Συνοδοιπόρε, ευχαριστούμε! (φωτο)

Λίγο έξω από την Πτολεμαΐδα έχει αρχίσει να μας διηγείται πότε είδε πρώτη φορά τον Παναιτωλικό. Κι εμείς να σκεφτόμαστε πόσο τον ευχαριστούμε για την εμπειρία που όλοι μαζί ζήσαμε.

Η αποστολή του TitormosNet.gr στη Σερβία και στο Ζλάτιμπορ έφτασε στο τέλος της. Σήμερα, μετά από ένα ταξίδι πολλών ωρών, φτάσαμε το βράδυ οδικώς στο Αγρίνιο. Από τις 04:00 τα ξημερώματα στο δρόμο, περί τις 20:00 και στα σπίτια μας. Αισίως.

Αυτό το καλοκαίρι αξιωθήκαμε να «σπάσουμε» το φράγμα των 3.500 χιλιομέτρων για να συνοδεύσουμε την ομάδα μας στο εξωτερικό. Παρόντες στην προετοιμασία της, ως το πρώτο αγρινιώτικο μέσο που κάνει κάτι τέτοιο.

Και μπορεί στο ρεπορτάζ και στο υλικό που μεταφέραμε από την Δυτική Σερβία να βλέπατε και να ακούγατε Νίκο Δρέλλια και Κωνσταντίνο Ρίγκο αλλά αν δεν ήταν κι ένας ακόμη τίποτα δεν θα ήταν ίδιο.

Δεν σκέφτηκε στιγμή όταν του προτάθηκε το ταξίδι στη Σερβία. Οργάνωσε τα πάντα με μεθοδικότητα και αγνή αγάπη. Η συντροφιά του έκανε το ταξίδι μας και τη διαμονή μας εντελώς διαφορετικά.

Ο Σπύρος Ροδάς δραστηριοποιείται επί σειρά ετών στο χώρο των ασφαλίσεων στο Αγρίνιο. Πέραν από εξαίρετος επαγγελματίας και φίλος, είναι κάτοχος διαρκείας επί 17 συναπτά έτη. Ανελλιπώς.

Παρακολουθεί τον Παναιτωλικό από μαθητής. Χρόνια ολόκληρα στο πλευρό της ομάδας στο Αγρίνιο, στο λεκανοπέδιο, σε κάθε άκρο της χώρας, όπου κι αν έπαιζε. Πολλά χιλιόμετρα σε εκτός έδρας ματς τα έχουμε κάνει μαζί του. Πλέον και στο εξωτερικό. Με την ευχή και για επίσημο αγώνα.

Ήταν ο άνθρωπος δίπλα μας σε κάθε βήμα. Αυτός που μας μετέφερε στις προπονήσεις εκτός Ζλάτιμπορ, στα φιλικά στο Ούζιτσε. Που παρακολουθούσε αγωνιωδώς από τις κερκίδες τα ματς.

Τα χιλιόμετρα, τα έξοδα και η κούραση δεν υπολογίστηκαν από κανέναν μας. Ήταν χαρά μας που κάναμε αυτό το ταξίδι. Εξάλλου, η δική σας ενημέρωση συνδυάστηκε και με αναψυχή. Καλοκαίρι γαρ.

Κρατάμε μόνο δύο αστερίσκους. Πού δεν είδαμε νίκη επί σερβικού εδάφους και πού δεν μπορέσαμε να έχουμε κάποια μεταγραφή ως νέο κατά την παραμονή μας εκεί. Ας είναι να έρθουν αμφότερα στην ώρα τους και να ικανοποιήσουν.

Το ταξίδι της επιστροφής ήταν επίπονο. Κάπου έξω από την Πτολεμαΐδα, ο Σπύρος άρχισε να μας διηγείται τις δικές του ιστορίες για τον Παναιτωλικό. Τα πρώτα ματς που είδε, τα γήπεδα που γύρισε με την ομάδα, στιγμές μικρές και μεγάλες που τον οδήγησαν στο πλευρό μας, στη Σερβία, για μία εβδομάδα.

Ένιωσα ευγνωμοσύνη. Και πιστεύω και ο Νίκος το ίδιο. Όχι μόνο που είμαστε τυχεροί να μας τιμά με τη φιλία και την παρέα του ένας τέτοιας πάστας άνθρωπος. Μα και για την αμέριστη αγάπη του για τον Παναιτωλικό.

Συνοδοιπόρε, ευχαριστούμε. Για όλα.