Ο παλαίμαχος του Παναιτωλικού Βασίλης Σταρακάς γράφει για τον σπουδαίο Γιάννη Δρόσο, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.
Ο Γιάννης Δρόσος, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Παναιτωλικού μας που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή – 18/6/2024 – γεννήθηκε τις 3/9/1939 στον Άγιο Κωνσταντίνο Αγρινίου. Η μητέρα του είχε καταγωγή από τη Μαγνησία της Τουρκίας, πόλη κοντά στη Σμύρνη, και ο πατέρας του από το Αγρίνιο.
Ο Γιάννης υπήρξε από τα σημαντικότερα κεφάλαια της ιστορίας του Παναιτωλικού και ένας από τους εμβληματικούς αρχηγούς του. Υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος για 10 περίπου χρόνια τον ένδοξο σύλλογό μας. Να σημειωθεί ότι δεν αποβλήθηκε ποτέ
Από την παιδική του ηλικία έδειξε το ξεχωριστό ποδοσφαιρικό του ταλέντο όταν έφηβος ακόμη, ο προπονητής του Παναιτωλικού Δημήτρης Τζαμτζής, τη σεζόν 1957-58 τον καθιέρωσε στην πρώτη ομάδα. Μόνιμο και αναντικατάστατο στέλεχος μέχρι το απρόβλεπτο τέλος της καριέρας του – για λόγους υγείας – στη λήξη της σεζόν 1966-67, πάνω στο απόγειο της δόξας του. Συγκεκριμένα, στο τέλος της περιόδου αυτής, του αφαιρέθηκε το ένα νεφρό μετά από σοβαρό τραυματισμό που είχε σε κάποιον αγώνα.
Αρχικά, ο δεξιοπόδαρος Γιάννης Δρόσος ξεκίνησε σαν στόπερ. Ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι, με μεγάλη αντίληψη της μπάλας, σταθερότατος σε απόδοση, ενώ παράλληλα ήταν βοηθός και συμπαραστάτης σε όλη την αμυντική γραμμή, ένας ανασταλτικός μεγάλου βεληνεκούς που οι αποδόσεις του μένουν ακόμη στην μνήμη των παλιών φιλάθλων.
Γήπεδο Παναιτωλικού 1964. Από αριστερά, Γιάννης Δρόσος, Βασίλης Σταρακάς
Παρ’ όλο που αγωνίζονταν σε αμυντική θέση, ο Γιάννης με την άριστη τεχνική που διέθετε προωθούνταν πολύ συχνά, δείχνοντας μεγάλη κλάση μοντέρνου αμυντικού για την εποχή του. Σαν ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής που ήταν, η θέση που του ταίριαζε περισσότερο ήταν αυτή του επιτελικού μέσου με το νούμερο 6, θέση στην οποία τον καθιέρωσε από τη σεζόν 1962-63 – Β’ Εθνική – ο Δάσκαλος – προπονητής μας Σωτήρης Καρποδίνης εφαρμόζοντας το σύστημα 4-2-4. Ο Γιάννης τότε με τον Βασίλη Μήτσου αποτελούσαν μια από τις κορυφαίες Ελληνικές δυάδες χαφ.
Το γεμάτο ουσία παιχνίδι του Γιάννη, οι αέρινες επελάσεις του, οι οργανωτικές του ικανότητες, το αρχοντικό του στυλ, η φινέτσα και το στυλ που είχε στις κινήσεις του εντυπωσίαζαν πάρα πολύ τους φιλάθλους. Δεν ήταν βέβαια και λίγες οι φορές που σκόραρε. Για όλα αυτά αγαπήθηκε από την οικογένεια του Παναιτωλικού, όσο οι βεντέτες συμπαίκτες του Μήτσου – Γάλλος – Μπάθας – Μπαρχαμπάς – Κουτσογιάννης – Τζάνης.
Ο Γιάννης δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά με καθαριστήρια ρούχων και δερμάτινων ειδών. Πολύ γνωστά τα καθαριστήρια στο Αγρίνιο με την επωνυμία Γιάννης Δρόσος και Γιάννης Σταρακάς.
Με τον Γιάννη Δρόσο είχα πολύ στενή φιλία από την πρώτη γνωριμία μας. Μάλιστα, μου έκανε την τιμή να είμαι ο νονός του πρώτου αγοριού του. Κλείνοντας, εκφράζω στους δικούς του τα θερμά μου συλλυπητήρια καθώς και όλων των μελών του συλλόγου των παλαίμαχων του Παναιτωλικού.
Και μια υπόσχεση: Γιάννη θα σε θυμόμαστε πάντα…
