Η επανεμφάνιση του Δέλλα στον πάγκο του Παναιτωλικού πλησιάζει και το TitormosNet θυμάται τα έργα και τις ημέρες του Έλληνα κόουτς στην πρώτη του «θητεία» στο Αγρίνιο.
ΣΕΖΟΝ 17’-18’
Τη σεζόν 17-18’, ο Δέλλας ανέλαβε την ομάδα μετά το τέλος του πρώτου γύρου και συγκεκριμένα στη δεύτερη αγωνιστικού του δεύτερου, αντικαθιστώντας τον Μάκη Χάβο. Προερχόμενη από ένα κακό σερί αποτελεσμάτων με βαριές εντός έδρας ήττες ( από Α.Ε.Κ και Ολυμπιακό), η αλλαγή έμοιαζε αναγκαία.
Ο κόουτς «Τράι» κατάφερε να φέρει νέο αέρα στο αγρινιώτικο στρατόπεδο, παίρνοντας μεγάλο διπλό στο Περιστέρι επί του Ατρομήτου, με την γκολάρα του Φάρλεϊ από τα 35’ μέτρα. Η συνέχεια ήταν εξίσου καλή με μαχητικές εμφανίσεις ενάντια σε Πανιώνιο ( 1-1 εντός, σε ένα ματς που ο Πανιώνιος σκόραρε στη μοναδικη καλή του στιγμή), Π.Α.Ο.Κ ( ήττα με 0-1 στο 87’) και Παναθηναϊκό ( 0-0 στη Λεωφόρο, με την ομάδα μας να έχει 4-5 κλασικές ευκαιρίες για να πάρει τη νίκη). Το νερό είχε μπει στο αυλάκι κι ακολούθησαν τρεις σερί νίκες εναντίον των Πλατανιά, Λεβαδειακού και Κέρκυρας.
Οι βαθμολογικές ισορροπίες ήταν λεπτές, με τους οπαδούς να κάνουν όνειρα Ευρώπης μετά τα εξαιρετικά αποτελέσματα. Η πραγματικότητα, όμως, αποδείχθηκε σκληρή και στα δυο επόμενα παιχνίδια, όπου θα κρινόταν αν ο «Τίτορμος» θα κοιτάξει προς την πεντάδα ή θα αρκεστεί στο μέσον της βαθμολογίας, ήρθαν 2 ισάριθμες εκτός έδρας ήττες από τον Απόλλωνα Σμύρνης και την Ξάνθη.
Παρ’ όλα αυτά, ο Παναιτωλικός του Δέλλα όρθωσε το ανάστημα του και πήρε μεγάλη νίκη επί του Π.Α.Σ Γιάννενα. Στα εναπομείναντα τέσσερα παιχνίδια καταγράφηκαν μία νίκη (επί της Λαμίας) και τρεις ήττες από Α.Ε.Λ, Ολυμπιακό κι Αστέρα.
Συνολικά, ο Παναιτωλικός κατάφερε να συγεντρώσει 35 βαθμούς, τερματίζοντας στην 8η θέση, 10 βαθμούς μακριά από τον 5ο Αστέρα Τρίπολης. Το ρεκόρ του Δέλλα ήταν έξι νίκες, δύο ισοπαλίες και έξι ήττες με γκολ 13 υπέρ και 16 κατά.
Το ρεζουμέ
Η παρουσία του την χρονιά αυτή κρίνεται επιτυχημένη, αφού κατάφερε να αλλάξει άρδην την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών, με καλές εμφανίσεις. Το βασικότερο είναι ότι δημιουργήθηκαν βλέψεις για το βήμα παραπάνω. Βέβαια, η καθίζηση που επήλθε στις τελευταίες αγωνιστικές ( πέντε ήττες σε επτά αγώνες) άφησε πικρό αποτύπωμα, αλλά το πλασάρισμα στην 8η θέση μόνο αποτυχημένο δεν είναι, αν συνυπολογιστεί το μέτριο ως κακό πρώτο μισό του πρωταθλήματος.
ΣΕΖΟΝ 18’-19’
Δεύτερη σεζόν για τον Δέλλα στο Αγρίνιο. Αυτή τη φορά έχει δουλέψει ο ίδιος την ομάδα κατά τη θερινή προετοιμασία. Υπάρχει ένας ισχυρός «κορμός» παικτών (Κυριακίδης, Μαρινάκης, Τσοκάνης, Μάζουρεκ, Πάουλο, Ντίας, Μοράρ, Άργκους, Μιχάι, Χαντάκιας, Ρότσα, Γούλιαν), νεαροί όπως ο Λιάβας κι ο Μαλής προορίζονται ως βασικά στελέχη και γίνονται ελπιδοφόρες μεταγραφικές κινήσεις όπως οι Καμαρά, Λουσέρο, Έρικσον.
Το ξεκίνημα ήταν απόλυτα ισορροπημένο: σε εννιά παιχνίδια, σημειώθηκαν τρεις νίκες, τρεις ισοπαλίες και τρεις ήττες. Η εικόνα της ομάδας, ωστόσο, δεν ήταν ιδιαίτερα καλή. Επίσης, είχε δημιουργηθεί εκνευρισμός στον κόσμο από την απώλεια βαθμών στα εντός έδρας παιχνίδια με Λαμία (2-2) και Αστέρα (1-1), αφού η ομάδα και στα 2 ματς έχασε τη νίκη στην εκπνοή. Οι «φωνές» δυσαρέσκειας πολλαπλασιάστηκαν στην ήττα της 9ης αγωνιστικής με 3-0 από τον Πανιώνιο, σε ένα παιχνίδι που η αγωνιστική απόδοση συνολικά ήταν απογοητευτική.
Ο Δέλλας στηρίχθηκε από τη διοίκηση και στα επόμενα δύσκολα παιχνίδια με τους «μεγάλους» του ελληνικού ποδοσφαίρου η κατάσταση άλλαξε. Ο Παναιτωλικός έβγαλε ψυχή, μαχητικότητα και αγωνιστική ποιότητα.
Αντιστάθηκε σθεναρά στην Τούμπα (ήττα 2-1), κέρδισε με εξαιρετική εμφάνιση την Α.Ε.Κ στο Αγρίνιο (2-1), πάλεψε με παίκτη λιγότερο στο «Καραϊσκάκης» ( ήττα 2-1), νίκησε με 2-1 τον Απόλλωνα εντός και πήρε ΤΕΡΑΣΤΙΟ διπλό στο Χαριλάου επί του Άρη ( 1-2).
Στη μεγάλη αυτή νίκη, όμως, ο πρωταγωνιστής και μόνιμος σκόρερ Αλχασάν Καμαρά υπέστη σοβαρό τραυματισμό, αφήνοντας τεράστιο κενό στην επιθετική γραμμή της ομάδας. Το επόμενο παιχνίδι στο Περιστέρι (2-2 με τον Ατρόμητο), έκλεισε έναν κύκλο εξαιρετικών εμφανίσεων και σημαντικών νικών. Η όρεξη του κόσμου για Ευρώπη άνοιξε και πάλι για τα καλά…
Η καθίζηση…
Η πορεία της ομάδας από εκεί και πέρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αλλοπρόσαλη. Επεισοδιακή ήττα με 3-0 από τον Ο.Φ.Η και 2 συνεχόμενες εντός έδρας απογοητεύσεις ( 0-0 με Ξάνθη και 0-1 από Παναθηναϊκό). Αναπτέρωση ελπίδων με το διπλό στη Λαμία με 0-2, και νέες αυτοκτονικές τάσεις με Λάρισα εντός ( 2-0 ημίχρονο, 2-2 τελικό) και Λιβαδειά εκτός ( 1-0).
Η νίκη στο ντέρμπι με τον Π.Α.Σ «επούλωσε» ορισμένες πληγές και ουσιαστικά ο Παναιτωλικός απαλλάχθηκε μια και καλή από σενάρια υποβιβασμού. Χαρακτηριστική η εικόνα του ανακουφισμένου Δέλλα στον αγρινιώτικο πάγκο, με τη λήξη του ματς.
Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα υπέστη πάλι καθίζηση. Η ήττα με κάτω τα χέρια από τον Αστέρα Τρίπολης ( 3-0), το 0-5 από τον Ολυμπιακό στο Αγρίνιο, οι «τεσσάρες» από την Α.Ε.Κ και τον Παναθηναϊκό στο Ο.Α.Κ.Α, «αμαύρωσαν» τη συνολική εικόνα του Τίτορμου.
Εξαίρεση αποτέλεσαν η εορταστική «πεντάρα» επί του Πανιώνιου , η μαχητική εμφάνιση με τον μετέπειτα πρωταθλητή Π.Α.Ο.Κ και το διπλό στη Ριζούπολη επί του υποβιβασμένου Απόλλωνα.
Το τέλος της σεζόν βρήκε τον Παναιτωλικό στην 9η θέση με 36 βαθμούς, 13 βαθμούς μακριά από τον 5ο Άρη και 9 βαθμούς μπροστά από τον υποβιβασθέντα Π.Α.Σ, με 10 νίκες, 6 ισοπαλίες και 14 ήττες και συνολικά γκολ 34 υπέρ και 48 κατά.
Το ρεζουμέ
Σίγουρα η χρονιά θα μπορούσε να εξελιχθεί καλύτερα, αφού το πλασάρισμα της βαθμολογίας φαντάζει φτωχό, μπροστά στα πράγματα που έδειξε στο γήπεδο η ομάδα του Δέλλα. Βέβαια, αυτό δε δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την αλλαγή πλάνου από μεριάς διοίκησης. Η διακοπή της συνεργασίας με το Δέλλα, το «ξήλωμα» έμπειρων ποδοσφαιριστών και η «μοιραία» στροφή σε «πορτογαλικά πειράματα» αποδυνάμωσαν συνολικά τον Παναιτωλικό ως οργανισμό.
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ – Α.Ε.Κ. 2-1
Η τρομερή ομαδική εμφάνιση, οι «δεμένες» γραμμές, ο ασταμάτητος Καμαρά και το γεμάτο γήπεδο, διαμόρφωσαν το σκηνικό μιας μεγάλης νίκης. Ο Δέλλας πλήγωσε την ποδοσφαιρική του αγάπη, παίρνοντας την ταυτότητα του αντίπαλου κόουτς. Η ομάδα μας ήταν καλύτερη καθ’όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, προσφέροντας χαρά και ικανοποίηση στο αγρινιώτικο κοινό. Εξαιρετικός ο Καμαρά με 2 σεντερφορίσια γκολ.
ΑΡΗΣ – ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 1-2
Μετά το 1-2 επί του Π.Α.Ο.Κ τη σεζόν 14’-15’, η νίκη στο Χαριλάου αποτελεί το μεγαλύτερο εκτός έδρας κατόρθωμα στην πρώτη κατηγορία. Ο Παναιτωλικός , αν και έχασε νωρίς με σοβαρό τραυματισσμό τον φορμαρισμένο Καμαρά, αν και απώλεσε μεγάλη ευκαιρία με το άστοχο πέναλτι του Μάζουρεκ, κατάφερε να πάρει τη νίκη.
Ο νεαρός Μαλής σκόραρε για πρώτη φορά στην καριέρα του για το 0-1. Η ισοφάριση του Άρη ήταν ολιγόλεπτη, με τον Λουσέρο να διαμορφώνει το 1-2 με απευθείας κόρνερ, στέλνοντας στα ουράνια τους ηρωικούς Αγρινιώτες στο πέταλο του Χαριλάου.
ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ
ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ – ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 3-0
Σε ένα ματς που οι Αρκάδες αγωνίζονταν με παίκτη λιγότερο από το 4ο λεπτό, ο Παναιτωλικός κατάφερε να ηττηθεί με 3-0. Ήττα με κάτω τα χέρια, τραγική εμφάνιση συνολικά και ουδεμία όρεξη για ποδόσφαιρο από το σύνολο του Δέλλα…
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-5
Όσο καλός ή τυχερός κι αν είναι ο αντίπαλος, μια ήττα με τόσο ευρύ σκορ δε χωνεύεται. Ειδικά μέσα στο Αγρίνιο, ειδικά με τόσο κόσμο στο πλευρό σου…
ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Με την επιστροφή του Δέλλα, ευελπιστούμε να επανέλθει η ποδοσφαιρική λογική στο Αγρίνιο. Βασικό στοιχείο επί των ημερών του ήταν το επιθετικογενές ποδόσφαιρο, αν και ως ποδοσφαιριστής υπήρξε αμυντικός «ογκόλιθος».
Αυτή η φιλοσοφία χάρισε στον Τίτορμο μεγάλες νίκες, αλλά και ήττες με μεγάλο σκορ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, λοιπόν, κι ο Δέλλας αντικαθιστά και πάλι τον Χάβο. Αυτή τη φορά, βέβαια, οι συνθήκες είναι διαφορετικές.
Η αλλαγή «φρουράς» γίνεται σχετικά νωρίς, με τον Παναιτωλικό να βρίσκεται σε μεγάλη κρίση, αφού σε οκτώ παιχνίδια δεν έχει καταφέρει να πάρει νίκη, ενώ παρουσιάζει μια άκρως προβληματική εικόνα στη μεσοεπιθετική του λειτουργία.
