Περί Λιάβα, μεταγραφικών και τηλεοπτικών

Ο Κωνσταντίνος Ρίγκος γράφει στο blog του στο TitormosNet περί Λιάβα, μεταγραφικών και τηλεοπτικών υποθέσεων.

Ο χιαστός του Λιάβα

Άτιμο πράγμα η γκαντεμιά. Ειδικά άμα στη «φυλάει» εκεί που δεν το περιμένεις. Έτσι τη «φύλαγε» και στο Γιώργο Λιάβα, ένα παιδί που η αγάπη του για τη μπάλα είναι τέτοια που το ξεφωνητό «γιατί πάλι σε αυτόν;» δεν αρκεί να περιγράψει το «γαμώτο» της υπόθεσης.

Ο Γιώργος υπέστη κάτι που οι αναλύοντες τα ποδοσφαιρικά το λένε συνεχώς: «Άπαξ και σε βρει μία ο χιαστός θα σε βρει ξανά». Και μπορεί να μην είναι απόλυτο αυτό αλλά τόσοι και τόσοι παίκτες το έχουν πράγματι πάθει.

Ο νεαρός ήταν στην τελική ευθεία της ολικής επιστροφής του στην ενεργό δράση. Από το Φεβρουάριο ανέβηκε ένα ολόκληρο «βουνό». Πριν λίγες μέρες έβαλε την υπογραφή του στο νέο του συμβόλαιο και όλα φάνταζαν ιδανικά. Φευ…

Πέραν του να ευχηθούμε καλή ανάρρωση και να υπογραμμίσουμε ότι πρέπει το παιδί αυτό να στηριχθεί με κάθε τρόπο, δεν υπάρχει κάτι παραπάνω. Οι δυσκολίες είναι για τους δυνατούς και ο Γιώργος, ένα δυνατό παιδί, θα βρει το δρόμο του.

Τα μεταγραφικά

Φυσικά ο τραυματισμός του Λιάβα δημιουργεί τετελεσμένα στον μεταγραφικό σχεδιασμό. Ο Παναιτωλικός υποχρεούται να αναζητήσει δεξιό μπακ πίσω από τον Λούι. Οποιοδήποτε άλλο ημίμετρο ή αλχημεία θα είναι απλώς ένα πρόχειρο «μπάλωμα».

Από εκεί και πέρα, 11η Αυγούστου και ακόμη υπάρχουν «μέτωπα» ανοικτά. Ο Παναιτωλικός έχει καθυστερήσει να «κλείσει» την ενίσχυσή του και στα φιλικά του παρουσιάζει σοβαρές αδυναμίες στο δημιουργικό σκέλος. Θεωρητικά σε δέκα μέρες έχουμε σέντρα στο πρωτάθλημα και το μεγάλο μεσοεπιθετικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε πέρυσι η ομάδα καλούνται να λύσουν οι… ίδιοι ακριβώς παίκτες που υπήρχαν και πέρυσι! Προφανώς και αυτό δεν γίνεται.

Στη θέση του σέντερ φορ τα «καναρίνια» οφείλουν να φέρουν έναν παίκτη με ικανότητες, με δυναμική. Έναν παίκτη που θα κάνει τη διαφορά εντός και εκτός γηπέδου. Είπαμε, έπρεπε ήδη να είχε έρθει. Αντιπαρερχόμενοι, ωστόσο, το γεγονός, ας θέσουμε σε αντιπαραβολή την μεταγραφή του Κόντε στα Γιάννινα ως βάση συζήτησης.

Από εκεί και έπειτα, το γεγονός είναι ότι ο καθένας μπορεί να εντοπίσει κι άλλα σημεία που κατά την άποψή του χρήζουν ενίσχυσης, ωστόσο θα συμφωνηθεί από την πλειοψηφία ότι ο χώρος του κέντρου είναι αυτός που κερδίζει την «προσοχή».

Τα τηλεοπτικά και η σέντρα στο πρωτάθλημα

Το επαναλαμβανόμενο μπάχαλο στη Λίγκα με τα τηλεοπτικά και την προκήρυξη γνωστό τοις πάσι. Το κοινό «μέτωπο» των έξι ομάδων (Παναιτωλικός, Αστέρας, Λαμία, Απόλλωνας, Βόλος, Ιωνικός) που αιτούνται κεντρική διαχείριση προς το παρόν κρατά. .

Το αίτημά τους είναι φαινομενικά απολύτως δίκαιο, από τη στιγμή που η συνολική οικονομική «πίτα» των τηλεοπτικών αυξάνεται και αυτοί βρίσκονται με μειωμένες προτάσεις στα χέρια τους. Με βάση την πρόταση της Cosmote ύψους 8 εκ. ευρώ για τα δικαιώματά τους, ο Παναιτωλικός από το 1.529.718 ευρώ που εισέπραττε πέρυσι χάνει 230.000 ευρώ, χοντρικά.

Στις δηλώσεις Κωστούλα, Μποροβήλου και Παπαϊωάννου διαφαίνεται πρόθεση να πάει μέχρι… τέλους η υπόθεση από μεριάς των «μικρών». Ορθώς. Ως εκ τούτου η αναβολή στη σέντρα του πρωταθλήματος είναι πιθανή. Μακάρι να τηρήσουν τη στάση αυτή άπαντες μέχρις εσχάτων.

Αστερίσκος εδώ: θα πρέπει οι «μικρές» ΠΑΕ να έχουν πάντοτε υπόψιν (προς γνώση και συμμόρφωση) το πώς λειτουργούν οι «μεγάλοι» (ο Παναθηναϊκός π.χ. επαναλαμβανόμενα «πουλάει» τις ομάδες που τον κράτησαν στην κατηγορία πριν μερικά χρόνια). Κρατάμε ως γεγονός ότι κάθε ομάδα διαπραγματεύεται ένα προϊόν και μία δυναμική.

Ο Παναιτωλικός έχει επιλέξει έναν δρόμο εδώ και τόσα χρόνια που τον τιμά σαν σύλλογο, σαν οντότητα, τόσο αυτόν, όσο και τους ανθρώπους του. Η θέση του υπέρ της κεντρικής διαχείρισης είναι σταθερή. Ο δρόμος για ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα δεν «περνά» μόνο μέσα από το «καλό» τηλεοπτικό συμβόλαιο, ωστόσο (που σίγουρα διαδραματίζει το σημαντικότερο ρόλο για τους «μικρούς»).

Η αγωνιστική εικόνα του τα τελευταία δύο χρόνια (η οποία δεν είναι απότοκο της έλλειψης κεντρικής διαχείρισης) δίνει την ευκαιρία στον Χ Καρρά και στον Ψ Παππά να λοιδορήσει και να κουνήσει το δάχτυλο. Πού; Σε ανθρώπους που παλεύουν να διατηρήσουν συλλόγους απέναντι στα δικά τους «θηρία» εντός κι εκτός γηπέδων.

Ανεξαρτήτως εξελίξεων, αυτό είναι κάτι που πρέπει να διορθώσει ο Παναιτωλικός για να απαιτεί -έχοντας το δίκιο του- χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι και να μην μπορεί κανείς να του προσάψει το παραμικρό.