Μηδέν στα τέσσερα. Το «29» στη βαθμολογία κολλημένο εδώ και εβδομάδες, ο Παναιτωλικός αντί να κοιτά να διατηρήσει την έβδομη θέση πλέον τρέμει που κινδυνεύει. Όχι που θα κινδυνέψει, που κινδυνεύει. Ήδη.
Του Κωνσταντίνου Ρίγκου
Διαπιστώσεις που έχουν γίνει κατ’ επανάληψη δεν χρειάζονται να παρατεθούν ξανά. Ο Παναιτωλικός αποδεικνύει ότι μπορεί να χάσει με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Είναι το δεύτερο παιχνίδι που χάνει με ανατροπή στα Play Outs. Ψυχολογία δεν υπάρχει, μηδέν.
Η εικόνα της ομάδας του Αναστασίου δεν ξέφυγε από την πεπατημένη. Όταν ωστόσο «κρατάει» στα χέρια της το 1-2, το να γίνονται δύο πέναλτι με χέρι είναι ανεπίτρεπτο. Ακόμη πιο ανεπίτρεπτη είναι η ανασταλτική αντίδραση στην ισοφάριση του Παμλίδη. Για σεμινάριο. Ο Ανέστης αποκρούει και δίνεται η δυνατότητα για δύο «ριμπάουντ». Η μπάλα τιμωρεί.
Πίεση υπερβολική, απόλυτα λογικό. Ο κόσμος γκρινιάζει και έχει δίκιο. Αυτό που βλέπει το τελευταίο διάστημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά. Σε συνδυασμό με την παλινωδία στο διοικητικό πεδίο (για την οποία ο κόσμος του Παναιτωλικού θα πρέπει να αποκτήσει καθαρή εικόνα των παραμέτρων) έχει χάσει τα «αυγά και τα πασχάλια».
Ο Γιάννης Αναστασίου ως προπονητής της ομάδας φέρει, όπως έχει αναφερθεί, σημαντικότατο μερίδιο ευθύνης για την εικόνα. Όπως φυσικά και οι παίκτες του, όπως εξάλλου και οι ίδιοι παραδέχονται. Αυτοί, δυστυχώς, «γκρεμίζουν» όσα κατάφεραν ως ώρας. Και όσο κι αν υφίσταται η δικαιολογία του ότι δεν γίνεται να μένουν ανεπηρέαστοι από την όλη κατάσταση, σίγουρα δεν αποτελεί και το άλλοθι που «καθαρίζει» τα πάντα.
Αμέσως μετά το ματς με τον ΠΑΣ το διαδίκτυο γέμισε με σχόλια. Άλλοι ζητούν «κεφάλια επί πίνακι», προπονητή και ποδοσφαιριστών, άλλοι διοικητικές εξηγήσεις, άλλοι προτρέπουν τον κόσμο να μην ξαναπατήσει στο γήπεδο. Δεν μέμφομαι κανέναν, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις του στυλ «να πέσουμε κατηγορία πρέπει» θα έπρεπε.
Εγώ λέω σε όποιον Παναιτωλικό διαβάζει αυτές τις λέξεις ότι η ομάδα του, η ομάδα που αγαπά, τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι σε ένα πολύ ζόρικο σημείο. Το ποιος ή το τι φταίει και έφτασε σε αυτό ναι, ασφαλώς και πρέπει να απασχολήσει, είναι μείζον θέμα, ωστόσο όχι της παρούσης. Και όχι για να αναλυθεί με σχόλια σε sites και social media.
Βρέθηκα στα Γιάννενα. Ο ΠΑΣ, μία ομάδα διοικητικά «ακέφαλη» εδώ και μήνες, ελέω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο μεγαλομέτοχός της. Ένας κόσμος που όλη τη σεζόν τα «έχωνε» σε διοίκηση, προπονητή και παίκτες. Στο γήπεδο χθες δεν ακούστηκε μισό βρίσιμο για κανέναν τους. Όσοι βρέθηκαν στους «Ζωσιμάδες» πήγαν για την ομάδα τους. Φώναξαν για αυτή. Τέλος. Προσωπικά δεν τρέφω την παραμικρή συμπάθεια για τον ΠΑΣ. Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω το τι είδα.
Απέναντι στον Λεβαδειακό ο Παναιτωλικός πρέπει να πάρει τη νίκη για να πετάξει τον «βραχνά» από πάνω του. Να ξεκαθαρίσει με μία υπόθεση που έπρεπε να έχει ξεκαθαρίσει καιρό τώρα και να ηρεμήσει.
Εγώ με τη σειρά μου προτρέπω τον κόσμο να σταθεί στο πλευρό της ομάδας. 1.000; 2.000; Εγώ προσωπικά με αυτή τη νοοτροπία πήγαινα στο γήπεδο όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου. Στα δύσκολα η ομάδα σε χρειάζεται. Με παρουσία και φωνή. Όχι στο πλευρό του Κωστούλα ή του Καμίνσκι ή του οποιουδήποτε. Στο πλευρό του Παναιτωλικού. Το ποιος θα είναι στο τέλος του επόμενου ή του μεθεπόμενου μήνα εδώ προσωπικά με αφήνει αδιάφορο. Ο Παναιτωλικός μένει.
Το πράγμα είναι πάρα πολύ απλό. Παίζεις τελικό. Νικάς τον Λεβαδειακό, δίνεις τέλος στο αρνητικό σερί, «κλείνεις» με την υπόθεση της παραμονής που έχει διάπλατα ανοίξει από την τραγική εικόνα το τελευταίο διάστημα και επικεντρώνεσαι στο τι μέλλει γενέσθαι και στις απαντήσεις που πρέπει να δοθούν.
Αν αυτό δεν γίνει; Θα μιλάμε για καταστροφή.
This website uses cookies.
Read More
View Comments
Αν καταφέρουμε και πέσουμε σίγουρα θα μας βάλουν στό ρεκόρ Γκίνες!αν υπήρχε κανονική διοίκηση θά πεφτανε πρόστιμα διακοπές συμβολαίων κτλ βεβαίως και απόλυση προπονητή πολύ πρίν τώρα είναι αργά για τρία παιχνίδια πού απομένουν! οι όποιοι παίχτες νιώθουν ότι είναι επαγγελματίες και τιμούν τό ψωμί πού τούς δίνει ό Παναιτωλικός οφείλουν νά πάρουν τό ματς με τον Λεβαδειακό έστω και με μισό μηδέν πού λέμε, και στό τέλος νά γίνει ταμείο για όλους εφόσων υπάρξει αίσιο τέλος για τό θέμα της ιδιοκτησίας πού όπως φαίνεται μάλλον πάει για ναυάγιο.
Ήμουν έτοιμος να γράψω αλλά με πρόλαβε ο Κωνσταντίνος. Ότι περιγράφει το έχω ζήσει κι εγώ στα Γιάννενα.
Συμβουλή, γνώμη και άποψη έχουμε όλοι μας το πώς την εκφράζουμε όμως είναι άλλο θέμα.
Όποιος από εσάς έρχεται γήπεδο και δεν αισθάνεται έτοιμος είναι προτιμότερο το Σάββατο να κάνει ένα κρύο μπάνιο και να καθίσει σπίτι του.
Οι υπόλοιποι που θα πάμε στο γήπεδο να πάμε με ένα μόνο σκοπό να βοηθήσουμε την ομάδα να φτάσει στην νίκη μετά έχουμε χρόνο να πούμε την άποψη μας επί παντός επιστητού.
Παναιτωλικός στα εύκολα
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΑΡΑ στα δύσκολα
Τα υπόλοιπα το Σάββατο
Μήπως θελουμε να πέσουμε ;;; Λέω εγώ …
Μηπως ΘΕΛΟΥΜΕ να πεσουμε?
Κι εγω λεω...
Φιλε Κωνσταντινε,τελειωνεις το αρθρο σου λες κι ο Λεβσδειακος θα ερθει για να χασει η λες κι εχουμε την ικανοτητα να νικησουμε.
Απο που προκυπτει αυτος ο ελιτισμος απεναντι σε αποφασισμενους αντιπαλους?
Κοιταξαμε αφ υψηλου Λαμια,Ιωνικο και Πας.
Και τωρα και τη Λεβαδεια.Απο που κι ως που αυτο?
Στο πλευρό της ομάδας όλοι.Να μην κινδυνεύσουμε,να πάρουμε τουλάχιστον 2-3 βαθμούς.Η ομάδα είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση αγωνιστικά και με αβεβαιότητα στα διοικητικά.Σίγουρα ο Κωστούλας θέλει την ομάδα σταθερή και στην κατηγορία,διότι τυχόν απαξίωση του "προϊόντος" θα χάσει οικονομικά. Ευθύνες έχουν όλοι,κυρίως προπονητής και παίκτες.Υπόψιν ότι σε περίπτωση αλλαγής κατηγορίας κάποιοι παίκτες με συμβόλαια μπορεί να φύγουν δικαιωματικά.Απλά αυτό πρέπει να αναφέρεται,διότι κάποιοι παίκτες είναι προκλητικά αδιάφοροι.Κοντά στην ομάδα όλοι.Υπάρχει απογοήτευση σίγουρα στην πλειονότητα των φιλάθλων,αλλά προέχει το συμφέρον της ομάδας.Στο τέλος που θα γίνει το ταμείο,θα πρέπει να αλλάξουν πάρα πολλά(προπονητής,παίκτες)και να εχει ο κόσμος μία εικόνα για το διοικητικό καθεστώς.Πάντως αυτή η ιστορία με την αλλαγή ιδιοκτησίας,που μάλλον ναυάγησε όπως φαίνεται,έχει επιρρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ομάδα.Υπομονή και αναμονή. Υ.Γ.Τα σχόλια στο διαδίκτυο είναι υπό καθεστώς απογοήτευσης των φιλάθλων.Σε τέτοιες περιπτώσεις λίγοι μένουν ψύχραιμοι.Οι περισσότεροι δαιμονοποιούν τους πάντες και απαξιώνουν τους πάντες.
Ο μπλαντεν πάει με σηκωμένο χέρι και μετά με τα χέρια ανοιχτά.δεν του έχουν μάθει ότι τα χέρια πρέπει να είναι κολλημένα. Το ίδιο έκανε με ιωνικό. Δυο συνεχόμενα πέναλτι με ανοιχτά τα χέρια.τυχαιο;όσον αφορά τον ματερσον στο πρώτο γκολ πάει αργά στον παμλιδη και ουσιαστικά κρίβει το πεδίο του τερματοφύλακα και στο δεύτερο πέναλτι πάει με απλωμένα τα χέρια.απλα τραγικοί και οι δύο κρέμασαν την ομάδα.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ 100% ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΑΝ ΔΕΝ ΑΠΟΛΥΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΗΤΤΑ ΑΠΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ 2 Χ Ή ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ. ΑΙΝΤΕ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ. ΠΟΥ ΤΑ ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΧΤΕΣ Ο ΣΙΧΑΜΕΝΟΣ
Το deal συμφωνήθηκε όταν η ομάδα ήταν στα καλύτερά της κ κανείς δεν φανταζόταν υποβιβασμό. Αν (απεύχομαι) , αν συμβεί το μοιρ
αίο ισχύει η αγοραπωλησία? Με το ίδιο τίμημα, αν λέω...
Είχαμε έναν παίκτη που κράταγε μονός του όλο το κέντρο, τον Φλόρες. Ακόμα και στην κακή του μέρα έκανε τη διαφορά. Ο Φλόρες πωλήθηκε τον Ιανουάριο έναντι μικρού ποσού (για την αξία του) ένα εξάμηνο πριν λήξει το συμβόλαιο του. Και ρωτάω εγώ, ποιος πήρε αυτή την απόφαση; Ο Κωστούλας για να παραδώσει καμμένη γη στον Καμίνσκι ή ο Καμίνσκι που έκανε το κουμάντο εκείνη την περίοδο, έστω και άτυπα; Για τον Κορνέλιους δεν λέω κάτι, έληξε ο δανεισμός του, δεν πληρώθηκε η ρήτρα και τέλος. Η ουσία είναι ότι ο Παναιτωλικός αναγκάστηκε να παίξει τα 2/3 του πρωταθλήματος (β γύρος + play out) χωρίς τους δύο πιο ποιοτικούς παίκτες του σ'ένα ρόστερ που δεν ξεχειλίζει κι απο ποιότητα. Και κάπως έτσι έφτασε στο σημείο να παίζει τελικό παραμονής το Σάββατο και να κοιτάει και τα αποτελέσματα των άλλων...