«Σφαλιάρα» προς πάσα κατεύθυνση

Η βαριά ήττα που γνώρισε ο Παναιτωλικός από τον Άρη ήταν μία «σφαλιάρα» προς πάσα κατεύθυνση. Στα ενδότερα δεδομένα πρέπει να προβληματιστούν άπαντες.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Μετά από ένα μήνα που ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων ο Παναιτωλικός είχε εικόνα ομάδας που «πέθαινε» στο γήπεδο για να πάρει ότι μπορούσε, ήρθε μία συντριβή που προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα.

Ποια είναι η πραγματικότητα αυτή; Ότι το πρωτάθλημα έχει ακόμα πολύ δρόμο και τα αποτελέσματα από εδώ και πέρα θα εκπλήξουν κόσμο…

Την στιγμή που ο Παναιτωλικός έβλεπε τα δεύτερα του Άρη να κάνουν περίπατο στο Αγρίνιο, ο Πανσερραϊκός περνούσε από την Λαμία, την δεδομένη χρονική στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις η Κηφισιά βάζει δύσκολα στον Ολυμπιακό.

Ο Παναιτωλικός απέναντι στην εποχή της μεταμόρφωσης πολλών σε… Μπαρτσελόνα είναι μόνος του, όπως ανέκαθεν ήταν. Ως εκ τούτου οφείλει αφενός στο γήπεδο να είναι αυτός που πρέπει και αφετέρου να διασφαλίσει ότι δεν παιχτούν παιχνίδια στις πλάτες του.

Στο πρώτο σκέλος, να δεχθώ ότι σήμερα η ομάδα είχε μία κακή μέρα, όπως είπε ο Γιάννης Πετράκης. Πρέπει όμως με κριτική διάθεση να επισημανθούν ορισμένα πράγματα.

Δεν ήταν απλώς κακή, ήταν κάκιστη. Στο πρώτο ημίχρονο ένα λάθος επιφέρει γκολ για τον αντίπαλο. Πολλοστή φορά που η ομάδα μένει πίσω. Δεν θα μπορεί κάθε φορά να επιστρέφει. Νομοτέλεια.

Δημιουργικά στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναιτωλικός είχε να παρουσιάσει την φάση του Φρεντ στο ξεκίνημα και το δοκάρι του Σενγκέλια στο τέλος. Αναμφίβολα, δεν είναι αυτό που θα περίμενε κανείς από μία ομάδα που κυνηγά την ισοφάριση.

Τα λάθη στο κέντρο πολλά, ορισμένες επιλογές επίσης από πλευράς Πετράκη προβληματικές. Πέραν των κακών εμφανίσεων αρκετών εκ των βασικών, οι επιλογές του προπονητή του Παναιτωλικού από τον πάγκο φάνηκε περισσότερο να αποσυντονίζουν παρά να βοηθούν. Ο Χουάνπι δεν μπήκε ποτέ στο πνεύμα του αγώνα. Ο Ντίαζ επανήλθε μετά από τόσα ματς για να περάσει… απαρατήρητος.

Το πλάνο της ομάδας στο πώς ήθελε να επιτεθεί ακατάληπτο. Ο Άρης με ευκολία κέρδιζε μπάλες, έβγαινε στο ανοιχτό γήπεδο και κάθε φάση «μύριζε» γκολ. Η δε κατάρρευση στο τέλος; Απαράδεκτη. Συμβαίνει δεύτερη φορά φέτος.

Στο σημείο αυτό να μπει μία άνω τελεία. Δεν είναι δυνατόν μετά και τον τραυματισμό του Μπαλντασάρα να μην βλέπουν Πετράκης και διοίκηση ότι χρειάζεται μεταγραφή στον άξονα. Πέραν του Πέρεθ οι υπόλοιποι εκ των βασικών παίζουν στη γραμμή του κέντρου σε ρόλους που δεν είναι οι κλασικοί τους. Χατζηθεοδωρίδης, μπακ. Χουάνπι, δεκάρι, Φρεντ εξτρέμ. Ο Τσιγγάρας αξιοποιείται μόνο ως αλλαγή, ο δε Ξενιτίδης είναι μεταξύ κερκίδας και πάγκου, όπως και ο Μπουζούκης (που επίσης είναι μεσοεπιθετικός). Αν υπάρχει η λογική να αποκτηθεί στόπερ για να πάει ο Μλάντεν στο «6», όπως πέρυσι, τότε οι ανακοινώσεις έπρεπε να γίνουν χθες.

Στο δεύτερο σκέλος, «κοντός ψαλμός αλληλούια». Ξεκινά μία σειρά αγώνων με ΟΦΗ, Λαμία, Βόλο, Ατρόμητο και Αστέρα. Θα παιχτούν πολλά και οφείλουν άπαντες να είναι σε εγρήγορση. Κυρίως οι της διοίκησης. Γιατί «μηνύματα» ήδη στέλνονται, σε διαιτητικό και όχι μόνο πλαίσιο.

Κλείνοντας το εξής. Μεσοβδόμαδα υπάρχει ματς Κυπέλλου. Και μετά αγώνας «φωτιά» στο Ηράκλειο. Ο Πετράκης ανέφερε στη συνέντευξη τύπου ότι είναι άλλος θεσμός και ότι δεν θα αλλάξει την αντιμετώπισή του. Είπε ότι θέλει πρόκριση. Συμφωνούμε. Πιθανή νέα «σφαλιάρα» θα είναι απίστευτο ψυχολογικό πλήγμα.

Ανασύνταξη άμεσα και εγρήγορση. Άπαντες.

Υ.Γ.: Κατά την διάρκεια της εβδομάδας μίλησα με πολύ κόσμο στους δρόμους της πόλης, στα social κλπ. Στο πνεύμα σχεδόν όλων ότι «ο Άρης έρχεται με τα δεύτερα, το έχουμε», έδειξα επιφύλαξη. Δυστυχώς ότι είδαμε στο γήπεδο στάθηκε προς επιβεβαίωση. Μετά από το αποτέλεσμα αυτό, δεν θα ισοπεδώσω την προσπάθεια που έχει κάνει η ομάδα ένα μήνα και πλέον τώρα. Αρκεί και οι ίδιοι εντός αυτής να αντιληφθούν ότι δεν επιτρέπεται τέτοια εικόνα ξανά.