Το credit του Πετράκη είναι ότι αποφεύγει τα τετριμμένα

Ο Παναιτωλικός πήρε ένα σπουδαίο τρίποντο απέναντι στον Πανσερραϊκό. Και μπορεί απόλυτος πρωταγωνιστής να ήταν ο Τορεχόν, όμως το credit είναι του Πετράκη.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Δεν υπάρχει ομάδα την δεδομένη στιγμή στο πρωτάθλημα που ο Παναιτωλικός θα κληθεί να αντιμετωπίσει και δεν θα της βάλει δύσκολα. Που δεν θα την κοιτάξει στα μάτια. Που δεν θα «σκυλιάσει» για να της πάρει τη νίκη.

Αυτό είναι έργο Πετράκη. Εδώ και ένα μήνα βλέπουμε τον Κρητικό να έχει μετατρέψει ένα γκρουπ ποδοσφαιριστών που έβγαζαν προβληματική εικόνα στο γήπεδο σε ένα λόχο πολεμιστών. Απλά, λιτά, ξάστερα.

Δεν έκανε ξαφνικά υπερπαίκτη κανέναν τους. Απλώς γύρισε διακόπτες που δεν γύρναγαν από άλλον στην συγκυρία που ανέλαβε.

Έδωσε την ώθηση, το mentality και την ιδιοσυγκρασία εκείνη που τους επιτρέπουν να κυνηγούν στο γήπεδο το ακατόρθωτο. Προς ώρας αυτό γίνεται με επιτυχία, ακόμη κι αν μερικές φορές, παιδαριώδη λάθη (όπως με τις Σέρρες), δεν αποφεύγονται.

Το πιστώνεται αυτό ο τεχνικός των Αγρινιωτών. Το δουλεύει και το «χτίζει» καθημερινά, προπόνηση στην προπόνηση. Εξ αρχής έχει εκφράσει την πίστη του στο υλικό που έχει η ομάδα, εξ αρχής διατυμπανίζει πόσο τυχερός νιώθει που δουλεύει στον Παναιτωλικό. Συνεχώς λέει ότι εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.

Στη συνέντευξη τύπου ωστόσο μετά το ματς με τον Πανσερραϊκό είπε και κάτι άλλο.

«Έχω μάθει πρώτα να σέβομαι αυτό που έχω στα χέρια μου. Τα παιδιά που έχω. Δεν μου αρέσει να ακυρώνω πρόσωπα τόσο εύκολα. Δεν μου αρέσουν οι μεγάλες αλλαγές, δεν πιστεύω σε αυτά. Πιστεύω στα παιδιά που έχω», τα λόγια του. Ορθολογικά ή μη; Σωστά η λάθος; Στο γήπεδο κρίνεται. Και προς ώρας δικαιώνεται.

Πού θέλω να καταλήξω; Ο Πετράκης έχει βάλει τον Παναιτωλικό στις δικές του «ράγες» και έχει αρχίσει να τον μετατρέπει σύμφωνα με την φιλοσοφία του. Ο Κρητικός έχει κάνει τους παίκτες του γροθιά, οικογένεια.

Ασφαλώς θα έρθουν ξανά ήττες. Όμως τους έχει εμποτίσει μία άλλη φιλοσοφία. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να κινηθούν και οι προσθήκες. Να είναι «βαγόνια» που θα «κολλήσουν» ιδανικά στον υπόλοιπο «συρμό». Γιατί ο Πετράκης έχει κάνει τον Παναιτωλικό να «πάρει μπρος» και αποφεύγει τα τετριμμένα.

Δουλεύει με την δικιά του αντίληψη και θεώρηση, πραγματικά αξιέπαινη. Κι ας λέμε εμείς από τις κερκίδες όσα κι ότι θέλουμε.

Η συνέχεια εξαιρετικά δύσκολη, το κεφάλι χαμηλά. Το ματς με τον Παναθηναϊκό τεράστιας δυσκολίας.

Κλέινοντας, μπράβο σε όλα τα παιδιά. Μπράβο λίγο περισσότερο σε ορισμένα ξεχωριστά. Τορεχόν, Λιάβας, Χατζηθεοδωρίδης παραδείγματος χάρη.