Έχει κάθε λόγο να νιώθει απογοητευμένος

Η αίσθηση που μένει από το παιχνίδι της Νίκαιας είναι ότι έχασε το κάτι παραπάνω. Σαφώς, ο Παναιτωλικός έχει κάθε λόγο να νιώθει απογοητευμένος.

Του Κωνσταντίνου Ρίγκου

Αν εξαιρέσει κανείς το ξεκίνημά του στον αγώνα, ο Παναιτωλικός απέναντι στον Ιωνικό έδειξε βελτιωμένη εικόνα. Η επιστροφή του Καρέλη και η μετατόπιση του Κολοβού στον φυσικό του χώρο έκανε αυτόματα την ομάδα πιο επικίνδυνη και δημιουργική.

Το σύνολο του Αναστασίου δεν μπήκε όπως έπρεπε στο γήπεδο, δεχόμενο γρήγορο γκολ. Γενικότερα ο φετινός Παναιτωλικός αντιμετωπίζει θέματα προσήλωσης στα ξεκινήματα των ημιχρόνων.

Βέβαια, κατά κύριο λόγο αυτό αφορά το ξεκίνημα των δευτέρων. Γρήγορα γκολ στο ξεκίνημα δέχθηκε στην Τούμπα και χθες.

Εν πάσει περιπτώσει, μετά το 1-0 η εικόνα του αγώνα έγειρε. Και έγειρε προς τον Παναιτωλικό, που έβγαλε αντίδραση. Απλά, λιτά κι απέριττα.

Ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο οι κλασικότερες ευκαιρίες ανήκαν στον Τίτορμο. Έχοντας μία επιθετική παραγωγή με ποσότητα, ο Παναιτωλικός δεν μπόρεσε να βρει την ποιότητα, δηλαδή το γκολ. Το σχολίασε και ο τεχνικός του.

Το δοκάρι του Ντουάρτε, η φάση του Καρέλη αλλά και αυτή του Σενγκέλια θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν καταλήξει στα δίχτυα. Επομένως, αν μία ομάδα μπορεί να νιώθει απογοητευμένη από το αποτέλεσμα αυτή είναι ο Παναιτωλικός. Και μόνο.

Σε κάθε περίπτωση οι Αγρινιώτες πήραν έναν ακόμη πολύτιμο εκτός έδρας βαθμό. Έχουν όμως μόλις μία νίκη εντός έδρας. Πρέπει απέναντι στον Λεβαδειακό να τις διπλασιάσουν. Επιβάλλεται.

Καταλήγοντας, ο Παναιτωλικός από την αναμέτρηση της Νίκαιας έχει να κρατήσει την επιστροφή του Καρέλη, την παρουσία του Μόρσεϊ, τη βελτιωμένη εικόνα του επιθετικά και την αντίδρασή του.

Από εκεί και πέρα, επαναλαμβάνω: Νίκη και μόνο με Λεβαδειακό.