Ο Ίβαν Βαρόνε επέστρεψε. Και επέστρεψε υγιής και δυνατός. Δηλώνει έτοιμος να προσφέρει στην ομάδα με την πρώτη ευκαιρία και «διψάει» για δράση.
Με την επιστροφή του στο Αγρίνιο ο Ιταλός χαφ είχε την ευκαιρία να προπονηθεί ξανά μετά από τέσσερις μήνες με την ομάδα. Πανευτυχής που είναι πίσω ξανά, δέχθηκε με χαρά να απαντήσει στις ερωτήσεις του TitormosNet.
Μίλησε για τον τραυματισμό του, την ομάδα, την δική του πορεία και εκφράζει την ανυπομονησία του να αγωνιστεί μπροστά στον κόσμο του Παναιτωλικού.
–Στις 24 Οκτώβρη, απέναντι στον Άρη υπέστης ρήξη χιαστού. Τι περνάει από το μυαλό σου εκείνη την στιγμή; Πώς αντιμετώπισες τον τραυματισμό;
«Ήταν μια πολύ δύσκολη μέρα. Ένιωσα αμέσως ότι είχα πάθει κάτι σοβαρό. Είναι ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός στην καριέρα μου. Την επόμενη μέρα η διάγνωση των ιατρών ήταν το δυσκολότερο. Όμως, μαζί με την οικογένειά μου είχα περάσει τόσα πολλά και ήμουν έτοιμος να ξεπεράσω και αυτό. Οπότε αμέσως ήμουν ήδη συγκεντρωμένος στην ανάρρωση μου».
-Καθ’ όλη την απουσία σου έμενες ενήμερος για την ομάδα. Έδειχνες να σου λείπει ο κόσμος της. Μετά τον τραυματισμό σου στο γήπεδο επέστρεψαν και οι οργανωμένοι. Όλα αυτά τα παρακολουθούσες. Ανυπομονείς να παίξεις μπροστά στον κόσμο του Αγρινίου τώρα με την άρση των μέτρων για τον κορωνοϊό;
«Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου, τα πάντα. Τώρα η ζωή μου είναι ο Παναιτωλικός. Μου έχει λείψει η ομάδα μου, ο κόσμος, η πόλη, όλα. Ανυπομονώ να επιστρέψω στο γήπεδο μου με τον κόσμο. Φαντάζομαι από την ημέρα του τραυματισμού μου αυτή τη στιγμή!».
-Υπήρξε κάποιο παιχνίδι που να σκέφτηκες «θα έπρεπε να είμαι εκεί»; Σίγουρα η απάντηση είναι ότι θα ήθελες να είσαι παρών σε όλα.Αν μπορούσες να διαλέξεις κάποιο, ποιο θα ήταν;
«Πράγματι, όλα. Αλλά κοιτάζοντας πίσω θα ήθελα να είμαι στο γήπεδο στο αγώνα για το Κύπελλο κόντρα στον Ολυμπιακό, στον Πειραιά. Θα ήθελα να βοηθήσω την ομάδα ώστε να έπαιρνε την πρόκριση στον επόμενο γύρο».
–Πάμε πίσω στο παρελθόν. Πώς ξεκίνησε ο Ίβαν την σχέση του με το ποδόσφαιρο; Τι ήταν αυτό που τον κέρδισε μικρό;
«Ξεκίνησα από παιδί. Άφησα το σχολείο και πήγα να κυνηγήσω το όνειρό μου. Παίζοντας στο δρόμο με άλλα παιδιά, πέρασα ώρες και ώρες. Ξεκίνησε έτσι και από τότε που γεννήθηκα ζω με αυτό».
–Έχεις πολλές συμμετοχές τόσο στην Serie B όσο και στην C. Ποιες θα έλεγες ότι είναι οι διαφορές και οι ομοιότητες μεταξύ ελληνικού και ιταλικού πρωταθλήματος;
«Το ιταλικό πρωτάθλημα είναι πιο τακτικό. Έχει μεγαλύτερη δυσκολία στο να σκοράρεις. Εδώ υπάρχει μεγάλη ένταση. Στην Ιταλία υποτιμούν το ελληνικό, αλλά είναι σημαντικό πρωτάθλημα. Για πολλούς αφού ήμουν ο καλύτερος μέσος στη Serie B, αντιμετώπισαν την μεταγραφή μου σαν ένα βήμα πίσω στην καριέρα μου. Ήρθα εδώ γιατί μου αρέσουν οι προκλήσεις και είμαι πεπεισμένος ότι αυτό είναι το σωστό μέρος για μένα».
-Πώς ένας παίκτης σαν και εσένα που μπορεί να μην έχει συμμετοχή στην Serie A, 28 χρονών παίρνει μια απόφαση να έρθει στον Παναιτωλικό; Είχες ακούσει ξανά για την ομάδα; Μίλησες με άλλες ομάδες και ποιος από τον Παναιτωλικό σε προσέγγισε;
«Το καλοκαίρι είχα τρεις προσφορές. Από την Έμπολι, την Σαλέρνιτανα και την Βενέτσια. Δεν συμφώνησαν με την Ρετζιάνα στην αρχή του μεταγραφικού παραθύρου και η ευκαιρία χάθηκε. Πίεσα τον σύλλογό μου να έρθω στον Παναιτωλικό. Ο Μάκης Μπελεβώνης (σ.σ.: τεχνικός διευθυντής) επικοινώνησε μαζί μου και ο προπονητής. Μου έδωσαν να καταλάβω ότι με θέλουν πάση θυσία και δεν μπορούσα να αρνηθώ. Είχα άλλες δύο προτάσεις στην Ελλάδα. Από σεβασμό προτιμώ να μην αναφερθώ σε ονόματα. Η μία από αυτές κατατάσσεται στις θεωρητικά μεγάλες. Είμαι ευχαριστημένος με την επιλογή μου. Με πήγε πίσω το όλο πράγμα με τον τραυματισμό μου αλλά είναι μέρος του παιχνιδιού που πρέπει να αποδεχτώ και να επιστρέψω ακόμα πιο δυνατός από πριν…».
-Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις σου από την ομάδα, από τους υπόλοιπους παίκτες και τον κόουτς;
«Η ομάδα έχει έναν σπουδαίο προπονητή που μπόρεσε να φτιάξει ένα σύνολο που παίζει καλά και ξέρει τι να κάνει στο γήπεδο. Υπάρχουν δυνατοί παίκτες, αλλά για μένα ο Ντίαζ, που στάθηκε άτυχος είναι ο καλύτερος».
-Γεμάτες σεζόν στην Ρετζιάνα. Αν δει κάποιος το βιογραφικό σου αρκετές από τις ομάδες σου ήταν στην περιοχή της Εμίλια Ρομάνια στην Ιταλία. Σου πήγαινε η συγκεκριμένη περιοχή αν και Ναπολιτάνος; Πως προέκυψε το παρατσούκλι “Il Puma”;
«Είμαι Ναπολιτάνος αλλά στην Ιταλία ζω στην Μπολόνια. Μετακόμισα με την οικογένειά μου εκεί. Αυτό έπαιξε το ρόλο του. Αγωνίστηκα πολλές φορές κοντά στο σπίτι γιατί υπήρχαν προβλήματα στην οικογένεια και δεν θέλεις να τους αφήσεις. Ένας προπονητής δημιούργησε αυτό το ψευδώνυμο. Από τότε σε όλα τα γήπεδα με αναγνωρίζουν και με αποκαλούν με αυτό. Με κάνει να χαμογελάω αλλά μου αρέσει αυτό το παρατσούκλι».
-Oι στόχοι του Ιβάν για το μέλλον; Παραμένει όνειρο η συμμετοχή στην Serie A;
«Το όνειρό μου και ο στόχος μου από τότε που ξεκίνησα είναι αυτό. Αλλά τώρα είμαι χαρούμενος που είμαι εδώ και θα κάνω τα πάντα για να γίνω ένας από τους καλύτερους χαφ στην Ελλάδα».
–Ποιες από τις ομάδες στις οποίες έχεις περάσει σου έχουν «μείνει»;
«Η Ρετζιάνα ήταν η ομάδα που μου έμεινε περισσότερο. Κέρδισα πρωτάθλημα, ήμουν αρχηγός, ο κόσμος με αγάπησε και έχω πολλούς φίλους εκεί».
-Έπαιξες στο Σαν Μαρίνο με τον Αμαντού Ντιαβαρά την ίδια χρονιά που πήρε μεταγραφή για Μπολόνια. Πως ήταν εκεί; Έχεις κάποιον συμπαίκτη στην καριέρα σου σαν πρότυπο; Είχες ποτέ κάποια πρόταση από ομάδα που μετάνιωσες που δεν δέχτηκες;
«Ο Ντιαβαρά είναι φίλος μου. Τον βοήθησα πολύ. Ήταν η πρώτη χρονιά με στην ανδρική ομάδα. Προσπάθησα να του δώσω κάποιες συμβουλές αλλά έβλεπες ήδη ότι ήταν δυνατός παίκτης. Είμαι χαρούμενος για την καριέρα που κάνει. Όσο για μένα, σίγουρα έχω μετανιώσει για κάποια πράγματα αλλά δεν μου αρέσει να κοιτάζω το παρελθόν. Ζω στο παρόν και την κάθε μέρα για να κατακτήσω σημαντικά πράγματα στο μέλλον».
Ευχαριστούμε θερμά τους ανθρώπους της μπουτίκ του Παναιτωλικού για την φιλοξενία τους
This website uses cookies.
Read More