Αν αυτή η ΕΠΣ είναι της Αιτωλοακαρνανίας τότε μάλλον ο Παναιτωλικός είναι από άλλο νομό…

Αναφορικά με τις εξελίξεις των ημερών, εύλογα μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι αν αυτή η ΕΠΣ είναι της Αιτωλοακαρνανίας τότε μάλλον ο Παναιτωλικός είναι από… άλλο νομό.

Τα πράγματα στο ποδόσφαιρο είναι πολύ απλά για όσους θέλουν να τα βλέπουν με πραγματισμό. Η πράξη υπερέχει της θεωρίας σε απλά ελληνικά.

Ομολογουμένως η κατάσταση των τελευταίων ημερών που απασχολεί τον Παναιτωλικό είναι πρωτόγνωρη. Ουδέποτε η ομάδα του Αγρινίου έχει βρεθεί σε τέτοια θέση. Μέρες τώρα παρακολουθούμε διαρρέοντες και φωνασκούντες καλοθελητές να επιχειρούν ξεδιάντροπα να αμαυρώσουν την εικόνα του Τίτορμου. Διασκορπούν πράγματα ανυπόστατα, λασπολογούν, λειτουργούν υποκαθιστώντας την Δικαιοσύνη και καταδικάζουν.

Απέναντι σε αυτά είδαμε ένα «κύμα» πρωτοφανούς στήριξης στον Παναιτωλικό. Ομοφωνία και συστράτευση αυτοδιοικητικών και βουλευτικών κύκλων. Θεσμικών παραγόντων, φορέων και αθλητικών σωματείων του νομού. Η συντριπτική πλειοψηφία τους έλαβε θέση και διατράνωσε την στήριξη στην ομάδα.

Ουδέποτε υπήρξε κάτι παρεμφερές. Ούτε όταν «γάζωσαν» το πούλμαν του Παναιτωλικού με καλάζνικοφ στην Ηλιούπολη, τον Μάρτιο του 2008. Το αν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ αντιλήφθηκαν τον σημαίνοντα ρόλο του συλλόγου για την μεγαλύτερη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας θα φανεί εν καιρώ. Είναι μία αρχή, σημαντική, παρόλα αυτά.

Αυτό που όμως έχει ήδη φανεί είναι η παντελής αφωνία και απουσία ορισμένων. Θα πει κανείς, εύλογα, δεν είναι όλα το «φαίνεσθαι». Σωστό, εν μέρει.

Υπάρχουν, παρόλα αυτά, ορισμένες περιπτώσεις που και το «φαίνεσθαι», έχει τη σημασία του και τη βαρύτητά του. Και επειδή οι υπεκφυγές και τα μισόλογα δεν αρμόζουν, είναι απλώς αδιανόητο το γεγονός ότι η ΕΠΣ Αιτωλοακαρνανίας δεν έχει ακόμη εκφράσει την στήριξή της επίσημα στον Παναιτωλικό.

Η ποδοσφαιρική αρχή του νομού, κορυφαίος εκπρόσωπος, βασικός αιμοδότης και αρωγός του οποίου είναι ο Παναιτωλικός, εδώ και τόσο καιρό δεν έχει βγάλει ούτε μία πρόταση συμπαράστασης. Μία φράση ρε αδερφέ, τυπικά. Σιωπή…

Εύλογο το ερώτημα που προκύπτει. Για ποιου το καλό εργάζεται η ΕΠΣ Αιτωλοακαρνανίας όταν κοιτά αμέτοχη τον πόλεμο σε βάρος του μεγαλύτερου συλλόγου της Αιτωλοακαρνανίας;

Ότι έπονται εκλογές στις 17 Ιουνίου είναι γνωστό. Και το γεγονός ότι ο Παναγιώτης Τάγκαλος διεκδικεί την προεδρία δεν αποτελεί δικαιολογία για την αφωνία της ΕΠΣ. Ούτε κατ’ ελάχιστο. Εκτός κι αν δεν υιοθετεί την αθωότητα του Παναιτωλικού, άλλη εξήγηση δεν δύναται να υπάρξει, θεωρητικά.

Ο κόσμος της ομάδας, τα σωματεία μέλη της που στηρίχθηκαν και στηρίζονται από τον Παναιτωλικό, ο Φώτης Κωστούλας που έχει επενδύσει κεφάλαια στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στο νομό, ο οποιοσδήποτε νοήμων ποδοσφαιρόφιλος εν πάση περιπτώσει, θα περίμεναν από την ΕΠΣ Αιτωλοακαρνανίας μία στάση πιο υπεύθυνη. Αντ’ αυτού τι βλέπει; Απουσία…

Αυτά βέβαια, οφείλουν να τα δουν άπαντες. Είναι αδιανόητο, για παράδειγμα, ομάδες που έχουν ευεργετηθεί από τον Παναιτωλικό σε τοπικό επίπεδο, να συναινούν με τη στάση αυτή της ΕΠΣ, να επικροτούν με την ψήφο τους, όταν έρθει η ώρα. Θεωρητικά και πρακτικά.

Τη στιγμή που άλλες ΕΠΣ κάνουν καλέσματα στήριξης μέχρι και για απλούς αγώνες των κορυφαίων ομάδων τους, η δικιά μας δεν έχει αξιωθεί να πει μία κουβέντα για τον Παναιτωλικό. Γιατί;

Η ιστορία γράφει και τα γραπτά μένουν. Άπαντες κρίνονται.

Ως ώρας, η ΕΠΣ Αιτωλοακαρνανίας και η διοίκησή της «υπογράφουν» ως «συνένοχοι» της σκευωρίας σε βάρος του Παναιτωλικού.

Υ.Γ: Να αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι οι μεγαλύτεροι εχθροί του Παναιτωλικού είναι εντός νομού κι Αγρινίου; Έτσι όπως πάει το πράγμα…