2567 λέξεις για τον Παναιτωλικό και την σεζόν που τελείωσε

Σεζόν τέλος. Η Super League 2022-23 «έριξε αυλαία» και ο Παναιτωλικός θα είναι «παρών» στην μεγάλη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και του χρόνου. 11η συνεχόμενη.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Αυτό «κρατά» ως επίτευγμα, αυτό μένει «προίκα» για του χρόνου. Καθιστά από μόνο του τη σεζόν επιτυχημένη; Αναμφίβολα όχι. Γιατί δεν είναι. Έτσι όπως εξελίχθηκε τουλάχιστον. Πριν προχωρήσουμε να ξεκαθαριστούν τρία πράγματα.

Πρώτον, όσα γράφονται έχουν υπογραφή. Όπερ σημαίνει αποτελούν την προσωπική άποψη του γράφοντος. Δεύτερον, τα σχόλια στο site επιτρέπουν τον γόνιμο διάλογο. Δεν είναι απαραίτητο, ούτε υποχρεώνει το TitormosNet.gr κανέναν να συμφωνεί με τις απόψεις των συντακτών του. Ποδοσφαιρικά, όλοι έχουμε την οπτική μας. Τρίτον, το κείμενο που ακολουθεί είναι υπερβολικά μεγάλο.

Όποιος δεν έχει την θέληση να το διαβάσει ολόκληρο είναι καλύτερα να μην συνεχίσει από εδώ και κάτω. Όποιος το κάνει, καλό του κουράγιο.

Η θερινή προετοιμασία

Μία αναδρομή στα πεπραγμένα της σεζόν κρίνεται απαραίτητη. Μία σεζόν που ξεκίνησε με τον Παναιτωλικό να μεταβαίνει στη Σερβία (επιλέγοντας εξωτερικό μετά από χρόνια, στην κατεύθυνση των ουσιαστικών αναβαθμίσεων της ποδοσφαιρικής του λειτουργίας) για την θερινή προετοιμασία.

Ο Γιάννης Αναστασίου έχοντας επιτελέσει έργο την προηγούμενη χρονιά δικαίως κέρδισε την ανανέωση του συμβολαίου. Κλήθηκε δε να δομήσει να μία ομάδα που θα είχε στόχο να παρουσιαστεί ανταγωνιστικότερη, πετυχαίνοντας περισσότερα από την περσινή, ομολογουμένως θετική χρονιά.

Έχοντας χάσει σημαντικά «γρανάζια» του ρόστερ του, ο Παναιτωλικός προχώρησε σε οκτώ προσθήκες. Στεργιάκης, Μλάντεν, Χατζηθεοδωρίδης, Μπακάκης, Ξενιτίδης, Κολοβός, Σενγκέλια, Πέδρο. Σε συνδυασμό με τις επιλογές που υφίσταντο στην ομάδα, και το αίσιο τέλος στην υπόθεση της ανανέωσης του Καρέλη.

Η εικόνα της ομάδας στην προετοιμασία του καλοκαιριού προβλημάτισε. Όχι τόσο τα αποτελέσματα, καθότι στα φιλικά δεν έχουν ουδεμία σημασία, όσο η εικόνα. Πολλοί έθιγαν δικαίως την αδυναμία του Παναιτωλικού να παράξει το ίδιο, επιθετικό ποδόσφαιρο που έπαιξε την προηγούμενη χρονιά. Σε συνάρτηση με την καθυστέρηση απόκτησης ενός μεσοεπιθετικού που θα έμπαινε στα «παπούτσια» του Μεντόζα.

Ο πρώτος γύρος

Η εκκίνηση του Παναιτωλικού βέβαια στο πρωτάθλημα, υπήρξε εξαιρετική. Μετά την ήττα στην πρεμιέρα από τον ΠΑΟΚ ακολούθησε η μεγάλη νίκη επί του Άρη στο Αγρίνιο, ισοπαλία στο Περιστέρι, διπλό στον ΟΦΗ, ήττα από την ΑΕΚ και μία εμφατική τεσσάρα στα Γιάννενα.

Δέκα βαθμοί στις πρώτες έξι αγωνιστικές και 2.700 φίλαθλοι στις κερκίδες -σε μία από τις μεγαλύτερες προσελεύσεις της σεζόν- για το Παναιτωλικός-Βόλος. Η ήττα και ο τρόπος που αυτή ήρθε αποτέλεσαν ουσιαστικά το πρώτο «πισωγύρισμα».

Ο Παναιτωλικός έβγαλε αντίδραση, πήρε ισοπαλία στην Τρίπολη, ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό, πέρασε αλώβητος από τη Νίκαια, δεν μπόρεσε να επικρατήσει του Λεβαδειακού στο Αγρίνιο και τελικώς έκανε διπλό στη Λαμία με 1-3.

Σε ότι αφορά το Κύπελλο, παταγώδης αποτυχία. Αποκλεισμός στα πέναλτι από την Καλαμάτα, πρόωρο «αντίο» στην διοργάνωση και δικαιολογημένη «μουρμούρα» από τον κόσμο. Πιθανότατα χειρότερη στιγμή της χρονιάς, σε μία διοργάνωση που έχει καταντήσει κουραστικό κάθε χρόνο σχεδόν, πλην εξαιρέσεων, να λέμε ότι ο Παναιτωλικός πρέπει να την δει αλλιώς.

Έτσι «έκλεισε» ο πρώτος γύρος, στις 13 Νοεμβρίου του 2022. Ο Παναιτωλικός έχοντας έναν Καρέλη σε δαιμονιώδη κατάσταση, κυνικότητα και αποτελεσματικότητα, μαζεύοντας πολλούς βαθμούς εκτός Αγρινίου, βρισκόταν στην 7η θέση με 16 βαθμούς. Θετική πορεία στο πρωτάθλημα, κάκιστη στο Κύπελλο.

Το αγωνιστικό πλάνο του Παναιτωλικού μακριά από την έδρα του απέδιδε. Η αδυναμία να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας και να πάρει αποτελέσματα στο Αγρίνιο, προφανής.

Σε κάθε περίπτωση, έμενε η αίσθηση ότι με μερικές ποιοτικές προσθήκες, θα μπορούσε η ομάδα να «κυνηγήσει» το πλασάρισμα στην εξάδα ή έστω κοντά σε αυτή. Υπήρχε ένας μήνας διακοπής, προετοιμασία μέσα στην προετοιμασία πρακτικά, ελέω Μουντιάλ.

Η διακοπή και η «βόμβα» με Καμίνσκι

Στις 6 Δεκεμβρίου στο φιλικό με την Άντερλεχτ ο Παναιτωλικός χάνει τον Μιχάλη Μπακάκη με ρήξη χιαστού. Ενώ το ενδιαφέρον περιστρέφεται γύρω από το αν ο Κορνέλιους θα παραμείνει ή όχι στην ομάδα, έχοντας φέρει και χρήματα στα ταμεία από την παρουσία του στο Κατάρ, στις 8 Δεκεμβρίου «σκάει» η «βόμβα».

«Η ΠΑΕ Παναιτωλικός πωλείται στην οικογένεια Καμίνσκι», η είδηση, με την 17χρονη πορεία του Φώτη Κωστούλα στο «τιμόνι» της ομάδας να τελειώνει, κατά τα φαινόμενα…

Το Αγρίνιο ζει στιγμές… παράκρουσης, βλέποντας οράματα με δολάρια και επενδύσεις, ένα μέλλον με τον Παναιτωλικό να «εκτοξεύεται» στα χέρια των Αμερικανών μεγιστάνων. Την ίδια μέρα συγκαλείται συνέντευξη τύπου. Το κλίμα είναι πανηγυρικό.

Ο Φώτης Κωστούλας δεν παρουσιάζει υποψήφιους επενδυτές. Παρουσιάζει τους νέους ιδιοκτήτες του Παναιτωλικού. Δίνει όλα τα εχέγγυα, αναφέρει ότι έχει ζήσει μαζί τους πολύ καιρό το τελευταίο διάστημα. Δεσμεύεται ότι θα παραμείνει για να βοηθήσει σε ότι χρειαστεί, ξεκαθαρίζει ότι απαιτείται μία διαδικασία, η έγκριση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού.

Από πλευράς τους, οι Αμερικανοί δεσμεύονται για αναβάθμιση σε όλα τα επίπεδα, για μία ομάδα νικήτρια. Τι έπεται; Μία «ομοβροντία» απολογισμών για τον Φώτη Κωστούλα και την διοίκησή του, εκατοντάδες ευχαριστήρια, συζητήσεις ακόμα και στο δημοτικό συμβούλιο και προτάσεις μέχρι και για μετονομασία του γηπέδου σε «Φώτης Κωστούλας».

Την ίδια στιγμή, Μάτσιεκ και Μίκαελ Καμίνσκι ξεκινούν να παρακολουθούν τους αγώνες της ομάδας. Είναι παρόντες στο Emileon καθημερινά, οι συνεργάτες τους Γιώτης Παναγιώτου και Γιάννης Στάθης αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στο οργανόγραμμα. CEO ο ένας και team manager ο άλλος.

Είναι η περίοδος όπου εμφανίζονται δημοσιεύματα για εμπλοκή των Καμίνσκι στην Ατλέτικο Μαδρίτης, μετά και την περίπτωση της Έβερτον. Όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα έχει κάνει focus στα διοικητικά του Παναιτωλικού και ούριος άνεμος «φυσάει» στις τάξεις του κόσμου. Το 2023 έρχεται με τις καλύτερες προδιαγραφές, φαινομενικά…

Ο δεύτερος γύρος

22 Δεκεμβρίου το πρωτάθλημα επανεκκινεί με τον Παναιτωλικό να ηττάται από ΠΑΟΚ και Άρη. Στις 4 Ιανουαρίου επικρατεί του Ατρομήτου στο Αγρίνιο, με ένα σπάνιας ομορφιάς γκολ του Καρέλη.

Στο χρονικό σημείο που το «βάρος» έπρεπε να είχε «πέσει» στα μεταγραφικά, ο Παναιτωλικός βίωνε κοσμογονικές διοικητικές αλλαγές. Μέσα Δεκεμβρίου έχει καταστεί σαφές ότι ο Κορνέλιους πάει Σουηδία. Το 2022 φεύγει χωρίς να γίνει καμία μεταγραφή. Η πρώτη για τον Γενάρη είναι ο Μπουζούκης, που ανακοινώνεται στις 6 του μήνα.

Εδώ έρχεται το δεύτερο μεγάλο «πισωγύρισμα» της σεζόν. Και είναι τόσο η καθυστέρηση στα μεταγραφικά, τα οποία έχουν αναλάβει να «τρέξουν» οι άνθρωποι των Καμίνσκι, όσο και η «σφαλιάρα» από τον ΟΦΗ στο Αγρίνιο, με το ντροπιαστικό 0-4.

Στα «καπάκια» ο Παναιτωλικός τρώει τέσσερα γκολ από την ΑΕΚ ενώ ισοφαρίζεται στις καθυστερήσεις από τον ΠΑΣ στο Αγρίνιο. Ο Φλόρες πωλείται, ο προβληματισμός εντείνεται, η έγκριση από την ΕΕΑ αργεί, τα μεταγραφικά επίσης.

Από το σημείο αυτό και μέχρι αρχές Φλεβάρη ο Παναιτωλικός ανακοινώνει Στάγιτς (ο παίκτης που έδειξε και τα περισσότερα ως ώρας), Χουάνπι (ο οποίος ήταν στο «κάδρο» από το καλοκαίρι), Γκρατερόλ, Βοΐλη και Νοσίρου. Ο Βενεζουελάνος κίπερ έρχεται ένεκα του σοβαρού τραυματισμού του Ανέστη, με τον Στεργιάκη να μην εμπνέει ίχνος εμπιστοσύνης ενώ ο Νιγηριανός χαφ υπήρξε ένα… σίριαλ μηνών από μόνος του.

Το μεγάλο διπλό στο Βόλο «αναπτερώνει» το ηθικό, όμως η αδυναμία να πάρει ο Παναιτωλικός νίκες στο Αγρίνιο είναι καθοριστική, καθότι έπεται το 0-0 με τον Αστέρα.

Τρίτο μεγάλο «πισωγύρισμα» της χρονιάς, η εξάρα από τον Ολυμπιακό. Είναι η μέρα που η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού δίνει το «πράσινο φως» για την μεταβίβαση των μετοχών της ΠΑΕ Παναιτωλικός από τον Φώτη Κωστούλα στους Καμίνσκι.

Οι πρώτες αλλαγές από πλευράς Καμίνσκι έχουν ήδη αρχίσει και γίνονται ορατές. Ο Ρένος Δημητριάδης αναλαμβάνει «ηνία» στις υποδομές– κι ας μην ανακοινώθηκε επίσημα. Ο Βαγγέλης Λάππας προστίθεται στο επιτελείο επίσης.

Η ομάδα του Γιάννη Αναστασίου με μόνη εξαίρεση τη νίκη της επί του Άρη δεν παρουσιάζει ανταγωνιστικό πρόσωπο απέναντι στους «μεγάλους». Δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που νίκησε Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Ολυμπιακό την σεζόν που προηγήθηκε. Ίσα ίσα έχει εξελιχθεί σε «σάκο του μποξ».

Η βαθμολογία δείχνει ξεκάθαρα ότι το «τρένο» της εξάδας χάνεται. Νίκη επί του Ιωνικού στο Αγρίνιο, ήττα από τον Παναθηναϊκό, ισοπαλίες με Λεβαδειακό και Λαμία.

«Ταμείο» κανονικής διάρκειας: 7η θέση με 29 βαθμούς, δέκα πίσω από την «χρυσή» 6η. Ο Παναιτωλικός δεν μπόρεσε επ’ ουδενί να εκμεταλλευτεί την έδρα του, το ποδόσφαιρο που έπαιξε δε σε καμία περίπτωση δεν ήταν αυτό που ο κόσμος του θα περίμενε. Τερματίζει παρόλα αυτά σε μία θέση που εξασφαλίζει, κατά τα φαινόμενα, εύκολη παραμονή.

Τα Play Outs

Ο Γιάννης Αναστασίου αξιολογεί το πλασάρισμα στην θέση 7 ως άκρως ικανοποιητικό και θέτει ως στόχο να τερματίσει η ομάδα σε αυτή τη θέση και στα Play Outs. Πρώτη αγωνιστική, ήττα στο 90′ από τον Αστέρα Τρίπολης.

Σε εκείνο το χρονικό σημείο έχει καταστεί σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά με την ολοκλήρωση της μεταβίβασης των μετοχών της ΠΑΕ. Οι πόρτες του Emileon που είχαν κλείσει ερμητικά κατ’ εντολή Καμίνσκι ανοίγουν ξανά. Οι άνθρωποί τους (Στάθης, Δημητριάδης) απομακρύνονται από την ομάδα και ο Παναιτωλικός ξεκινά να λειτουργεί εκ νέου όπως στην προ Καμίνσκι εποχή.

«Μούδιασμα», παραφιλολογία στα «κόκκινα», με τον καθένα να λέει το «μακρύ» και το «κοντό» του. Δόθηκε το «πάτημα» να συμβεί αυτό, καθότι καμία πλευρά δεν μιλούσε. Πιθανώς ελέω των όσων είχαν υπογραφεί να μην μπορούσαν να το κάνουν. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Η διοικητική αβεβαιότητα επιφέρει ασφαλώς μεγάλη αναστάτωση τόσο «εντός των τειχών» όσο και στον κόσμο. Η εικόνα της ομάδας δε είναι αποκαρδιωτική. Ήττες από Λαμία, Ιωνικό στο Αγρίνιο, ήττα με ανατροπή στην ανατροπή από τον ΠΑΣ.

Ο Παναιτωλικός που κανείς δεν φανταζόταν ότι θα είχε πρόβλημα για την παραμονή του στην κατηγορία έχει μπλέξει για τα καλά. Βρίσκεται να χάνει 0-2 από τον Λεβαδειακό, καταφέρνοντας να ισοφαρίσει στις καθυστερήσεις. Ισοπαλία που πανηγυρίζεται σαν κάποια σπουδαία νίκη…

Απέναντι στον Ατρόμητο θέλει έναν βαθμό για να μείνει μαθηματικά στην κατηγορία. Χάνει με κατεβασμένα χέρια. Τα αποτελέσματα στα υπόλοιπα παιχνίδια όμως είναι αυτά που «σφραγίζουν» την παραμονή. Τελευταία αγωνιστική αν και η εικόνα ήταν πολύ βελτιωμένη, ο Παναιτωλικός έχασε και από τον ΟΦΗ. Δεν μπόρεσε να πάρει μια νίκη στα Play Outs.

Το πρόσημο και η ευθύνη Κωστούλα

Κοιτώντας πίσω, ουδείς μπορεί να προβλέψει ποια θα ήταν η εξέλιξη της χρονιάς αν η υπόθεση Καμίνσκι προχωρούσε διαφορετικά. Αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος ότι αυτή ήταν ο παράγοντας Χ για την κατάληξη της σεζόν. Σε όλα τα επίπεδα.

Πώς αξιολογείται λοιπόν η σεζόν; Ο καθένας το βλέπει από την σκοπιά του. Κατ’ εμέ, το ταμείο είναι ελλειμματικό. Μπορεί η εκκίνηση να είχε τις καλύτερες προδιαγραφές που έχουμε δει εδώ και χρόνια, όμως τόσο η συνέχεια στο πρωτάθλημα όσο και ο αποκλεισμός από το Κύπελλο εκ του αποτελέσματος δεν αξιολογούνται θετικά. Ούτε και το ποδόσφαιρο που έπαιξε εν συνόλω ο Παναιτωλικός φέτος.

Ο Γιάννης Αναστασίου ως προπονητής του Παναιτωλικού επωμίζεται τις ευθύνες που του αναλογούν. Και είναι σημαντικές. Ο ίδιος κόσμος που τον καταχειροκροτούσε πέρυσι, έφτασε στο σημείο να τον γιουχάρει φέτος. Σε όλο τον δεύτερο γύρο ήταν εμφανής η δυσκολία που αντιμετώπιζε στο να βελτιώσει την εικόνα της ομάδας. Οι λόγοι πολλοί, η εικόνα στο γήπεδο «μιλάει» καλύτερα από τον καθέναν.

Πέραν από το καθαρά ποδοσφαιρικό σκέλος, ωστόσο, υπάρχει και ο εξωγενής, διοικητικός παράγοντας, που έπαιξε αναμφίβολα σημαίνοντα ρόλο. Είναι άδικο να φορτώσει κανείς όλες τις ευθύνες στον Αναστασίου και μόνο.

Ο Φώτης Κωστούλας, όπως προαναφέρθηκε, στις 8 Δεκεμβρίου δεν παρουσίασε υποψήφιους επενδυτές. Παρουσίασε νέους ιδιοκτήτες. Ξεκαθάρισε δε ότι πρέπει να αποχωρήσει. Γνωστό ότι το επιθυμεί καιρό τώρα. Λογικό και σεβαστό. Νομοτέλεια, ο χρόνος είναι αμείλικτος. Και το έδειξε στην πράξη ότι πράγματι, θέλει να πουλήσει την ομάδα, βρίσκοντας μία συνέχεια που θα εξασφάλιζε το μέλλον του Παναιτωλικού.

Όλα καλά, δεχόμαστε ότι είχε την καλύτερη των προθέσεων. Όπως έχει άλλωστε αποδείξει με το έργο που επιτέλεσε ως μεγαλομέτοχος και πρόεδρος του Παναιτωλικού όλα αυτά τα χρόνια. Εν προκειμένω, έσφαλε. Και όχι μόνο έσφαλε, αξιολογώντας τους ως τα ιδανικότερα πρόσωπα για την συνέχεια του Παναιτωλικού αλλά φέρει και ακέραια την ευθύνη για τα όσα επακολούθησαν. Αυτός παρέδωσε τα «κλειδιά» της ομάδας στην πλευρά Καμίνσκι. Εκ του αποτελέσματος, μέγα λάθος. Για όλα τα παραπάνω οφείλει να μιλήσει στον κόσμο της ομάδας, να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και να δώσει στίγμα.

Οι ευθύνες της πλευράς Καμίνσκι

Τον Ιανουάριο το ρόστερ αποδυναμώθηκε με την φυγή των Κορνέλιους και Φλόρες. Όχι μόνο δεν αντικαταστάθηκαν αλλά και οι μεταγραφές συνολικά καθυστέρησαν. Δείγμα ότι οι άνθρωποι που μπήκαν «μπροστά» για λογαριασμό των Αμερικανών ήταν ανέτοιμοι να αναλάβουν. Την ίδια στιγμή «παροπλίστηκαν» τα στελέχη που «έτρεχαν» την ομάδα μέχρι τότε.

Όσο καιρό οι Καμίνσκι ανέλαβαν πέραν από ορισμένες αλλαγές σε ότι αφορά την ποδοσφαιρική καθημερινότητα των παικτών και την λειτουργία του ρόστερ -ουσιαστικά δεν είδαμε το παραμικρό που να δικαιολογεί ότι πρόκειται για μεγιστάνες που ήρθαν να αναλάβουν μία ομάδα και να την εκτοξεύσουν. Όσο και να αποδεχθεί κανείς την ανάγκη για διοικητική ανανέωση προσώπων και καταστάσεων στον Παναιτωλικό, τα παραπάνω είναι γεγονότα.

Και εδώ έγκειται το κρίσιμο ερώτημα, που προκύπτει από την τοποθέτηση Κωστούλα στις 27 Απριλίου. Είναι η πρώτη επίσημη δήλωση που έκανε μετά τις 8 Δεκεμβρίου. Πώς είναι δυνατόν να δίνονται τα «κλειδιά» της ομάδας σε ανθρώπους που δεν έχουν ολοκληρώσει τα όσα προβλέπονται από την μεταξύ τους συμφωνία;

Γιατί λοιπόν χάλασε το deal; Εν προκειμένω, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι τα παραπάνω είναι τα όσα διατείνεται η πλευρά Κωστούλα. Ναι, αλλά όλο αυτό το διάστημα η πλευρά Καμίνσκι ουδέποτε προχώρησε επίσημη τοποθέτηση για το παραμικρό. Ούτε ακόμα κι όταν ο Κωστούλας είπε ευθέως ότι δεν τήρησαν τα όσα είχαν συμφωνηθεί. Και η σιωπή σε τέτοιες περιστάσεις δεν είναι… χρυσός. Είναι κάτι άλλο.

Επιδόθηκαν σε κινήσεις καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα. Άνευ ουσίας. Φωτογραφίες, αλλαγές σε… γραφικά στο Facebook, ανακοινώσεις στα αγγλικά και από τη στιγμή που αποχώρησαν από το Αγρίνιο παιχνίδια… διαρροών με ΜΜΕ των Αθηνών. Αν αυτό είναι η δέουσα διαχείριση ενός σοβαρού επενδυτικού σχήματος, πάσο.

Εν κατακλείδι

Ακολούθησα την ομάδα από το καλοκαίρι στη Σερβία, κάνοντας χιλιάδες χιλιόμετρα οδικά για να βρεθώ στο πλευρό της. Θεωρώ ότι μπορώ να έχω μία σφαιρική άποψη για την φετινή πορεία. Ασφαλώς και δεν μπορώ να είμαι ικανοποιημένος από την τροπή των πραγμάτων.

Το πώς θα πορευτεί η ομάδα είναι κάτι που θα πρέπει να ξεκαθαριστεί επαρκώς. Ο Φώτης Κωστούλας έχει υποχρέωση να μιλήσει και να ξεκαθαρίσει τα γεγονότα. Παραμένει ως εγγυητής. Ναι είναι γεγονός. Εγγυάται ότι ο Παναιτωλικός θα πορεύεται έχοντας την ασφάλεια της δικής του οικονομικής παρουσίας. Για το επίπεδο που είναι παγιωμένος. Κάτω από ποιο πλαίσιο; Το ορίζει ο ίδιος και θα φανεί στην πράξη.

Για πόσο ακόμα; Ο χρόνος, ξαναλέω, αμείλικτος, νομοτέλεια. Η ανάγκη να βρεθεί η διάδοχη κατάσταση, χωρίς περιθώριο λάθους, αυτονόητη. Το πότε θα γίνει αυτό; Ποιος μπορεί να το απαντήσει; Το μόνο που μπορώ με σιγουριά να πω είναι ότι το σταυροδρόμι για τον Παναιτωλικό είναι κρίσιμο.

Η ομάδα συνεχίζει να πορεύεται στην Super League, επίτευγμα της διοίκησης Κωστούλα. Υπάρχει ωστόσο κορεσμός. Ο Παναιτωλικός πέραν της παραμονής, εύκολης ή δύσκολης, δεν έχει καταφέρει να «χτυπήσει» το παραπάνω. Ούτε στο πρωτάθλημα, ούτε και στο κύπελλο. Και αυτό, για μία ομάδα με τέτοια οργάνωση, όπως διατείνονται δεκάδες άνθρωποι του χώρου, με έσχατο παράδειγμα το Νίκο Καρέλη, είναι το πεδίο αποτυχίας της διοίκησης Κωστούλα.

Το ποιο είναι το καλό της ομάδας, ο καθένας το βλέπει από την σκοπιά του. Όσοι δηλώνουν παρόντες όλα αυτά τα χρόνια, έχουν κάθε δικαίωμα να εκφέρουν λόγο και άποψη. Επισημαίνω μόνο ένα πράγμα: Το καλό του Παναιτωλικού είναι πάνω από όλους και όλα. Αυτό πρέπει να το έχουν στο μυαλό τους όλοι όσοι διατείνονται ότι αγαπούν την ομάδα.

Μιλώ ως Παναιτωλικός. Δεν μπορώ να δώσω λύσεις, όμως. Ούτε και να κάνω υποδείξεις σε κανέναν για την στάση του ή την αντίληψή του. Ούτε στον κόσμο, ούτε στην διοίκηση, ούτε σε κανέναν. Δεν είναι δουλειά μου σε αυτό το πόνημα (γιατί άρθρο σίγουρα δεν είναι). Παραθέτω απλώς τα δικά μου συμπεράσματα και επισημαίνω ότι υπάρχει ανάγκη, τώρα περισσότερο από ποτέ να αγαπήσουμε ΟΛΟΙ λίγο παραπάνω την ομάδα.

Ο Παναιτωλικός μας είναι ο μόνος εκπρόσωπος της Αιτωλοακαρνανίας στις εθνικές κατηγορίες για τη νέα σεζόν. Με ότι αυτό συνεπάγεται.

Αγωνιώ για το μέλλον του Παναιτωλικού; Ναι. Και μάλιστα πολύ. Παρόλα αυτά είμαι αισιόδοξος ότι θα βρει τον δρόμο του.

Όπως και να ‘χει, Παναιτωλικός και όπου μας βγάλει.