Ο ΟΦΗ μπορεί να προηγήθηκε δύο φορές στο ματς, ωστόσο ο Παναιτωλικός ισοφάρισε και μάλιστα έκανε και την ανατροπή.
Αν και έμεινε πίσω στο σκορ με το πέναλτι του Νέιρα στο 50΄ ο Παναιτωλικός έβγαλε αντίδραση άμεσα.
Ο Εστεμπάν στο 54′ κράτησε ωραία μπάλα στα άκρα και έκανε σέντρα. Ο Ενκολόλο προσπάθησε να μπει στην πορεία της μπάλας, ο Μίχαλακ όμως το έκανε με κεφαλιά, στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα και ισοφαρίζοντας.
Το μομέντουμ ήταν… Παναιτωλικός, ωστόσο ο ΟΦΗ έκανε το 1-2. Ο Λαμπρούπουλος βρέθηκε αφύλακτος στην περιοχή στο 56′, δίνοντας ξανά προβάδισμα στην ομάδα του.
Η ομάδα του Αναστασίου έπρεπε να δείξει ξανά αποθέματα. Από κόρνερ ο Τίτορμος κέρδισε πέναλτι για φάουλ πάνω στον Στάγιτς. Δεύτερη κίτρινη-κόκκινη στον Ανδρούτσο, με τον Νους να επιχειρεί να εκμαιεύσει με θεατρινισμούς κάρτα για τον Μπουχαλάκη.
Την εκτέλεση πήρε ο Ενκολόλο, με ψυχραιμία για να κάνει το 2-2 στο 69′.
Στο 74′ ο Παναιτωλικός αναπτύχθηκε τρομερά. Μπουχαλάκης για Μίχαλακ, ο Πολωνός την έστειλε προς τον Ενκολόλο στην περιοχή, με τον Εστέμπαν να επωφελείται. Μόνος του σούταρε, η κόντρα του έκανε το χατίρι και η μπάλα στα δίχτυα. 3-2 και «φωτιά» στο Αγρίνιο.
Είδαμε μάτς ολλανδικού πρωταθλήματος,ακατάλληλο γιά καρδιακούς ελπίδα γιά καλές εμφανίσεις αλλά και σκέψεις γιά αποδεκατισμό τού ρόστερ μέ τραυματίες καί τιμωρίες.
Το σημαντικότερο είναι η προσπάθεια του Αναστασίου να περάσει νοοτροπία νικητή,στους παίκτες,καθώς και σωστές κινήσεις που έκανε,διορθώνοντας το τραγικό πρώτο ημίχρονο.
Επόμενο παιχνίδι στο ουδέτερο της Νεάπολης,νίκη η καλή εμφάνιση ,ώστε να έχει αντίκρισμα η σημερινή νίκη.
Γιατί είναι πολλαπλάσια σημαντική αυτή η νίκη και όχι μόνο βαθμολογικά: Υπήρχε μία ομάδα που έπρεπε να αντιμετωπίσει ο Παναιτωλικός και η οποία στο προηγούμενο παιχνίδι της κέρδισε εμφατικά μια μεγαλύτερη, παίζοντας σε ουδέτερο γήπεδο. Άρα είχε και ψυχολογία και παρατάχθηκε χωρίς ελλείψεις. Από την άλλη, ο Παναιτωλικός ήταν ακριβώς στον αντίποδα προερχόμενος από μία ποσοτική και ψυχολογική συντριβή. Έγινε το “ηλεκτροσόκ” με την αλλαγή τεχνικής ηγεσίας, αλλά δεν έφτανε μόνο αυτό. Είχε σημαντικότατες ελλείψεις που τού στέρησαν παίκτες από άλλο πόστο μέσα στο γήπεδο, είχε καλή ψυχολογία και μεγάλο βάρος (κάτι που φάνηκε στο πρώτο ημίχρονο, παρότι προσπάθησε να μη κρατήσει παθητικό ρόλο). Βεβαίως τα πράγματα χειροτέρεψαν μετά το 0-1. Όμως κατάφερε να ισοφαρίσει άμεσα και αυτό δεν ήταν μόνο θέμα τύχης. Την κατάλληλη στιγμή βρέθηκαν παίκτες στην αντίπαλη περιοχή, που δημιούργησαν αριθμητική υπεροχή. Χωρίς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή δεν έχεις πολλές πιθανότητες να βάλεις γκολ. Κάτι που αποδείχτηκε για δεύτερη φορά στη φάση τού πέναλτι, με το οποίο γύρισε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα λεπτά το παιχνίδι. Παρεμπιπτόντως, οι Κρητικοί σ’αυτή τη φάση δεν διαμαρτύρονταν τόσο για το πέναλτι, αλλά για τη δεύτερη κίτρινη που έπρεπε να δεχθεί ο παίκτης τους, από την αγκωνιά που έριξε στον Στάγιτς, κάτι που σήμαινε κόκκινη, όπως και έγινε. Άλλο ένα καθοριστικό σημείο ήταν το τι προηγήθηκε πριν την ολική επαναφορά (3-2). Τότε ο αντίπαλος έμεινε με εννέα παίκτες για δύο περίπου λεπτά, αφού ο Χατζηθεοδωρίδης έπρεπε να βγει εκτός παιχνιδιού. Σ’ αυτό το διάστημα ο Παναιτωλικός σκόραρε (το είχε ξανακάνει πέρυσι με την ΑΕΚ)! Το 4-2 ήταν καθαρά αποτέλεσμα καλής ψυχολογίας. Στο διά ταύτα λοιπόν: Δεν φτιάξαμε ακόμη ομάδα. Στο πόσο γρήγορα βία γίνει αυτό, εξαρτάται από το πότε θα αποκτήσουμε δύναμη, που θα μάς επιτρέψει πιο σίγουρο και με λιγότερα λάθη παιχνίδι μας (αυτοπεποίθηση), ταχύτητα, αυτοματισμούς, πληρότητα ποδοσφαιριστών για τις επιλογές του προπονητή και τύχη. Στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ, η τύχη δεν μάς γύρισε την πλάτη. Αν αυτή μας χαμογελάσει και στο επόμενο παιχνίδι, μαζί με τους παίκτες που επανέρχονται και με πολλή δουλειά, ίσως καταφέρουμε να πάμε στους 10 βαθμούς και να σβήσουμε το μεγαλύτερο μέρος της μέχρι πρότινος σχεδόν αποτυχημένης και επικίνδυνης παρουσίας μας. Και κάτι τελευταί και ίσως το πιο σημαντικό: Παίκτες καλούς για τα δεδομένα του Παναιτωλικού, φέτος ΕΧΟΥΜΕ!!!