Τη σεζόν 2015-16 o Λεονέλ Πόντες αν και βαθμολογικά κάτι… «έφτιαξε» στο ξεκίνημα, «πλήρωσε» το μάρμαρο της πεντάρας από την Καλλονή, ένα σπασμένο τζάμι, τη γενική μετριότητα της ομάδας και εν τέλει αποχώρησε.
Σε μια χρονιά που έδειχνε ότι ο Παναιτωλικός με το ποδόσφαιρο που έπαιζε μπορούσε ακόμα και να… κινδυνεύσει, επιλέγει τον «Ρουμάνο», Γιάννη Μαντζουράκη, για να σώσει την παρτίδα.
Στο μεταγραφικό παζάρι του Γενάρη, η ομάδα φέρνει στο Αγρίνιο ένα «εξάρι» επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ από την Μπάτε Μπορίσοφ. Η αλήθεια είναι ότι στην προ κορωνοϊού εποχή δεν είχαμε «εντρυφήσει» και πολύ στην Λευκορωσία.
Τα λίγα πράγματα που ξέραμε για αυτήν ήταν η πρωτεύουσά της, το Μίνσκ, η Μπάτε που μπορεί να έκανε και καμιά κηδεία στο Τσουλου, άντε και το 1ο λευκορωσικό μέτωπο του στρατάρχη Ζούκοφ στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ίλια ξεκίνησε την καριέρα του από την Τορπίντο Ζοντίνιο, για την οποία αγωνίστηκε από το 2009 μέχρι το 2011. Κυρίως είχε ολιγόλεπτες συμμετοχές αλλά κατάφερε με τα χρώματα της να αγωνιστεί και στα προκριματικά του Europa League. Ακολούθησαν 2 χρόνια με την Γκόμελ για την οποία υπογράφει τον Γενάρη του 2011 με την οποία κάνει γεμάτες σεζόν και καταφέρνει να κερδίσει το κύπελλο Λευκορωσίας και το σούπερκαπ της επόμενης σεζόν.
Τον Γενάρη του 2013 ακολούθησε η μεταγραφή του στην Μπάτε, με κόστος μάλιστα 83 χιλιάρικα. Στα δύο χρόνια του στην Μπάτε καταγράφει αρκετές συμμετοχές, κερδίζει 3 φορές το πρωτάθλημα και άλλες 2 το Σούπερ Καπ. Μεταξύ άλλων αγωνίζεται σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ ενάντια στην Μπάγερν Λεβερκούζεν και στη συνέχεια…. κατηφορίζει στο Αγρίνιο.
Με τον Παναιτωλικό «γράφει» 3 συμμετοχές, με μόλις 74 λεπτά συνολικά. Στα παράδοξα: και οι 3 αγώνες ήταν νίκες για την ομάδα μας, ίσως όχι τυχαίο. Ο Ίλια στο Αγρίνιο πιο πολύ έδειξε ότι θα μπορούσε να είναι ένας βοσκός από τα Ουράλια που σε άλλη εποχή θα υπηρετούσε στον κόκκινο στρατό παρά έναν ποδοσφαιριστή που έπαιξε Τσάμπιονς Λιγκ την ίδια χρονιά. Βέβαια θα μπορεί να λέει ότι «Ευρωπαίος» ήρθε, ανίκητος έφυγε.
Το καλοκαίρι του 2016 αποδεσμεύθηκε από την ομάδα μας και τον επόμενο Γενάρη υπέγραψε στην Σόλιγκορσκ. Ακολούθησε ο δανεισμός του για ένα εξάμηνο στην πρώτη του ομάδα, την Τορπίντο. Η οποία και αποφάσισε να τον κάνει ξανά δικό της με την λήξη του δανεισμού τον Γενάρη του 2018. Τέλος τον Φεβρουάριο του 2019 στα 28 πήγε στην Μίνσκ.
Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Ίλια ήταν διεθνής με την εθνική ομάδα της Λευκορωσίας με την οποία έχει 8 συμμετοχές και 1 γκολ.
| Σεζόν | Σύλλογος | Συμ. | Γκολ |
| 2008-2010 | Τορπίντο | 25 | 1 |
| 2011-2012 | Γκόμελ | 69 | 7 |
| 2013-2015 | Μπάτε | 81 | 4 |
| 2016 | Παναιτωλικός | 3 | – |
| 2017-2018 | Σόλιγκορσκ | 14 | 2 |
| 2017 | Τορπίντο ( δανεικός) | 9 | – |
| 2018-2019 | Τορπίντο | 23 | – |
| 2019-2020 | Μίνσκ | 16 | – |
Ίλια Αλεξίεβιτς, ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις!
This website uses cookies.
Read More