Το ξανάγραψα, σε σχόλιο.
Ύστερα από την επικύρωση…«επιτέλους πάμε στους 8», έστω με άδοξο 2 -2 στο νταμαρογήπεδο Καλλιθέας, βρέθηκα με κόσμο της αποστολής της ομάδας μας…κι έπιασα κουβέντα που λες, μ’ ένα από τα Αγρινιωτάκια – σάρκα από τη σάρκα, ψυχή από την Παναιτωλική ψυχή.
Γράφει ο Θ._
Ξέρεις, από τα παλληκάρια, που όσο κι αν τσακιστούν από τραυματισμούς, όσα κι αν τους σύρει η εξέδρα (διότι από τα Πατριωτάκια έχουμε και καλά τις σκληρότερες απαιτήσεις και τα ευκολότερα μπινελίκια…), όσα ανθρώπινα λάθη κι αν κάνουν… Πάντα την παλεύουν μανιασμένα, ως το 90 + τόσο, καθώς και διότι το σημάδι Τίτορμος στο μέρος της καρδιάς, εκεί πάλλεται και θάλλει απόλυτα.
Στην κουβέντα… κι ενώ μεσολαβούσαν όλα τα της αοριστίας και δυσκολίας παραμονής στην (αυτοαποκαλούμενη) Σούπερ Λίγκα κι ενώ μεσολαβούσαν δυο + ένα ματς με ΟΦΗ, εγώ ο άμπαλος, από τεχνικές και λοιπές διαχειρίσεις ματς, απαλά και απλά Αγρινιώτικα μεταξύ δύο Αγρινιωτών… που όμως χμμμ….ο μικρότερος ηλικιακά, ο παίκτης μας, έχει θέση ευθύνης του μίλησα ότι:
Ι. Ο ΟΦΗ, γενικά, είναι προβληματικός. ΤΟΝ ΕΧΕΤΕ!… Πάτε με Άρη. Τυπικά μεγάλος. Επίσης άτσαλος… έστω κι αν ήταν πρόσφατη η θλίψη διασυρμού μας εντός.
ΙΙ. Και τον Άρη, άμα το πάτε με σοβαρό πείσμα, ξανά τον ΕΧΕΤΕ!… ΔΕΝ θυμάμαι, εάν κάτι του είπα για οικονομικές συμπεριφορές νυν Ιδιοκτησίας Άρεως έναντι εργαζομένων Ποδοσφαιριστών του, νυν και πρώην…
Στο παλληκάρι, ήταν αρκετό το σενάριο…. Έναντι Άρεως, ημιτελικούς.
Φίλε, άστραψε το βλέμμα του!… Το σκέφτηκε δευτερόλεπτα κι άστραψε το βλέμμα του!.. – ΝΑΙ, θα το κάνουμε, αλλά σας θέλουμε ΕΚΕΙ!..
Έτσι που λες!..
Και ύστερα από το βιωματικό, που κουβεντιάζει τί θέλουμε ΜΕΙΣ και τί ψυχή βαθειά πάνε να εκδηλώσουν τα παιδιά μας….
Πάμε στη διαφορά μεγεθών.
… Και προτρέχω, ΟΥΔΕΝ ζόρι έχω με τον πανάρχαιο Άρη, «σκώληκα», κατά τους φανατισμένους Θεσσαλονικείς.
Ο οποίος Άρης, πάλι τα τελευταία χρόνια επανακατοχύρωσε τη θέση του στους «5»- θέση που από δικά τους προβλήματα ή δολοπλοκίες (και δικιάς τους υποταγής) ΔΕΝ λαμβάνουν Επαρχιακές Ομάδες. Και μαζί, παντοτινά καταδικασμένος, την οιαδήποτε Ευρωπαϊκή ευκαιρία που κατακτά, να την χάνει από το πρώτο ματς, από τον πρώτο γύρο…
ΠΛΗΝ κι Ωστόσο, ΔΕΝ με νοιάζουν αυτά!..
Όμως ο Τίτλος και η ουσία λένε…
Όταν η «μικρή» Τιμιότητα παλεύει ημι – Τελικά, με την Τεράστια Ανομία.
Κι επιτέλους σ’ αυτό.
Ναι, ισχύουν τα ανόμια μεγέθη… Ναι ισχύει η Τιμιότητα και η Ανομία … με τους Ουσιαστικούς όρους που έθεσε ο Πατέρας της Κοινωνιολογίας Ντυρκάϊμ, που το πήρε ο Αυτοδημιούργητος Νέος Πρωθυπουργός μας, επειδής και καλά στα Χάρβαρντ … το’ κανε μια ψόφια εργασία… τέλη ’80ς … ταυτίζοντάς το με την παρανομία, έναντι της τυπικής νομιμότητας.
Κι ωστόσο:
ΤΩΡΑ:
ΔΕΝ ξέρω και ΔΕΝ με νοιάζει, πως ο Συνεταίρος Αρβανιτίδη, κυρ Καρυπίδης ανέλαβε Άρη…
Για τον Άρη – Άρεως,είν’ ένα μεσοδιάστημα… Μάλλον ΤΩΡΑ, που καλώς – κακώς καυλαντίζει ο Κόσμος του…
ΚΟΣΜΟΣ που ΣΕΒΟΜΑΙ, όπως και Σήμα και Ιστορία Άρη – Άρεως…
ΜΕ νοιάζει ΤΙ ‘ύπαρξη είναι τώρα…
Έναντι… μα γαμώτηνα, με τα προβλήματά του, ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟΥ Παναιτωλικού.
Πέρα από την αμφίβολη χρηματιστηριακή «αξία» , «προβλέψεις»….. μα σκέτο και Γνήσιο Οπαδισμό….
Το ματς Υπερβαίνει τα «κανονικά» σημαντικής… ναι Ιστορικής Αναμέτρησης…
ΔΕΝ, απλά για Απόλυτη ΔΟΞΑ ΤΙΤΟΡΜΟΥ… Πάμε Τελικό..
Είναι ότι ασχέτως Ιστορικού Ονόματος… Έχεις να παλέψεις Γήπεδο… μα και σε Ολόκληρη Κοινωνία…. μια ισχυρή μεν… αηδιαστική ταυτότητα ιδιοκτησίας σημερινού Άρεως…
Έτσι που λες..
This website uses cookies.
Read More
View Comments
Παρακαλώ να μιλάτε και να γράφετε ελληνικά γιατί δεν μπορούμε να καταλάβουμε τίποτα. Ευχαριστώ