Και προχωράμε στο επόμενο

Μεγάλος βαθμός, παλικαρίσια εμφάνιση, σε όλα ναι. Καμία πολυτέλεια για παραπάνω ανάλυση, προχωράμε στο επόμενο που είναι ματς ειδικών συνθηκών.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Έβγαλε ψυχή. Γύρισε για δεύτερη συνεχόμενη φορά από 0-2. Αυτή τη φορά απέναντι σε αντίπαλο δυναμικής και εκτοπίσματος. Δεν έγινε τυχαία. Ο Παναιτωλικός στα χέρια του Γιάννη Πετράκη σταδιακά αλλάζει και για το λόγο αυτό -συνειδητά- οι τοποθετήσεις από μεριάς μου έχουν περιοριστεί.

Προ μηνός, μετά την ήττα από τον Αστέρα, είχα αναφέρει ότι ο Γιάννης Πετράκης δεν είναι μάγος. Δεν θα κουνούσε ένα μαγικό ραβδί και θα άλλαζε ξαφνικά την εικόνα. Παικτών και συνόλου.

Μετά από 30 μέρες η δουλειά του στο γήπεδο αρχίζει και φαίνεται. Και αναμφίβολα υπάρχουν δείγματα ενθαρρυντικά. Δεν είναι λίγο πράγμα να χάνεις 0-2 από την ΑΕΚ στο 15′ και να παίρνεις βαθμό. Και μάλιστα απέναντι σε μία διαιτησία επιεικώς προκλητική.

Όλα καλά τα παραπάνω. Ωστόσο χρειάζεται τώρα το αντίκρισμα. Και αυτό θα είναι την προσεχή Πέμπτη. Εκεί όπου ο Παναιτωλικός πρέπει να κάνει το χρέος του, με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία στον ΠΑΣ.

Μπράβο αξίζουν όλοι οι ποδοσφαιριστές για την προσπάθειά τους. Ωστόσο οι ίδιοι και μόνο μπορούν να δώσουν μεγαλύτερη αξία σε ότι πάλεψαν και πήραν στο γήπεδο.

Υ.Γ: Λάθη κάνουν όλοι, καλά μπορούν να παίξουν όλοι. Η ομάδα πάνω από όλους και πίστη στους ποδοσφαιριστές από τον κόσμο. Για τον Ζοάο τι έλεγαν οι περισσότεροι όταν ήρθε; Τώρα είναι καλός, μαχητής, και όλα τα καλά. Όχι μίρλα. Πιστέψτε τους όπως τους πιστεύει ο Πετράκης.