Να αποδείξει ότι δεν είναι «λίγος»

Ο Κωνσταντίνος Ρίγκος γράφει για τον Παναιτωλικό που απέναντι στη Λαμία δίνει παιχνίδι «μισή κατηγορία» και συνάμα απόδειξης του ότι δεν είναι (ποδοσφαιρικά) «λίγος».

Η ώρα της κρίσης έφτασε και ο Παναιτωλικός και φέτος βρίσκεται με τον «πέλεκυ» του υποβιβασμού πάνω από το «κεφάλι» του, πληρώνοντας σοβαρές αστοχίες και λάθη για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν.

Η ομάδα του Αγρινίου συμμετέχει στα Play Outs της Super League κινδυνεύοντας σοβαρά με υποβιβασμό αν δεν βρει νικηφόρα αποτελέσματα απέναντι σε αντιπάλους με τον ίδιο στόχο. Αρχής γενομένης από τη Λαμία αύριο και τη Λάρισα, ακολούθως.

Πέρυσι, ο Παναιτωλικός μπόρεσε στο μεγαλύτερο μέρος των Play Outs να παρουσιαστεί πειθαρχημένος και ψυχωμένος, παίρνοντας σπουδαία αποτελέσματα, παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε «στραβά». Φέτος το περιθώριο αυτό δεν το έχει.

«Νέο» πρωτάθλημα που απαιτεί νέα… εικόνα

Απέναντι στη Λαμία του Μιχάλη Γρηγορίου το σύνολο του Δέλλα πρέπει να δώσει διαπιστευτήρια ότι μπορεί να παράξει, να απειλήσει και να νικήσει. Δεν υπάρχουν περιθώρια, άλλωστε, σε κάθε αγωνιστική αυτού του μίνι πρωταθλήματος και η παραμικρή λεπτομέρεια μετράει.

Για να γίνω απολύτως σαφής και κατανοητός: Στους επόμενους επτά αγώνες ο Παναιτωλικός πρέπει (με κάποιο τρόπο μαγικό ή πραγματιστικό, δεν μας ενδιαφέρει) να σταματήσει να είναι η χειρότερη ομάδα στο πρωτάθλημα στατιστικά.

Σημερινή ανάλυση του Sport24 αποτυπώνει, δυστυχώς, γλαφυρά, βάσει αριθμών πάντα, την πραγματικότητα. Ο φετινός Παναιτωλικός έχει χειρότερη αμυντική ασφάλεια και χειρότερη επιθετική απειλή συγκριτικά και με την περσινή κάκιστη σεζόν του (για τα xGoals είχαμε μιλήσει και προ δύο μηνών).

Οι επιστροφές και οι τραυματισμοί

Με τους Τσότσαλιτς, Μεντίνα και Αριγίμπι να επιστρέφουν η «φαρέτρα» είναι σαφώς πιο γεμάτη. Καρασαλίδης, Μανθάτης και Μπαρμπόσα παραμένουν εκτός.

Το ερωτηματικό που προκύπτει είναι το πότε, επιτέλους, θα τους δούμε. Σίγουρα, σε ότι αφορά την περίπτωση του Καρασαλίδη η φύση του τραυματισμού του είναι τέτοια (κοιλιακοί-προσαγωγοί) που απαιτείται απόλυτη προσοχή.

Ο Μανθάτης από τις 11 Φεβρουαρίου (!) είναι εκτός με θλάση στο δικέφαλο, σύμφωνα πάντα με τα δημοσιεύματα, ενώ ο δε Μπαρμπόσα έχει τώρα τρεις εβδομάδες στα πιτς με θέμα ψηλά, στο ύψος της λεκάνης.

Κουβέντα να γίνεται, το ζήτημα με τους μακρόχρονους τραυματισμούς κάθε χρόνο στον Παναιτωλικό δεν μπορεί να αποδοθεί μόνο στον παράγοντα ατυχία (που σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο).

Σαφώς πρέπει να αξιολογούνται ενδελεχώς ιατρικά οι ποδοσφαιριστές που αποκτώνται αρχικά και σαφώς πρέπει υπάρχει επάρκεια στο έμψυχο δυναμικό του προπονητικού και του ιατρικού επιτελείου για την (όσο το δυνατόν μεγαλύτερη) αποφυγή και διαχείριση τέτοιων καταστάσεων.

«Πώς γίνεται σε τόσες ομάδες οι παίκτες να επιστρέφουν νωρίτερα από τραυματισμούς και σε μας σχεδόν πάντα να επιστρέφουν αργότερα;», αναρωτιούνται γενικεύοντας συχνά φίλοι της ομάδας στα social media αλλά άδικο δεν μπορείς να τους χρεώσεις.

Με «μέταλλο» και DNA για τα ζόρικα

Σε κάθε περίπτωση, το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και ο Παναιτωλικός πρέπει να επιβεβαιώσει ότι έχει την «πάστα» για τα ζόρικα. Όπως πέρυσι, όπως στα πλέι οφ της Β’ Εθνικής το 12-13, όπως στη Νέα Σμύρνη, τόσες και τόσες φορές.

Ανεξάρτητα από την πικρία που όλοι κουβαλάμε για την εικόνα που παρουσιάζει ο «Τίτορμος», είμαστε «αρρωστάκια». Όπως πάντα, άλλωστε. ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ στην ομάδα και ότι στο τέλος θα κατορθώσει να βγει ξανά από τη «φουρτούνα». Και αυτό θα πρέπει να γίνει αυτοσκοπός για όλους: διοίκηση, επιτελείο, ποδοσφαιριστές.

Δυνατά, Παναιτωλικάρα!