Η πολυπόθητη πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου δεν ήρθε. Και είναι κρίμα για τον Παναιτωλικό. Άδικο; Μόνος του αδικείται και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση.
Του Κωνσταντίνου Ρίγκου
Ο Παναιτωλικός δεν τα κατάφερε στο «Καραϊσκάκη». Στερήθηκε την μεγάλη χαρά της πρόκρισης για πρώτη φορά στα ημιτελικά του Κυπέλλου με τρόπο οδυνηρό. Κάνοντας υπερπροσπάθεια, έχοντας ένα δεύτερο ημίχρονο που ανέβασε κατακόρυφα απόδοση μπόρεσε να… αυτοκτονήσει στο 92′.
Είναι πραγματικά απορίας άξιο το πώς κατ’ επανάληψη καταφέρνει η ομάδα του Αναστασίου να κάνει τα ίδια και τα ίδια λάθη στο δικό της μισό. Να δεχθεί πανομοιότυπα γκολ ματς με το ματς. Για σεμινάριο, ειλικρινά. Ακόμη πιο παράδοξο είναι το timing που την «παθαίνει». Συντριπτικά στις αρχές των αγώνων της και στα σημεία όπου υπερέχει καθολικά στο γήπεδο. Όπως και σήμερα.
Ανασταλτικά ο Παναιτωλικός «χωλαίνει» ασταμάτητα. Είναι ικανός να αμύνεται άψογα για 90′ και σε μία φάση να τα κάνει όλα τόσο μα τόσο λάθος.
Στο πρώτο γκολ ο Μάρτενσον χάνει μπάλα σε σημείο απαγορευτικό. Στο δεύτερο η αρχική μπαλιά βγαίνει στην «πλάτη» της άμυνας. Με το γύρισμα της μπάλας ο Περέιρα βρίσκεται πίσω από τον Μασούρα. Σε ότι αφορά το τρίτο γκολ; Ο Τσιγγάρας έχει το χώρο και το χρόνο να μεταβιβάσει παιχνίδι. Αντ’ αυτού χάνει κατοχή και αντί για αντεπίθεση γίνεται το 3-1.
Από τη μία υπάρχουν ορισμένοι παίκτες που κατέθεσαν ψυχή. Δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχτεί τον εξαιρετικό Μαλή. Τον μαχητικό Καρέλη ή τον Νταγκό. Από την άλλη δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το σταθερό ντεφορμάρισμα του Ντουάρτε. Τον κακό Περέιρα, τον Τσιγγάρα του οποίου το λάθος έκρινε την έκβαση του αγώνα. Για να έρθουν μεγάλες προκρίσεις απαιτείται μία «ταχύτητα» ποδοσφαιρικά και ψυχικά. Ο Παναιτωλικός είχε δύο, με τη «χαμηλότερη» να του κοστίζει.
Ο Γιάννης Αναστασίου στις δηλώσεις του μίλησε ξανά για το πόσες φορές θα «τιμωρηθεί» η ομάδα του για να «μάθει». Μετά από τόσους αγώνες στη σεζόν δεν επιτρέπεται να μην υπάρχει βελτίωση στον τομέα της άμυνας. Και εδώ ξεκινούν και οι δικές του ευθύνες. Οκ, μεσοεπιθετικά η ομάδα έχει μεταμορφωθεί στα χέρια του. Πίσω έχει θέματα που δεν λέει να λύσει όμως. Οποιοσδήποτε προπονητής με σκορ πρόκρισης μέσα στο Καραϊσκάκη θα κοιτούσε να εξασφαλίσει τα μετόπισθεν. Σε αυτό δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς. Θα μπορούσε όμως να είχε «προφυλάξει» τον Ντουάρτε, ωστόσο πριν «καθαρίσει» ο Γκορτσίλας. Κι αυτό αναφέρεται ως παράδειγμα.
Εν πάσει περιπτώσει, το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι λαθών. Και ο Παναιτωλικός των πολλών και συνεχόμενων λαθών κρίνεται. Και θα συνεχίσει να κρίνεται αυστηρά από την ίδια την μπάλα. Αδικεί τον εαυτό του. Σήμερα έχασε μία μεγάλη ευκαιρία να γράψει ιστορία. Αποδείχθηκε από την άλλη, περίτρανα με την φετινή πορεία στο Κύπελλο, ότι αν ο οργανισμός του Παναιτωλικού πραγματικά θέλει μπορεί να μην έχει ρόλο κομπάρσου στο θεσμό.
Το σημερινό ματς δεν διέφερε σε κάτι από τα τόσα ματς πρωταθλήματος που ο Παναιτωλικός άξιζε κάτι παραπάνω και τελικώς δεν πήρε τίποτα απολύτως. Το γεγονός ωστόσο ότι δεν μαθαίνει τον έφερε μπροστά σε ένα σερί τεσσάρων αρνητικών αποτελεσμάτων μετά από τρεις σπουδαίες νίκες.
Το Σάββατο απέναντι στον Απόλλωνα παίζει ματς ειδικών συνθηκών. Αν και εκεί δεν μάθει, αν και εκεί δεν δείξει την εικόνα που πρέπει για να πάρει τη νίκη τότε η συζήτηση αλλάζει άρδην. Η ομάδα της Ριζούπολης δεν έχει περιθώριο. Αν ο Τίτορμος δεν έχει και ο ίδιος αυτή τη νοοτροπία θα τα βρει «μπαστούνια».
Τι θέλει ο Παναιτωλικός; Να βρει επιτέλους σταθερότητα εκεί που «πονά». Μπορεί να την δώσει ο Λάρσον; Η δουλειά στις προπονήσεις; Το να σταματήσει επιτέλους η ομάδα το πάσινγκ γκέιμ όταν ο αντίπαλος πρεσάρει έξω από την μεγάλη της περιοχή; Ειλικρινά, όμως, να την βρει κάποια στιγμή. Το πρωτάθλημα παίζεται ακόμα και οι απαιτήσεις του κόσμου είναι αυτές που είναι.
Υ.Γ.: «Μέταλλο» μία ομάδα αλλάζει όταν καταφέρνει μεγάλα πράγματα. Το ότι «ζόρισε» τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκη» είναι «παράσημο». Πέτυχε να τον πετάξει έξω; Όχι. Η ιστορία γράφεται από τα αποτελέσματα. Φέτος ο Παναιτωλικός ενώ έχει τις δυνατότητες αντί για αποτελέσματα έχει μείνει ουκ ολίγες φορές με τις εντυπώσεις. Μόνος του, δυστυχώς, αδικείται.
This website uses cookies.
Read More
View Comments
Δεν ειναι καθολου αδικο. Αν εβαζε αντι για ντουαρτε τσιγγα αλλους 2 ας πουμε κραταγε μεντοζα κ εβαζε μπαρμποσα και κραταγε αντουνες 120 λεπτα θα χαμε περασει. Κακιστες επιλογες κολληματα τρελα
Προσωπικα εχω βαρεθει να ακουω μετα απο καθε παιχνιδι και τον προπονητη και τους παικτες να λενε αδικουμε τους ευατους μας αν πραγματικα ενιωθαν ετσι θα εδειχναν την αναλογη σοβαροτητα στο αμυντικο κοματι αλλα δυστυχως δεν την δειχνουν,και να δουν το κοματι τβν πεναλτι λιγο στα σοβαρα σε 21 παιχνιδια 15 πεναλντι ελεος!Απο εδω και περα πρεπει να ερθουν οι βαθμοι για να ερθει και η ευκολη παραμονη και να μπουν βασεις για μια καλυτερη σεζον οπου η ομαδα θα αποκτησει τον σεβασμο που εχει χασει!
Έλλειψη εμπειρίας σε τέτοια παιχνίδια είδα εγώ τίποτα παραπάνω. Οι αλλαγές του προπονητή δεν έπαιξαν τόσο ρόλο λίγα λεπτά ήθελε μπορεί βέβαια να κρατούσε Καρελη μέσα η να τον έκανε 1λεπτο μετά αλλαγή. Ντουαρτε δεν τρως κόκκινη προσέχεις σε τέτοια παιχνίδια. 2ο ημίχρονο παράτασης παίζεις λεωφορείο αφού είσαι με 10 παίχτες χωρίς επιθετικό ξέρεις αν περάσεις το κέντρο έχεις φάει γκολ όπως και έγινε. Τώρα και ο διαιτητή ς λίγο χειρουργός ήταν εκανε στραβά μάτια σε Αβραάμ. Ο ψηλός μας πίσω αργοκίνητο καράβι και όχι σταθερός. Αναστασίου αυτους έχεις με αυτούς παίζεις μια χαρά αγώνα είδαμε. Μπράβο σε ομάδα και προπονητη.Η ομάδα πρέπει να πάρει ποπ κορν και να δει βίντεο από τα λάθη της άμυνας από όλους τους φετινούς αγώνες μπας και διορθωθεί. Κάποιος είναι ο πιο αδύναμος κρίκος. Αναστασίου φτιάξε το καλοκαίρι την άμυνα ο Παναιτωλικός μπορεί πολλά με εσένα οδηγό.
Ο Ντουαρτε αγαπητε φιλε βγαινει ακριβως γιατι ο διαιτητης στο Καραισκακη θα του δειξει πιο ευκολα 2η κιτρινη. Αρα ευθυνη του Αναστασιου. Οταν η ομαδα δεχεται γκολ με τον ιδιο τροπο στα περισσοτερα ματς κ αυτο δεν διορθωνεται, αρα ποιος φταιει, η προπονηση μηπως ; αλλα ποιος ειναι υπευθυνος γι αυτο . Οταν κανεις αλλαγη κ σεντερ φορ τον Μπαρμπα Γιωργο, ποιος φταιει, ο Βεργος, οταν λες οτι δεν πιστευες μετα το 1-1 οτι θα προκριθεις, ποιος φταιει ο Τσιγγαρας, οταν δεν μπορεις να κρατησεις αποτλεσμα ποιος φταιει η σοφτ αμυντικη λειτουργια; κ εν τελει ποιος φταιει που εχουμε τη χειροτερη αμυνα, οΒγκορτς ο Τσιγγαρας, Μελισας η ο Περειρα
Οι αλλαγές στο τέλος περισσότερα αποσυντονησαν την ομάδα και στην ουσία ούτε χρόνο κέρδισαν, μετά την ισοφάριση με σχετική ευκολία δίνει κόκκινη στο Ντουάρτε,ενώ έπρεπε ο γαύρος να παίζει με 10 και άμεσο σφύριγμα στις καθυστερήσεις σε σέντρα πού περισσότερα ήταν υπέρ μας.τραβηγμενο πέναλτι,η τίποτα, έδωσε επιθετικό φάουλ,
Εν πάση περιπτώσει η ομάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο, θέλει στήριξη, καί αρχίζει σιγά καί σταθερά να αποκτά το σεβασμό από την κοινή γνώμη (όχι από τούς θεσμούς) και πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου να έρθει και η καταξίωση.
Φίλε δεν μπορεί ξαφνικά να γίνεις ομαδαρα. Τι να πει και η Αεκ.Μην ξεχνάς και για τον Μύγα τα ίδια λέγαμε και όμως παίζει βασικός στον Ιωνικο. Ο προπονητής για εμένα είναι πολύ καλός με τον Ολυμπιακό παίζαμε όχι με καμία ομάδα στα μέτρα μας. Ο Καρελης λέγαμε τα χειρότερα για αυτόν μόνο ο Αναστασίου τον στήριξε.Οχι δεν φταιει ο προπονητής κι αυτός βλέπει αυτά που λες. Απλά αυτός είναι υποχρεωμένος να βάζει όλους τους παίχτες να παίζουν αυτούς που έχει αυτό λέγετε ομάδα αυτή έχουμε. Αν βάζεις μόνο συγκεκριμένους αρχίζουν μεγάλες γκρίνιες και αυτό μετά λέγετε κλίκα η απαξίωση για κάποιους. Ναι κι εγώ νευρίασα με πολλούς και με τα ανοητα γκολ που φάγαμε σε τόσα παιχνίδια όπως και με τον τερματοφυλακα τον πρώτο.Θέλουμε πολύ δούλεμα σαν ομάδα και χρόνο. Σαν Παναιτωλικοι όλοι θέλουμε να δούμε την ομάδα μας ακόμα πιο ψηλά αλλά αυτό θέλει χρόνο και υπομονή.Ομαδα=Συνολο Όταν μελημα σου είναι η σωτηρία μην περιμένεις τρελά πράγματα πρέπει να ανέβουμε λεβελ για να ζήσουμε καλύτερες στιγμές.Εγω στηρίζω προσωπικά Έλληνες παίχτες τουλάχιστον οι μισοι σε μια ομαδα.
Η κριτική πού γίνεται από χτες θεωρώ ότι είναι υπερβολική.
Ναι ο αποκλεισμός με τον τρόπο που ήρθε πόνεσε, ναι έχουμε χάσει πολλά παιχνίδια με τον ίδιο τρόπο, ναι η ιστορία γράφεται με τα αποτελέσματα.
Παραβλεπουμε όμως το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τον Παναιτωλικό ούτε στην φυλακή δεν αντεχες να τον παρακολουθήσεις, τα δύο τελευταια δε σώθηκε η κατηγορία μάλλον από τύχη.
Αντ αυτού φέτος κάνουμε όχι ένα αλλά πολλά βήματα μπροστά.
Υπομονή λοιπόν γιατί η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια ημέρα!