Βαδίζει σε σωστή κατεύθυνση, έχει δρόμο μπροστά του

Ο Κωνσταντίνος Ρίγκος γράφει για τον Παναιτωλικό που δείχνει αγώνα με τον αγώνα ότι βαδίζει σε σωστή κατεύθυνση, επισημαίνοντας ότι έχει δρόμο μπροστά του.

Μετά από πολύ καιρό χωρίς κόσμο στα γήπεδα, ο δρόμος μας χθες μας «έβγαλε» στους ανοικτούς για το κοινό «Ζωσιμάδες», όπου ΠΑΣ και Παναιτωλικός αναμετρήθηκαν στην άτυπη φιλική ρεβάνς του προ τριών εβδομάδων αγώνα στο Emileon.

Ο βαθμός δυσκολίας του εν λόγω τεστ για τον Παναιτωλικό ήταν σαφώς μεγαλύτερος. Πιο έτοιμοι πλέον οι γηπεδούχοι, ενισχυμένοι και με παιχνίδια στα πόδια τους παραπάνω. Βέβαια, και τα «καναρίνια» στον αντίποδα είναι πιο δουλεμένα, πιο ενισχυμένα και πιο έτοιμα.

Ανασκόπηση στα… μπάμ

Μέχρι το 17′ του αγώνα δεν υπήρξε κάτι ιδιαίτερο, οπότε και ο Παναιτωλικός σκόραρε με τον Βργκοτς. Το τέμπο του παιχνιδιού όμοιο μέχρι το 39′ όταν και οι Αγρινιώτες με ωραία κυκλοφορία έφθασαν έξω από την περιοχή, το σουτ του Μόρσει έδιωξε ο Λοντίγκιν και ο Ντίαζ έκανε από κοντά το 0-2.

Από ένα πρώτο μέρος που δεν εντυπωσίασε, όπως τόνισε και ο κόουτς Αναστασίου, ο Παναιτωλικός κρατάει την ουσία που είχε. Πετά την αδράνεια, τα «νεκρά» διαστήματα, όπως τα ανέφερε ο τεχνικός της ομάδας.

Στο δεύτερο μέρος ο Τίτορμος ήταν πιο δραστήριος, ωστόσο δύο αδράνειες του «κόστισαν» δύο γκολ. Θα πρέπει να αναλογιστούμε ότι γενικά στα φιλικά η ομάδα δεχόταν δύσκολα τέρματα και απέναντι στον ΠΑΣ είδε δύο φορές την μπάλα στα καρέ της. Η μία από στατική μπάλα.

Ο Παναιτωλικός είχε πολύ καλή κυκλοφορία, ξεδιπλωνόταν άριστα στις αντεπιθέσεις, δεν ταλαιπωρούσε τη μπάλα και παρήγαγε φάσεις. Αν ο Καρέλης σκόραρε στις δύο κλασικές ευκαιρίες του θα μιλούσαμε για διασυρμό μέσα στα Γιάννινα. Βρήκε δε ένα ακόμη γκολ από φάουλ, με τον Αλέξανδρο Μαλή (που έκανε ωριμότατη εμφάνιση) να είναι στο σωστό σημείο για το 1-3.

Σε ότι αφορά το τελικό 2-3, το δεύτερο γκολ των Ηπειρωτών θα μπορούσε να αποφευχθεί αν δεν πέρναγε η μακρινή μπαλιά στην πλάτη της άμυνας.

Πρόσημο θετικό

Εν πάσει περιπτώσει, η συνολική εικόνα του Παναιτωλικού ήταν καλή. Αρκετά καλή. Η ομάδα είχε πλάνο στο γήπεδο, αρχή, μέση και τέλος στο παιχνίδι της και τα δύο γκολ που δέχθηκε από αδράνειες της άμυνάς της «χάλασαν» την άρτια εικόνα που θα μπορούσε να είχε παρουσιάσει. Αυτή όμως ήταν και η μόνη «παραφωνία».

Ο Παναιτωλικός είναι βελτιωμένος επιθετικά και είναι πασιφανές στο γήπεδο. Έχει υποδειγματικό transition και μεταφέρει την μπάλα με ευκολία από την άμυνα στην επίθεση. Πριν καν «μπει» ο Ζεστέντ, το σύνολο του Αναστασίου βρίσκει τρόπους να στέλνει την μπάλα γκολ με τρόπους που τείναμε να ξεχάσουμε (π.χ. στημένα).

Βαρόνε, Μόρσει, Μεντόζα, Βργκοτς ξεχώρισαν και πολλοί από τους υπολοίπους στάθηκαν στο ύψος τους.

Ομάδα στιβαρή, με τσαμπουκά και πυγμή, με σιγουριά στις μεταβιβάσεις της και ψυχραιμία στο παιχνίδι της. Το μεγάλο στοίχημα του προπονητή είναι να αποβάλει από την νοοτροπία του loser και αυτό αποτυπώνεται στο γήπεδο ότι «χτίζεται» και αλλάζει σταδιακά. Ζητούμενο είναι φυσικά και η διάρκεια.

Αλλά…

Μικρολάθη και αμέλειες στην άμυνα, περιοδικά… «κατεβάσματα» στην ταχύτητα και το ρυθμό του αγώνα και ζητήματα που άπτονται και ψυχολογίας, όπως φερ’ ειπείν η περίπτωση Καρέλη, αποτελούν τα σημεία που ο Παναιτωλικός πρέπει να σταθεί και να επιλύσει.

Εκτός αυτών, ο Περέιρα, που ήταν πολύ δραστήριος, τίθεται νοκ άουτ για αρκετό καιρό (8 εβδομάδες μάξιμουμ), σε ένα ρεσιτάλ ατυχίας. Δεν τον «πάνε» τα ξεκινήματα του πρωταθλήματος, ούτε φέτος ούτε και πέρυσι. Περαστικά του.

Τα φιλικά, σε κάθε περίπτωση, αυτό το σκοπό έχουν: Να εντοπίζονται ατέλειες. Η ομάδα του Γιάννη Αναστασίου πορεύεται καλά. Και μπορεί ακόμη καλύτερα. Έχει τα «ψεγαδάκια» της και πρέπει να τα φτιάξει. Πιθανότατα, πέραν του υπάρχοντος υλικού μία μεταγραφή ακόμη να παράσχει «υπεροπλία» στη «φαρέτρα».

Ο Παναιτωλικός, όπως και να έχει θέλει δουλειά ακόμη. Θέλει και στήριξη από τον κόσμο. Η συνέχεια της πορείας αναμένεται με ενδιαφέρον, το οποίο δικαίως έχει μέχρι στιγμής η ομάδα κερδίσει.