Γλυκόπικρη ισοπαλία

Ο Κωνσταντίνος Ρίγκος γράφει για τη γλυκόπικρη ισοπαλία του Παναιτωλικού στη Λαμία, τα όσα κρατά και τα όσα καλείται να διορθώσει.

Βάσει της εξέλιξης της αναμέτρησης ο Παναιτωλικός σε καμία περίπτωση δε θα περίμενε ότι θα έφευγε με θετικό αποτέλεσμα από τη Φθιώτιδα. Κι όμως, τα κατάφερε. Για ένα ακόμη εκτός έδρας παιχνίδι βρίσκει το γκολ στα τέλη της αναμέτρησης και αποκομίζει βαθμολογικό όφελος.

Δύο οι αναγνώσεις: Μαχητική ψυχή μέχρι τέλους η μία, άμεση ανάγκη για αλλαγές η άλλη. Διότι δεν θα βρίσκει μονίμως γκολ στο τέλος, διότι κάποια στιγμή θα έρθει η ατυχία, διότι απλούστατα στο ποδόσφαιρο δεν επαναλαμβάνεται κάτι τέτοιο με τέτοια συχνότητα.

Ο Παναιτωλικός καλείται άμεσα να διορθώσει τη νωχελικότητα που παρουσίασε στα ξεκινήματα των αναμετρήσεων με ΠΑΟΚ και Λαμία. Καλείται να διορθώσει τις αμυντικές του αντιδράσεις στα στημένα. Καλείται να βρει λύση για την αστάθεια στο τέρμα. Ο Γιάννης Αναστασίου συγκεκριμένα καλείται να λάβει άμεσα αποφάσεις στη θέση αυτή.

Ο Ροντρίγκες μετά από τέσσερις αγωνιστικές ξεκάθαρα δείχνει ότι είναι ασταθής, με μεγάλο πρόβλημα στις εξόδους του. Έχει στερήσει βαθμούς και είναι γεγονός ότι ο τερματοφύλακας είναι το Α στην αρχή της κάθε ομάδας.

Πέραν της μαχητικότητας, ο Τίτορμος κρατά σίγουρα τις παρουσίες των Ντίαζ, Κορνέλιους που έχουν κάνει εξαιρετικό παιχνίδι και είναι σταθεροί στην απόδοσή τους. Οι δύο σκόρερ Βαρόνε και Ντουάρτε συνέδραμαν σημαντικά. Γενικότερα, η εικόνα του δευτέρου μέρους με μόνη «παραφωνία» το γκολ για το 2-1 της Λαμίας ήταν καλύτερη.

Η «γεύση» που απομένει μετά το τελικό σφύριγμα του Σιδηρόπουλου (που ελέγχεται για το χρώμα της κάρτας που έδειξε για το εκτός φάσης χτύπημα του Μανούσου στον Βργκοτς), είναι γλυκόπικρη.

Σε κάθε περίπτωση, ο Παναιτωλικός των περασμένων σεζόν δεν θα είχε το «μέταλλο» για να φύγει αλώβητος από τέτοιο ματς. Έπονται δύο εντός έδρας παιχνίδια και η δυσκολία είναι μεγάλη. Πρέπει, ωστόσο, ο Τίτορμος να «χτυπήσει» ότι καλύτερο μπορεί. Αν δεν εκμεταλλευτεί και την έδρα του άλλωστε…