Levantante Petrakis, Venga Panetolikos, Vamos pueblο de Agrinio!

«Venga, venga», που λέει και ο μεγαλομέτοχος της ΑΕΚ. Επειδή το πικάρισμα είναι η… πεμπτουσία του υγιούς ποδοσφαίρου, χωρίς την παραμικρή διάθεση ειρωνείας, ο τίτλος του άρθρου δε θα μπορούσε να μην είναι στα… ισπανικά.

Του Νίκου Δρέλλια

Το τέλειο παναιτωλικό Σαββατόβραδο ζήσαμε χθες στο «κλουβί». Προπονητής, ομάδα, κόσμος δεν στάθηκαν απλά στο ύψος των περιστάσεων. Το υπερπήδησαν και σαν μια γροθιά πήραν μια τεράστια νίκη κόντρα στην πρωτοπόρο και αήττητη ΑΕΚ.

Πανζουρλισμός στην γκολάρα του Λουίς, ξέσπασμα χαράς με τη λήξη, μεγάλες στιγμές στο τέλος, όταν παίκτες και τεχνικό επιτελείο έγιναν «ένα» με τον κόσμο. Μια νίκη που μόνο εύκολα δεν ήρθε, βέβαια.

Γνωστή η ποιότητα της ΑΕΚ, γνωστός και ο τρόπος που αγωνίζεται υπό τις οδηγίες του Αλμέιδα. Πολύ πιεστικοί οι φιλοξενούμενοι.

Ειδικά στο πρώτο μέρος, ο Τίτορμος βρισκόταν διαρκώς σε θέση άμυνας, συνήθως πίσω από το κέντρο. Η ανασταλτική λειτουργία σχεδόν άριστη. Ξεχώρισαν οι τρομερές μονομαχίες του ηρωικού Παντελάκη με το «θωρηκτό» Πιερό.

Κενοί χώροι για αντεπιθέσεις προφανώς και υπήρχαν. Έλειψε, όμως, η τελική πάσα. Ο Λομόνακο καιροφυλακτούσε αλλά τροφοδοτήθηκε ελάχιστα. Έδωσε πολλές μάχες, κέρδισε φάουλ, είχε αρκετά καλή παρουσία.

Αλλά ποιος δεν είχε καλή παρουσία χθες; Ο αλάνθαστος Νικολάου; O τρομερός Μαυρίας; Tα «βουνά» Σιέλης και Στάγιτς; Ο ακούραστος Πέρες; Ο ηγέτης Λιάβας; Ο δραστήριος Ντίας; Άπαντες έδωσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν. Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα άλλαξε.

Ο Γιάννης Πετράκης σαν άλλος… Μπερνστάιν διηύθυνε, συγχρόνιζε, ενέπνεε και με τις κινήσεις από τον πάγκο οδήγησε τη… συμφωνική του ορχήστρα στη νίκη-ρεσιτάλ.

Προχώρησε σε αλλαγές στα χρονικά σημεία που έπρεπε, παρεμβαίνοντας καθοριστικά στην εξέλιξη της αναμέτρησης. Η ΑΕΚ ήθελε αλλά δεν μπορούσε. Ρόα και Λουίς έδωσαν άλλον αέρα στους Αγρινιώτες.

Και μαζί με τον Μαυρία δημιούργησαν και εκτέλεσαν ιδανικά τον κίπερ Στρακόσια, σε μια φάση μετάβασης από την άμυνα στην επίθεση για… σεμινάριο. Οι παίκτες του Πετράκη χτύπησαν στο κατάλληλο σημείο έχοντας το αριθμητικό πλεονέκτημα, αφού ο στόπερ Βίντα δεχόταν τις πρώτες βοήθειες λόγω αιμορραγίας. Μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.

Ο σκόρερ Λουίς με το γκολ αυτό έχει ήδη λάβει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του κόσμου. Δείχνει, μάλιστα, πως διαθέτει στοιχεία σύγχρονου χαφ. Κόβει, μοιράζει, βγαίνει στα πλάγια για να σεντράρει, πατάει περιοχή. Όταν προσαρμοστεί πλήρως, μπορεί να δώσει πολλά στον αγρινιώτικο άξονα. Όπως και ο Ρόα, που χθες απέδειξε πόσο απλά και όμορφα ξεκλειδώνεται μια άμυνα, παίζοντας το «ένα-δύο» με τον Μαυρία.

Ιδιαίτερη μνεία οφείλεται να γίνει και στη διαχείριση του 1-0. Γυάλιζε το μάτι των γηπεδούχων, που δεν είχαν καμία διάθεση να απολέσουν το μεγάλο τρίποντο. Απειλήθηκαν ελάχιστα και έφτασαν μια ανάσα από το 2-0 σε τουλάχιστον δυο περιπτώσεις.

Καλύτερα έτσι, όμως. Ένα και να καίει. Και το χθεσινό αποτέλεσμα «έκαψε» πολύ κόσμο. Ειδικά εκείνους που φορούν «κιτρινόμαυρα» γυαλιά, βλέποντας φαντάσματα με διαιτητικές σφαγές, πέναλτι και λοιπές μυθοπλασίες. Το μοναδικό λάθος του ρέφερι Πουλικίδη ήταν η κάρτα που έδωσε στον Πιερό, σε μια φάση σύγκρουσης «κεφάλι με κεφάλι» με τον Στάγιτς.

Για τα υποτιθέμενα πέναλτι γελάνε και οι πέτρες. Ο Περέιρα βούτηξε εντυπωσιακά για να πάρει το πέναλτι αλλά δεν έπεισε ούτε τον διαιτητή, ούτε τον VAR. Του χάρισε τη δεύτερη κίτρινη για θέατρο, αλλά δεν πειράζει… Καλή καρδιά… Όσο για το χέρι του Λουίς, μετά από διώξιμο του Σιέλη από απόσταση 2-3 μέτρων, δεν χρειάζεται να γίνει καν διεξοδική ανάλυση.

Η ΑΕΚ δημιουργεί κλίμα για το μέλλον. Δικαίωμα της η ολίσθηση στην τοξικότητα. Πολλοί φίλοι της, βέβαια, αντίκρισαν την πραγματικότητα, αποδέχθηκαν την ήττα, συνεχάρησαν τον Παναιτωλικό του Πετράκη. Όπως και ο Αλμέιδα στις δηλώσεις του.

Χθες σε πολλούς έφταιγε η διαιτησία (δεν αντέχεται το 50-50), στο «Καραϊσκάκης» έφταιγε το «πούλμαν» και το «αντιποδόσφαιρο» του Πετράκη. Έτσι είναι οι «μεγάλοι» και δε θα αλλάξουν.

Εμείς κοιτάμε τη δουλειά μας. Και ο κόουτς έδωσε το σύνθημα για την επόμενη ημέρα. Συνεχίζουμε ταπεινά, με το μυαλό μέσα και όχι πάνω από το κεφάλι. Χθες χαρήκαμε και πανηγυρίσαμε με την ψυχή μας. Ο Παναιτωλικός είναι ψηλά και με μεθοδικότητα μπορεί να παραμείνει εκεί.

Η διακοπή των Εθνικών δεν έρχεται στο κατάλληλο σημείο, καθώς κόβεται η φόρα των δυο συνεχόμενων νικών. Από την άλλη, βέβαια, αναμένονται επιστροφές σημαντικών μονάδων, όπως ο Μλάντεν και ο Τορεχόν. Ίσως και των Πάλμα και Τσελίκοβιτς, που έχουν μηδενικό ή σχεδόν μηδενικό χρόνο συμμετοχής ακόμα.

Αντί επιλόγου, ένα μεγάλο μπράβο στον κόσμο της ομάδας. Ανατριχιαστικό coreo και ασταμάτητη φωνή από τη Θύρα 6, συνεχής στήριξη και χειροκροτήματα από το υπόλοιπο γήπεδο, ακόμα και σε κακές στιγμές κι επιλογές. Ανταμείφθηκαν με την κορυφαία νίκη της χρονιάς, μέχρι την επόμενη! Ευελπιστούμε σε ανάλογες στιγμές στο άμεσο μέλλον. Αυτή η ομάδα αξίζει ένα ασφυκτικά γεμάτο «κλουβί».