Παγανιάς στο TitormosNet: «Δεν αισθάνθηκα προπονητής του Παναιτωλικού αλλά οπαδός»

Αδιαμφισβήτητα άφησε το στίγμα του και μεγάλη προσφορά. Ο Κώστας Παγανιάς αν και έμεινε για ένα χρόνο στον Παναιτωλικό είναι σαν να ήταν… χρόνια.

Ο πρώην πλέον προπονητής τερματοφυλάκων της ομάδας συνεχίζει στη Σουηδία. Μιλά στον Θωμά Μαυραγάνη και το TitormosNet για τη νέα πρόκληση στην καριέρα του. Τα όσα πέρασε στον Παναιτωλικό, την πορεία του στο ποδόσφαιρο και όχι μόνο…

Πώς είναι η ζωή στην Σουηδία; Μετά την Ασία δεν θα ήταν και τόσο «μεγάλη» η αλλαγή…

Η ζωή στην Σουηδία είναι πολύ διαφορετική από την δική μας στην Ελλάδα σε πολλούς τομείς. Για μένα η προσαρμογή είναι εύκολη γιατί έχω έρθει εδώ για κάποιον σκοπό κι έχω εστιάσει σε αυτόν. Φυσικά με έχει βοηθήσει σε όλο αυτό το ότι έχω ξαναβγεί εκτός Ελλάδος για δουλειά. Τόσο στην Ουκρανία όσο στην Κύπρο, Κίνα και Ταιβάν.

Η Γιονσεπινγκ είναι στην ζώνη του υποβιβασμού. Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας και το πλάνο που σου παρουσίασε η διοίκηση;

Αυτή την στιγμή η ομάδα είναι σε δύσκολη βαθμολογική θέση αλλά έχουμε σχεδόν 20 παιχνίδια ακόμα. Πιστεύουμε πάρα πολύ στις δυνατότητες μας. Τώρα «τρέχει» η μεταγραφική περίοδος. Είμαστε σίγουροι ότι όλο αυτό θα αλλάξει. Είναι μια ιστορική ομάδα για την Σουηδία. Για μένα δεν ήταν δύσκολο να αποφασίσω να έρθω. Πρώτον γιατί είναι κάτι διαφορετικό, το οποίο ήθελα να ανακαλύψω. Δεύτερον γιατί όλες οι ομάδες που πήγα στο εξωτερικό ήταν σε δύσκολη βαθμολογική θέση όμως στο τέλος πάντα τα καταφέρναμε. Στην ζωή μου έχω μάθει να πολεμάω μέχρι τέλους.

Αγρινιώτης ή Καλαματιανός; Τι θα διάλεγες ως τόπο καταγωγής;

Η καταγωγή μου είναι από το Θέρμο. Εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα. Έφυγα σε ηλικία 17 χρονών όπου μέσα από τις πανελλήνιες πέρασα στη στρατιωτική σχολή ΣΜΥΝ, την οποία και τελείωσα. Η γυναίκα μου κατάγεται από την Καλαμάτα και είμαι και από εκεί λίγο. Μιας και μου δίνεται η ευκαιρία θα ήθελα για πρώτη φορά δημόσια να ευχαριστήσω την γυναίκα μου. Με έχει στηρίξει σε όλες τις αποφάσεις που έχω πάρει όσον αφορά το ποδόσφαιρο. Έχει υπομείνει πολλά, της χρωστάω πολλά έτσι θα ήθελα να την ευχαριστήσω δημόσια γι’ αυτό.

Πως και πήρες την απόφαση για προπονητής τερματοφυλάκων; Ρωτάμε επειδή ανέφερες ότι τελείωσες στρατιωτική σχολή πρώτα.

Πάντα μου άρεσε η θέση του τερματοφύλακα. Και στην σχολή όταν ήμουν πήγαινα στην Αθήνα στα γήπεδα και παρακολουθούσα προπονήσεις τερματοφυλάκων. Ένα πρωί είπα «φτάνει με το ναυτικό, θα κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα» και ξεκίνησε όλο αυτό το ταξίδι έως τώρα που θέλει πολύ μεγάλη συζήτηση για να το περιγράψω.

Οι παρακολουθήσεις στην Μπάγερν Λεβερκούζεν πως προέκυψαν είχες κάποια γνωριμία εκεί;

Δεν είχα πάει μόνο στην Γερμανία να παρακολουθήσω προπονήσεις. Σχεδόν κάθε δύο χρόνια πηγαίνω κάπου. Είτε μέσω κάποιου γνωστού είτε μόνος μου ψάχνω και βρισκω την άκρη.

Έχεις ένα ομολογουμένως γεμάτο βιογραφικό, περνώντας από όλες τις κατηγορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είχες και τις «περιπέτειες» στο εξωτερικό, στην Ουκρανία, στην Κίνα αλλά και στην εθνική Ταιβάν. Έχεις κρατήσει κάτι από όλες αυτές τις εμπειρίες;

Φυσικά και έχω κρατήσει πολλά πράγματα από όλα αυτά τα χρόνια και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αλλά αυτό κυρίως που έχω κρατήσει είναι ότι η επιλογή να αφήσω το ναυτικό και να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο ήταν σωστή. Για πολλούς και διάφορους λόγους.

Ουκρανία, Κίνα ή Ταιβάν είχες κανένα περίεργο περιστατικό; Στην Ταβρίγια η ομάδα είχε οικονομικά προβλήματα και πολλές φορές έπαιζε και με τους νέους.

Στην Ουκρανία ναι δεν είχαμε αδειοδότηση. Παίζαμε πράγματι με νέους αλλά παρόλα αυτά μέχρι την στιγμή που αποχωρήσαμε ήμασταν κοντά στην ζώνη του υποβιβασμού. Το παλεύαμε δηλαδή. Ένα περιστατικό θα μπορούσα να πω ότι μου έμεινε, ήταν όταν παίζαμε στην Ουκρανία με μια ομάδα την Ιλίσεβιτς. Είχα πάει να μιλήσω στον διαιτητή και παρόλο που ήταν Ουκρανός ήξερε ελληνικά και μου απάντησε στα ελληνικά.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Αναστασίου; Ήταν κάτι που επιθυμούσες λόγω καταγωγής, η εργασία στον Παναιτωλικό; Είχες φτάσει ποτέ ξανά κοντά στο παρελθόν;

Ο Παναιτωλικός για μένα ήταν ένα όνειρο να εργαστώ από τότε που ξεκίνησα την προπονητική μου διαδρομή. Φέτος δεν αισθάνθηκα προπονητής του Παναιτωλικού αλλά οπαδός, φίλαθλος του Τίτορμου. Τόσο στις προπονήσεις όσο και κατά την διάρκεια των αγώνων. Είχα μεγάλα συναισθήματα μέσα μου τα οποία δεν μπορώ να σας τα περιγράψω με λόγια. Είχε γίνει άλλη μια συζήτηση πιο παλιά. Τότε ήμουν στην εθνική Ταιβάν. Αλλά μέχρι εκεί.

Φέτος ο Παναιτωλικός είχε μετά από χρόνια, με εξαίρεση ίσως τις πρώτες αγωνιστικές μια σταθερότητα στο τέρμα. Αποτέλεσμα της καλής δουλειάς που έκανες με τους τερματοφύλακες. Ο Ανέστης συνεχίζει φτάνοντας κοντά και στο να ψηφιστεί και MVP σε μια ψηφοφορία στο site, ενώ ο Νίκος φεύγει σαν φίλος. Έχεις κάποιο σχόλιο να κάνεις για αυτούς;

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους τερματοφύλακες που συνεργάστηκα φέτος στον Παναιτωλικό. Τον Ροντρίγκεζ, τον Ανέστη, τον Μελίσσα, τον Παρδαλό, τον Κοντογιάννη και τον Ραγιά μέσα από την κάρδια μου. Τόσο για την συνεργασία που είχαμε αλλά και για το που με ανέχθηκαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Πιστεύω ότι τους έδωσα κάποια πράγματα αλλά και πήρα και από αυτούς αρκετά. Να έχει ο καθένας ξεχωριστά κάθε επιτυχία προσωπική και επαγγελματική. Μακάρι να ξανασυναντηθούμε.

Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης τι δεν θεωρείς ότι δεν πήγε καλά με τον Ροντρίγκεζ;

Για μένα ο Ροντρίγκεζ είναι καλός τερματοφύλακας. Θεωρώ ότι έκανε κάποια λάθη μαζεμένα που ήταν δύσκολο να αναστρέψει όλο αυτό το κλίμα. Όμως μετά στα παιχνίδια του κυπέλλου μας βοήθησε πάρα πολύ, ιδιαίτερα στο δεύτερο παιχνίδι με την Νίκη Βόλου.

Έχεις κάποια γνώμη και εικόνα για το νέο απόκτημα της ομάδας τον Στεργιάκη;

Είναι ένας νέος τερματοφύλακας, κατά την γνώμη μου αξιόλογος πολύ. Του εύχομαι κάθε επιτυχία και μακάρι να βοηθήσει την ομάδα.

Τι σου μένει από την εργασία σου στον Παναιτωλικό; Αν και όχι ποδοσφαιριστής στα μάτια του κόσμου αφήνεις κενό που η ομάδα θα ψάξει αρκετά για να «γεμίσει».

Από την εργασία μου στον Παναιτωλικό μου μένει η τυπικότητα του συλλόγου σε όλους τους τομείς, η άριστη συνεργασία που είχα τόσο με το σταφ όσο και με το υπόλοιπο προσωπικό και φυσικά μου μένουν οι πολλοί φίλοι που απέκτησα κατά την διάρκειας της παραμονής μου στην ομάδα.

Έχεις κάποιον προπονητή ή προπονητή τερματοφυλάκων ειδικότερα σαν πρότυπο; Στα social media είδαμε ότι ακολουθείς τον στενό συνεργάτη και προπονητή τερματοφυλάκων του Μουρίνιο, τον Νούνο Σάντος.

Δεν έχω κάποιον προπονητή συγκεκριμένα. Ακολουθώ την γερμανική σχολή τερματοφυλάκων.

Ποια είναι τα σχέδια του Κώστα για το μέλλον; Θα σε ξαναδούμε στον Παναιτωλικό;

Σχέδια έχω πολλά. Θέλω να συνεχίσω αυτό το ωραίο και δύσκολο ταξίδι του ποδοσφαίρου όσο πιο μακριά, με την βοήθεια της οικογένειας μου και του Θεού. Όπως είπα και πριν για μένα ο Παναιτωλικός είναι κάτι το ιδιαίτερο φυσικά και θέλω να ξαναγυρίσω στον Παναιτωλικό κάποτε.

Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Φώτη Κωστούλα, τον κύριο Μάκη Μπελεβώνη (σ.σ.: πρόεδρο) και τον Μάκη Μπελεβώνη (σ.σ.: τεχνικό διευθυντή) για την ευκαιρία αυτή που μου έδωσαν να δουλέψω για ένα χρόνο στην ομάδα του Παναιτωλικού.

Επίσης τον κύριο Γιάννη Αναστάσιου και όλο το υπόλοιπο team για την συνεργασία που είχαμε μέσα από την καρδιά μου καθώς και τους φυσικοθεραπευτές, φροντιστές, τους ανθρώπους στα γραφεία και τους ανθρώπους που συντηρούσαν τα γήπεδα.

Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αγνό φίλαθλο του Παναιτωλικού που αγκάλιασε εμένα και την οικογένεια μου.

ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΕ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!

*Η κύρια φωτογραφία του Γιώργου Ντάικου