Μόνο ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ αξίζει στον Αλέξανδρο Μαλή, για μία ακόμη παθιασμένη και εξαιρετική εμφάνιση με τον Τίτορμο στο στήθος.
Ο νεαρός ποδοσφαιριστής για ένα ακόμη ματς ως δεξί μπακ διέπρεψε! Δεν είναι υπερβολή. Ίσως κατέγραψε την αρτιότερη εμφάνισή του στον Παναιτωλικό. Σε κάθε μονομαχία πρώτος. Δεν δίσταζε να βάλει τα πόδια του στη φωτιά, να εμψυχώσει τους συμπαίκτες του, να παλέψει. Κέρδισε ξανά, επάξια, το χειροκρότημα της κερκίδας.
«Ήταν πολύ σημαντική για ματς. Κρατήσαμε για τρίτο σερί ματς το μηδέν, αμυνθήκαμε πολύ καλά. Σκοράραμε και πήραμε τη νίκη. Συγχαρητήρια για την προσπάθεια, να συνεχίσουμε σε αυτό το μοτίβο», ανέφερε στις δηλώσεις του.
Ακολούθως ο νεαρός ζήτησε συγγνώμη από τους ανθρώπους του Παναιτωλικού για την ένταση στο τέλος, υπογραμμίζοντας πως «ότι γίνεται στο παιχνίδι πρέπει να τελειώνει εκεί, να μη βγαίνει απέξω».
Και μπορεί ο Φώτης Ιωαννίδης να μην τον ήξερε ως ποδοσφαιριστή, όπως δήλωσε, αλλά πλέον τον έμαθε. Για τα καλά…
Γιατι τον ιωαννιδη ποιος τον ηξερε?μαλλη θα ακουει και θα τρεχει
Καθιερωση ως δεξι μπακ. Ιωαννιδη τον εμαθες τωρα?
Ρε τι δήλωση έκανε ο Μεσσι της Λιβαδειάς!!!
Τώρα τον έμαθε το Μαλη και θα τον θυμάται για πάντα.
Χαχαχαχαχα
Δεν τον ήξερες ρε ροναλτο…. παίζει 10 Χρόνια στην Α Εθνική και εσύ έχεις παίξει 10 παιχνίδια…..Τώρα ψάξε την ταυτότητα σου γιατί δεν την έχεις σου την πήρε ο ΜΑΛΛΗΣ και την δική σου και πολλές άλλες συμπαικτων σου. Πολλά συγχαρητήρια στον ΑΛΈΞΑΝΔΡΟ και σε όλη την ομάδα για το υπέροχο παιχνίδι και νίκη που μάς πρόσφερε. ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΑΡΑ Τώρα σειρά έχει ο Βόλος!!!!
Μπράβο στον Αλέξανδρο που στα τελευταια παιχνιδια ειναι ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΣ.
Οσο για τον παίκτη του Παναθηναικού, που δεν τον ηξερε, ΚΡΙΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ. ΘΑ ΜΑΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ ΣΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΣ, ΤΟΣΟ ΣΤΙΣ ΗΤΤΕΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΙΝ ΝΙΚΕΣ.
Μπράβο στον Μαλή, έχει Τσαγανό και πολλά κιλά Αγρινιωτικου τσαμπουκά παλαιάς κοπής, όπου το γήπεδο του Αγρινίου και μόνον προκαλούσε φόβο στους αντιπάλους!
Εάν θυμάμαι καλά, ο Μαλης και πέρυσι όταν η ομάδα έπαιζε soft και χωρίς Τσαμπουκά, βγήκε μπροστά και έβγαλε καρδιά και ψυχή μαχητή! Καρδιά και ψυχή, ενός παιδιού που αγωνίζεται για την ομάδα της πόλης του και της ευρύτερης περιοχής! Τέτοιους “άγνωστους” παίκτες χρειάζεται η ομάδα. Τους “γνωστούς” ας τους χαίρονται οι ομάδες που τους έχουν!