Και τώρα… πόλεμο

Ο αξιόμαχος Παναιτωλικός απέναντι στην ΑΕΚ είχε δεδομένα δύσκολη αποστολή. «Έπεσε» μαχόμενος. Και τώρα… πόλεμο. Απέναντι -αρχής γενομένης- στον Ατρόμητο δεν αρκούν τα ευχολόγια μα μία μεγάλη νίκη.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Το να παίζεις με ομάδες όπως η ΑΕΚ εκτός έδρας έχει αυξημένο βαθμό δυσκολίας. Μη γελιόμαστε. Από τον φετινό Παναιτωλικό όμως ξέρουμε πλέον τι να περιμένουμε. Ακόμα και σε ματς που θα χάσει, θα τα χάσει πολεμώντας.

Αυτό έκανε και στην Φιλαδέλφεια. Πάλεψε, κέρδισε εντυπώσεις και εύσημα, όχι αυτό που πλέον χρειάζεται περισσότερο από οτιδήποτε. Βαθμούς.

Η ομάδα του Πετράκη ήταν απόλυτα σωστή στην άμυνα. Επέδειξε, με εξαίρεση την φάση του γκολ και 1-2 περιπτώσεις ακόμα άριστη ανταπόκριση τακτικά, με εξαιρετική συνοχή των γραμμών. Τα «χάλασε» είτε στην τελική πάσα, είτε στην εκτέλεση, τις φορές που βγήκε στην κόντρα. Θα μπορούσε, με βάση τις ευκαιρίες που απώλεσε, να είχε βρει ένα γκολ τουλάχιστον. Δε το έκανε.

Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Και εδώ που έχει φτάσει το πράγμα, κανείς δεν μπορεί να μένει στο «αν». Ο Παναιτωλικός στρέφει την προσοχή του στο επόμενο παιχνίδι, απέναντι στον Ατρόμητο.

Ένα παιχνίδι που έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός ντέρμπι, με τους Περιστεριώτες να ξέρουν ότι παίζουν τα «ρέστα» τους στο Αγρίνιο. Από την άλλη ο Παναιτωλικός σε ενδεχόμενο ήττας θα βρεθεί εκτός 8αδας. Νικώντας παίρνει «μαξιλαράκι» ασφαλείας από τον διώκτη του. Περιθώρια δεν υπάρχουν για κανέναν.

Προκαταβολικά μιλώντας, σύσσωμος ο Παναιτωλικός, οργανισμός και πέριξ αυτού, δηλαδή ο κόσμος θα πρέπει να προετοιμαστούν πράγματι για… πολεμικές συνθήκες.

Από το πώς θα προσεγγιστεί το ματς (είπαμε έχει χαρακτηριστικά ντέρμπι), μέχρι την διαιτητική αντιμετώπιση. Ο ορισμός των διαιτητών από μεριάς ΚΕΔ θα καταδείξει πολλά. Δεδομένα δε ο Ατρόμητος δεν θα έρθει «εκδρομούλα» στο Αγρίνιο.

Από την άλλη, σε ένα τέτοιας κρισιμότητας παιχνίδι δεν εννοείται να μην είναι το γήπεδο γεμάτο. Αν θέλουμε να έχουμε απαιτήσεις από την ομάδα, σε αυτό το τόσο κρίσιμο ματς θα πρέπει να είμαστε όλοι εκεί. Στην εξέδρα.

Πετράκης και ποδοσφαιριστές έχουν μία εβδομάδα μπροστά τους να προετοιμαστούν για το πρώτο (από μία σειρά) ραντεβού με την ιστορία. Καλλιέργησαν όλη την χρονιά ελπίδες και προσδοκίες.

Είναι ώρα να φανούν αντάξιοι.