«Πώς θα παίξει επιθετικά;» ή «μα καλά πώς θα βάλει γκολ με πέντε αμυντικούς;». Ερωτήματα πολλών χθες, με τον Παναιτωλικό να έχει 17 τελικές, εκ τω οποίων οι 7 στο στόχο…
Να ξεκαθαρίσουμε πρωτίστως ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, για να παίξει μία ομάδα επιθετικά δεν εξαρτάται απόλυτα, σε στενά όρια και πλαίσια από τον σχηματισμό της. Η χρησιμοποίηση ενός 3-5-2 ή ενός 3-4-3 δεν σημαίνει ότι μία ομάδα κατεβαίνει να παίξει «ταμπούρι».
Απέναντι στον ΠΑΣ είδαμε έναν Παναιτωλικό που έτρεχε στο γήπεδο και πίεζε ψηλά. Έκλεψε αρκετές μπάλες, έβγαλε 17 τελικές φάσεις και μάλιστα είχε τις επτά στο στόχο. Στο πρώτο ημίχρονο τα πράγματα ήταν πιο μοιρασμένα όμως στο δεύτερο ο Τίτορμος «κατάπιε» την ομάδα των Ιωαννίνων. Και έψαξε να σκοράρει μέχρι τέλους.
Το γεγονός ότι ο Παναιτωλικός δεν πήρε τους τρεις βαθμούς οφείλεται σε δύο λόγους. Ο κυριότερος είναι η αστοχία του. Όταν βγάζεις 17 φάσεις, με τις έξι-επτά εξ αυτών κλασικές, δεν δικαιολογείται να μην σκοράρεις.
Ο αμέσως επόμενος είναι το γεγονός ότι ο ρέφερι Κατοίκος και οι βοηθοί του δεν κατακύρωσαν το γκολ του Καρέλη. Όσο κι αν αποτελεί ελαφρυντικό το γεγονός ότι δεν υπάρχει Goal Line Techology.
Με τις αλλαγές του Σούρερ η ομάδα έγινε ακόμα πιο επιθετική. Και η απάντηση στο ερώτημα «γιατί δεν ξεκίνησε ο Χουάνπι;» επί παραδείγματι, είναι παραπάνω από προφανής. Δεν υπάρχει ίδιος αγωνιστικός ρυθμός συγκριτικά με συμπαίκτες του που έβγαλαν απροβλημάτιστα την προετοιμασία.
Αν μπορεί να ψέξει κανείς κάτι στην παρουσία του Παναιτωλικού αυτό σίγουρα είναι τα λάθη στον άξονα. Στο ματς με τον ΠΑΣ ο Πέρεθ έχασε πολλές φορές τη μπάλα σε σημεία όπου δόθηκε δυνατότητα στον φιλοξενούμενους να εκδηλώσουν δύο επικίνδυνες επιθέσεις με τον Γκίνο.
Αφενός ο Καπίνο στη μία εξ αυτών στάθηκε «κολώνα», αφετέρου, ο Μαλής επενέβη στην άλλη. Ωστόσο κοινή συνισταμένη υπήρξε η δυσκολία σωστής επιστροφής των τριών στόπερ στην άμυνα. Το ανασταλτικό τρανζίσιον του Παναιτωλικού θέλει δουλειά ακόμα, πασιφανές από τα φιλικά ακόμα.
Όπως και να έχει αυτό που είδαμε ως πρώτη επίσημη εμφάνιση του Παναιτωλικού ήταν αναμφίβολα ελπιδοφόρο.
Συμφωνώ απόλυτα ως προς τη διάταξη ότι δεν είναι απαραίτητα αμυντικό σχήμα! Στην τριάδα πίσω βέβαια νομίζω θα ταίριαζε καλυευρα κέντρο άμυνας ο υψηλόσωμος Ντουάρτε και δεξιά στην τριάδα ο Μλάντεν όπου έχει παίξει και αυτός δεξί μπακ στη καριέρα του. Επίσης με δυο μπροστά είμαι την άποψης ότι πέρα από τον Ντίαζ όπου θα έχει πιο ελεύθερο ρόλο, θα βοηθησει αυτό και τον Καρέλη ώστε να μην είναι απελπιστικά μόνος μπροστά όπως ήταν στα περισσότερα παιχνίδια πέρυσι και θα βρει περισσότερους χώρους . Πάνω απ όλα όμως όπως ανέφερε και ο προπονητής ότι η ομάδα έδειξε ταυτότητα, μακάρι να συνεχίσει με αυτή τη φιλοσοφία στο πρωτάθλημα με τα χαρακτηριστικά που έχουμε δει της πίεσης ψηλά με τα τρεξίματα τις καλύψεις κτλ.
Αν και μιλάμε εκ των υστέρων,οι αλλαγές έπρεπε να γίνουν στο 70 και όχι αργότερα, δεν ήταν εικόνα αυτή στο α’ημιχρονο, ίσως οφείλεται στην ανομοιογένεια λόγω πρώτου επίσημου ματς των νέων παικτών, αναμονή για δύο παιχνίδια ακόμη, καί μετά βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα.
Ραντεβού την επόμενη εβδομάδα με όσους φίλους έρθουν από το Αγρίνιο αλλά και με τους Αγρινιωτες της Θεσσαλονίκης στην Τούμπα . Ποια ημέρα είναι ο αγώνας ;
Κυριακη 3-9-23
Κατι το θετικό δεν διέκρινα.Αυτο το 5,3,2 δεν θα βοηθησει καθολου στα εντός,ισως λίγο στα εκτός.Καθόλου ανάπτυξη λοιπόν,ουτε ενας παικτης με οργανωτικές δυνατότητες βασικός.Η ομαδα λοιπον ας δει για ενισχυση με δεξι χαφ,με ποιοτικα ακραία μπακ.Αμυντικο σχήμα εντός με πας,που πας;