχοβγαλτικής» αυτής χρονιάς με 27 συμμετοχές.

Όταν είχε προβλήματα καρτών ή τραυματισμού (ή όταν… καιγόταν από μπριζόλες), τον αντικαθιστούσε επάξια ο Νίκος Μελίσσας.

Τερματοφύλακας με διαφορετικά στοιχεία σε σχέση με τον Αυστριακό, έδωσε πολλές βοήθειες στον Τίτορμο. Γενικά το δίδυμο Κνετ-Μελίσσα ήταν αρκετά ανταγωνιστικό και χάρισε σημαντικούς βαθμούς παραμονής στην ομάδα.

Οι νεαροί Καλαντζής-Κοντογιάννης δεν μπόρεσαν να βρουν χρόνο συμμετοχής.

2021-2022: Από τον γκαφατζή Ρούσο στη σιγουριά του Ανέστη

Η φετινή χρονιά ξεκίνησε με το δίδυμο Ρούσο-Μελίσσα και τον Παρδαλό να συμπληρώνει την τριάδα των τερματοφυλάκων. Ο Ροντρίγκεζ έδειξε καλά στοιχεία στην προετοιμασία. Η φήμη, όμως, που τον ακολουθούσε από τη Λατινική Αμερική ως γκαφατζή επιβεβαιώθηκε δυστυχώς στο έπακρον.

Αν και ξεκίνησε ως βασικός, έχασε γρήγορα τη θέση του από τον Μελίσσα λόγω αλλεπάλληλων παιδαριωδών λαθών.

Η μοναδική θετική του εμφάνιση καταγράφηκε στον επαναληπτικό κυπέλλου με τη Νίκη Βόλου. Διατήρησε το «μηδέν» και βοήθησε τον Τίτορμο να προκριθεί στους «8» της διοργάνωσης.

Ο Μελίσσας εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία και έδειξε την ποιότητα του. Πήρε τα γάντια σπίτι του, ανταποκρινόμενος στις απαιτήσεις του κόουτς Αναστασίου. Ο Παναιτωλικός, βέβαια, δεν μπορούσε να ρισκάρει σε μια τόσο καίρια θέση.

Κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο ενέταξε στο δυναμικό της τον έμπειρο Ανέστη, με παραστάσεις υψηλού επιπέδου τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Η συνεισφορά του ήταν καθοριστική και με εξαίρεση ένα-δυο μέτρια παιχνίδια, απέδειξε ότι ο Παναιτωλικός μπορεί να βασιστεί πάνω του για τα επόμενα χρόνια.

Ο νεαρός Αντώνης Στεργιάκης θα προσπαθήσει να του «βάλει» δύσκολα.