Το κακό ξεκίνημα και η εντελώς διαφορετική χρονιά

Ο Παναιτωλικός -πιστός στην… παράδοση- δεν ξεκίνησε νικηφόρα στο πρωτάθλημα. Ίσα ίσα, είχε κακό ξεκίνημα, με εντός έδρας ήττα από τον Ατρόμητο.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Μία ακόμα σεζόν στο πρωτάθλημα ξεκίνησε με το αριστερό. Ο Παναιτωλικός του Γιάννη Πετράκη, όπως πέρυσι, έτσι και φέτος, στην πρεμιέρα του ηττήθηκε στο Αγρίνιο.

Φέτος ήταν ο Ατρόμητος, την περασμένη σεζόν ήταν η Λαμία. Έπρεπε να φτάσουμε στην 3η αγωνιστική, μετά την ήττα και από τον ΠΑΟΚ, όπου ο Παναιτωλικός υποδέχθηκε τον Πανσερραϊκό για να έρθει το πρώτο τρίποντο και από εκεί και πέρα να γυρίσει ο «διακόπτης». Στην σεζόν που ξεκίνησε, η 2η αγωνιστική επιφυλάσσει στους Αγρινιώτες δύσκολη έξοδο στο «Βικελίδης» και ακολούθως έρχεται ο Βόλος στο Αγρίνιο.

Ωφελούν κάπου οι παραπάνω αντιπαραβολές; Όχι. Ούτε δικαιολογία είναι ότι και πέρυσι ο Παναιτωλικός έκανε ξεκίνημα με ήττα, ούτε ασφαλώς και «σφραγίδα» ότι όπως «έστρωσε» το πράγμα με μεγάλα αποτελέσματα με Ολυμπιακό και ΑΕΚ στις πρώτες αγωνιστικές, θα συμβεί και φέτος.

Η χρονιά που διάγουμε είναι εντελώς διαφορετική, όπως και να έχει. Όλες οι ομάδες είναι διαφορετικές, ενισχυμένες, ανταγωνιστικότερες. Αλλαγμένος είναι και ο Παναιτωλικός. Με πολλές νέες μονάδες από την μέση και μπροστά, με άλλη φιλοσοφία και προσέγγιση στο παιχνίδι του. Και με το «πρέπει» στις πλάτες του, για μία καλή πορεία, συνδυαστικά με το ορόσημο των 100 χρόνων ιστορίας.

Ο Γιάννης Πετράκης άφησε το 3-5-2 και πήγε σε έναν σχηματισμό, το 4-2-3-1, που στα φιλικά δεν έδειξε να λειτουργεί και τουλάχιστον προς ώρας. Η δημιουργική εικόνα της ομάδας άκρως προβληματική, τη στιγμή που μεταγραφικά, κατά παραδοχή και του ίδιου, παίκτες που «κουμπώνουν» ιδανικά σε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού π.χ. Μίχαλακ, Ματσάν, άργησαν να έρθουν. Και ορισμένοι δεν έχουν έρθει ακόμη.

Στο πρώτο επίσημο της σεζόν με τη Νίκη Βόλου ο Παναιτωλικός προβλημάτισε πολύ. Πήρε την πρόκριση, βέβαια, ωστόσο «έβγαλε» φάσεις με το σταγονόμετρο και πιέστηκε από ομάδα μικρότερης κατηγορίας. Ο Πετράκης μίλησε για εντελώς διαφορετική εικόνα απέναντι στον Ατρόμητο, ωστόσο η απόδοση της ομάδας του δεν δικαίωσε τα λόγια του. Ο Παναιτωλικός ακόμα «ψάχνεται» μέσα στο χορτάρι.

Οκ, είναι σεβαστό ο προπονητής να θέλει να διατηρήσει το ηθικό των παικτών του ψηλά. Να λέει «μπράβο» για την προσπάθεια ανεξαρτήτως αποτελέσματος, να έχει μία «γροθιά» τα αποδυτήριά του. Σε μεγάλο βαθμό το «μυστικό» της πορείας του περσινού Παναιτωλικού ήταν αυτή η οικογενειακή διαχείριση.

Στην αγωνιστική διαχείριση του Πετράκη όμως, εύλογα προκύπτουν απορίες. Δεδομένα, αυτός γνωρίζει καλύτερα την κατάσταση των παικτών του. Ωστόσο, ασχέτως συνθηκών, ορισμένα δεδομένα δεν «ηχούν» καλά. Πώς να μην απορεί ο κόσμος της ομάδας όταν την περασμένη σεζόν, ο αγωνιστικά έτοιμος Τετέι έκανε να παίξει τόσο καιρός βασικός και φέτος βλέπει τον επίσης αγωνιστικά έτοιμο Κόγιτς να παίρνει φανέλα βασικού στην δεύτερη συμμετοχή του;

Φέρνοντας το παραπάνω ως παράδειγμα, να τονιστεί ότι θα πρέπει ο τεχνικός του Παναιτωλικού να καταλήξει σε ένα συγκεκριμένο «κορμό». Είπαμε, από τη μέση και μπροστά μιλάμε για μία εντελώς νέα ομάδα, με προβληματικά δείγματα προς ώρας. Η ένταξη των ποιοτικών -θεωρητικά- μονάδων που αποκτήθηκαν και η χημεία μεταξύ τους θα βοηθήσει. Ναι, αυτό θέλει χρόνο. Ασφαλώς, είναι μείζον ζήτημα η αγωνιστική ετοιμότητα, αλλά το πρόβλημα της ομάδας στην δημιουργία και στο σκοράρισμα δεν είναι κάτι που προέκυψε χθες. Το βλέπουμε μήνες τώρα.

Ναι, επίσης, να πάρουν ευκαιρίες όλα τα νέα παιδιά. Είτε μπαίνοντας σταδιακά στην ομάδα, είτε αρπάζοντας ευκαιρίες ένεκα συγκυριών (βλέπε Γαλιάτσος, λόγω του τραυματισμού του Μαυρία). Το να «πετάς» στο γήπεδο 4-5 μικρούς χωρίς το κατάλληλο υπόβαθρο και στήριξη δίπλα τους, εντός αγωνιστικού χώρου, είναι εύκολο να σου κάνει «ζημιά». Και στην ομάδα και στα ίδια τα παιδιά.

Η εικόνα του Παναιτωλικού στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος δεν ικανοποίησε. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε;

Μόνη εξαίρεση οι αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, που όντως η ομάδα ανέβασε ταχύτητα, έφτιαξε φάσεις αλλά δεν τις τελείωσε, με τον Αγκίρε να χάνει δύο ανεπανάληπτες στιγμές. Η είσοδος του Μίχαλακ άλλαξε τα «κόζια», αυτό δεν συνέβη βέβαια με τις αλλαγές των Ματσάν-Άλεξιτς, που δεν έδωσαν κάτι ιδιαίτερο. Όταν ο Βόκολος έριξε στο γήπεδο τον Τσιγγάρα, ουσιαστικά «κλείδωσε» τον Παναιτωλικό.

Οι Αγρινιώτες συνολικά δεν είχαν σαφή δημιουργική κατεύθυνση, η αριστερή πτέρυγα με Μανρίκε-Αποστολόπουλο ήταν εντελώς εκτός κλίματος, άφαντος ο Εστέμπαν. Στο ανασταλτικό κομμάτι, υπήρξαν αρκετά εύκολα λάθη. Το πλέον χαρακτηριστικότερο στο 0-1, όπου η αμυντική λειτουργία ήταν τραγική συνολικά. Ασταθής ο Στάγιτς, έκανε πολύ φοβικό ματς.

Το επόμενο Σάββατο ο Παναιτωλικός ταξιδεύει στην Θεσσαλονίκη και μετά έπεται διακοπή. Δεδομένα θα πρέπει να αλλάξουν πολλά αν θέλει να έχει ελπίδες απέναντι στον Άρη, σε μία αποστολή με μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Ανεξαρτήτως του τι θα γίνει δε σε αυτό το παιχνίδι, το ματς με τους Βολιώτες την 3η αγωνιστική στο Αγρίνιο είναι ήδη «κυκλωμένο».