Για τρίτη σερί αγωνιστική ο Παναιτωλικός παρά το γεγονός ότι είχε καλή εικόνα δεν μπόρεσε να φύγει νικητής από το γήπεδο. Στο «Καραϊσκάκη» ο Τίτορμος «έπεσε» ηρωικά μαχόμενος.
Πριν αναλυθεί το οτιδήποτε για την αναμέτρηση του Φαλήρου θα πρέπει να ξεκαθαριστεί το εξής: Ο Παναιτωλικός έπαιζε στην έδρα του πρωταθλητή Ελλάδος. Στην έδρα της καλύτερης κατά γενικής ομολογίας ομάδας στη χώρα αυτή τη στιγμή.
Είναι αστείο που ορισμένοι έχουν την πεποίθηση ότι ο Παναιτωλικός θα πρέπει σε κάθε παιχνίδι να παρατάσσεται με φουλ επιθετικό σχήμα και να είναι σε θέση να… πακετώνει 3-4 γκολ στο ημίχρονο. Δεν υπάρχει επαφή με την ποδοσφαιρική πραγματικότητα σε όσους ειλικρινά πιστεύουν κάτι τέτοιο.
Το πρόγραμμα για την ομάδα μέχρι στιγμής ήταν πολύ δύσκολο. Το έφερε εις πέρας με μικρή βαθμολογική συγκομιδή, την ισοπαλία στο Ηράκλειο. Ωστόσο και από τις τρεις εμφανίσεις ο Παναιτωλικός στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα είχε να παρουσιάσει αξιοπρεπέστατη εικόνα.
Όπως και με την ΑΕΚ, έτσι και με τον Ολυμπιακό, ο Παναιτωλικός πλήρωσε τα λάθη του. Αυτό πρέπει να προβληματίσει. Και όχι οι ήττες καθ’ αυτές. Το γεγονός ότι η ομάδα πληρώνει και το παραμικρό λάθος που κάνει, δεχόμενη γκολ. Πρέπει να τελειοποιηθούν και σιγουρευτούν ορισμένα πράγματα. Το λάθος του Μεντίνα, φερ’ ειπείν είναι απαγορευτικό.
Μιλάμε για λάθη ατομικά. Στημένη φάση με την Ένωση «έλυσε» την άμυνα, κακό μαρκάρισμα στο κέντρο σήμερα στο Φάληρο. Είναι απίστευτο το γεγονός ότι με το τέλος κάθε αγώνα κυνηγάμε… μάγισσες. Άπαντες, σαν φίλοι του Παναιτωλικού. Ποιος έφταιξε ποιος δεν έφταιξε, τι έγινε τι δεν έγινε, ο Χάβος το ένα, οι μεταγραφές το άλλο. Ψυχραιμία.
«Δεν δημιουργεί», θα υποστηρίξει εύλογα κανείς. Όντως, η ομάδα δεν υπήρξε παραγωγική σε αυτά τα τρία πρώτα παιχνίδια. Είναι κάτι που με τον Αστέρα θα πρέπει να αλλάξει, μαζί με τον σχηματισμό. Το 3-5-2 εξυπηρέτησε το σκοπό του, ανασταλτικά, αν και δεν μπόρεσε να δώσει κάποια νίκη. Πλέον όμως, απέναντι στους Αρκάδες τα δεδομένα είναι άλλα.
Από εκεί και πέρα, το ματς με τον Αστέρα είναι σημείο αναφοράς. Ο Παναιτωλικός δεν έχει την πολυτέλεια να την «πατήσει» όπως έπαθε πολλάκις πέρυσι σε τέτοιου στυλ αγώνες. Νίκη και μόνο. Με το μαχαίρι στα δόντια, η ομάδα πρέπει να δείξει και να αποδείξει σε όλους ότι διαθέτει και επιθετικές αρετές.
Ο Νίκο Ματσόλα είναι σημείο αναφοράς. Επειδή οι συνθήκες ανάγκασαν την ομάδα να αγωνιστεί με αμυντικούς προσανατολισμούς η δημιουργικότητα πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Ωστόσο αυτός ο παίκτης, για όποιον έχει τη στοιχειώδη ποδοσφαιρική αντίληψη, φαίνεται ξεκάθαρα το πόσο πολύτιμο γρανάζι είναι στη φετινή μηχανή του Παναιτωλικού.
Κατά τα φαινόμενα, κάτι καλό πάει να δημιουργηθεί φέτος από τον Μάκη Χάβο. Μην τρέφουμε αυταπάτες, ωστόσο. Προς το παρόν ο Παναιτωλικός έχει τρεις αξιοπρεπείς εμφανίσεις στις οποίες ωστόσο δεν μπόρεσε να νικήσει. Οφείλει στην επόμενη αγωνιστική να το πράξει.
Υ.Γ: Ένας ακόμη παίκτης μεσοεπιθετικά στο ρόστερ φαίνεται ότι χωράει. Κνετ, Τσιγγάρας και Τζανακάκης ενθαρρυντικότατα δείγματα προς το παρόν. Ώρα να αρχίσει το ρολάρισμα.
