«Νυν υπέρ πάντων ο αγών» Παναιτωλικέ

Η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος έφτασε στο τέλος της. Καιρός της ήταν, δε θα λείψει σε κανέναν Παναιτωλικό, άλλωστε. Μετά από 26 αγωνιστικές, ο απολογισμός είναι ο χειρότερος που θυμάμαι σε πρωτάθλημα, από το 2002 που παρακολουθώ την ομάδα: Μόλις τρεις νίκες…

Όχι, ο Παναιτωλικός δεν είναι η χειρότερη ομάδα στο πρωτάθλημα. Σε θεωρητικό επίπεδο ποτέ δεν ήταν. Η θεωρία όμως δεν παίζει ποδόσφαιρο. Ούτε και οι υποθέσεις, βέβαια. Και αυτό «πάει» σε όσους λένε ότι «αν ο Πανιώνιος δεν είχε το -6 θα ήμασταν ισόβαθμοι». Ναι, είναι λογική υπόθεση αλλά όχι γεγονός.

Γεγονός θα πρέπει να γίνει η εξασφάλιση, με κάθε κόστος και τρόπο εντός γηπέδου, πάντα, της παραμονής στην κατηγορία. Αντίθετη περίπτωση σημαίνει καταστροφή.

Βάζοντας τα πράγματα κάτω, η αποστολή του Παναιτωλικού εξακολουθεί να είναι πάρα πολύ δύσκολη. Το -10 από την 12η θέση καλύπτεται μόνο αν ο Παναιτωλικός «θερίσει» τα πάντα στο διάβα του στους 7 αγώνες και ταυτόχρονα οι… από πάνω κάνουν απανωτές ήττες.

Και να γίνει τόσο αποτελεσματικός ο Παναιτωλικός (που το εύχομαι ολόψυχα), θεωρώ ότι και οι άλλοι θα τα… «μοντάρουν» με τέτοιο τρόπο ώστε να μας κρατήσουν εκεί που θέλουν. Με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η βελτίωση της ομάδας το τελευταίο διάστημα είναι ορατή και καθολικά αποδεκτή. Έχει έρθει όμως η ώρα των αποτελεσμάτων.

Ατρόμητος, Λάρισα, Ξάνθη, Αστέρας Τρίπολης, Λαμία, Βόλος, Πανιώνιος. Ομάδες που ο Παναιτωλικός έδειξε ότι μπορεί να τις νικήσει αλλά είτε λόγω δικών του λαθών, είτε λόγω διαιτητικής αλητείας δε το έκανε.

Τρία ματς θα κληθεί να παίξει εντός έδρας η ομάδα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι επιβάλλεται γενική είσοδος και κάλεσμα στον κόσμο και στα τρία. Στο Αγρίνιο ο Παναιτωλικός πρέπει να πάρει εννιά βαθμούς, ανεξαρτήτως αντιπάλου.

Για να έχει ελπίδες, εντός αλλά κι εκτός, πρέπει μέχρι την έναρξη των Play Outs να βρεθεί λύση στο αμυντικό ζήτημα. Θεωρητικά, μέχρι την έναρξή τους έχουμε τουλάχιστον 15 μέρες (εφόσον επικυρωθεί η βαθμολογία). Ο Μάκης Χάβος έχει χρόνο να ρίξει όλο το βάρος εκεί.

Σημαντικός παράγοντας θα είναι και η επιστροφή των Αριγίμπι, Λουσέρο, Τζανακάκη. Απαραίτητοι όλοι τους, σημαντικό να μην υπάρξουν και νέοι τραυματισμοί.

Ως προς το χθεσινό παιχνίδι δεν έχουμε πολλά να σχολιάσουμε. Η αμυντική εικόνα του Παναιτωλικού για 60′ ήταν καλή, όμως μέσα σε μία φάση έγιναν ορατές οι αδυναμίες που τόσο καιρό στοιχίζουν! Χάνουμε μπάλα στον άξονα, σέντρα προς την περιοχή μας δεν «καθαρίζεται», ο τερματοφύλακας δεν αντιδρά σωστά σε μία φαινομενικά διαχειρίσιμη κατάσταση.

Όπως τόνισα και παραπάνω, είναι πράγματα που πρέπει να βελτιωθούν. Η διακοπή δίνει λίγο χρόνο για να «καθαρίσει» το μυαλό. Η μεγαλύτερη ώρα για τον Παναιτωλικό πλησιάζει και η κατηγορία πρέπει να σωθεί ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ.

Υ.Γ. 1: Καλή σαρακοστή στον καθένα σας ξεχωριστά και στις οικογένειές σας.

Υ.Γ. 2: Εάν και εφόσον η κατηγορία σωθεί, νωρίς είναι ακόμη βέβαια αλλά θα το πω, καλό θα ήταν να ρίξουμε μια ματιά προς… Κρήτη μεριά. Πέρυσι σώθηκαν στο παρά πέντε, φέτος παίζουν για Ευρώπη.