Γιώργος Θεοδωρίδης. Ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές της «εποχής Κωστούλα» στον Παναιτωλικό. Οδήγησε την ομάδα μας στην πρώτη άνοδο στη Superleague, δέθηκε μαζί της, πέτυχε υπέροχα γκολ και μοίρασε τρομερές ασίστ.
Γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη, στις 3 Ιουλίου του 1980. Από μικρός άρχισε να μαθαίνει τα μυστικά της μπάλας, αγωνιζόμενος σε τοπικές ακαδημίες και ερασιτεχνικούς συλλόγους.
Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε μόλις στα 17 του χρόνια όχι στη Γερμανία, αλλά στην Ελλάδα. Ο Άρης Θεσσαλονίκης διέκρινε το ταλέντο του και τον ενέταξε στο δυναμικό του το 1997. Στους «κίτρινους» παρέμεινε μέχρι το 2002, έχοντας 48 συμμετοχές και 4 γκολ, ενώ πέρασε για μισή σεζόν και από τον Αθηναϊκό ως δανεικός. Οι εμφανίσεις του με τον Άρη, μάλιστα, κέντρισαν το ενδιαφέρον του ομοσπονδιακού τεχνικού Βασίλη Δανιήλ, ο οποίος τον κάλεσε στη φιλική αναμέτρηση με τη Ρωσία το 2001.
Στη συνέχεια της καριέρας του ο «Γιωρίκας» μετακόμισε στον ΠΑΟΚ. Με το «Δικέφαλο του Βορρά» πραγματοποίησε αρκετά καλές εμφανίσεις στα 2,5 χρόνια που παρέμεινε στην ομάδα. 36 εμφανίσεις, 4 γκολ και το «μεγάλο» βήμα στην καριέρα του έφτασε. Ο Παναθηναϊκός προχωρά στην απόκτηση του το 2005. Στους πράσινους δε θα πάρει τις ευκαιρίες που του αναλογούσαν (μόλις 13 συμμετοχές σε 2 χρόνια) και φυσιολογικά θα «ψάξει» αλλού την τύχη του. Ο Εργοτέλης του δίνει την ευκαιρία να αποδείξει την αξία του κι εκείνος πραγματοποιεί εξαιρετική σεζόν σημειώνοντας 24 συμμετοχές.
Την επόμενη σεζόν θα αφήσει τη χώρα μας για να επιστρέψει στη γενέτειρα του τη Φρανκφούρτη και την τοπική ΦΣΒ. 14 συμμετοχές στη δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας με 1 γκολ και πλέον έχει να πάρει μια απόφαση: συνέχιση της καριέρας του στη Γερμανία ή επιστροφή στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναιτωλικού; Ο Θεοδωρίδης πείθεται από το πλάνο που του παρουσιάζει η διοίκηση του -νεοφώτιστου στη Football League- Παναιτωλικού κι έτσι το καλοκαίρι του 2009 γίνεται κάτοικος Αγρινίου… Αγωνίστηκε για 5 σεζόν με τον Τίτορμο στο στήθος, με ένα διάλειμμα μιας χρονιάς, που αγωνίστηκε στον Απόλλωνα Λεμεσού.
Ο Θεοδωρίδης έρχεται στο Αγρίνιο στην καλύτερη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας του Παναιτωλικού. Η ομάδα μόλις έχει ανέβει στη Β’ κατηγορία, ο κόσμος είναι ενθουσιασμένος, γεμίζει το γήπεδο και τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: άνοδος στη Superleague το συντομότερο δυνατόν.
Με το «καλημέρα», την σεζόν 09′-10′, δείχνει την ποιότητα του και ο κόσμος τον αγκαλιάζει αμέσως. Ο Έλληνας μεσοεπιθετικός κάνει πράγματα και θαύματα πετυχαίνοντας 14 γκολ, μερικά από τα οποία ήταν σπάνιας ομορφιάς ( όπως το φάουλ με την Ηλιούπολη και η γκολάρα με τον Ιωνικό στο βρεγμένο τερέν). Ο Παναιτωλικός φτάνει μια ανάσα από τα playoffs ανόδου, αλλά μένει εκτός στην ισοβαθμία με τον Πιερικό.
Η επόμενη σεζόν ξεκινάει με έναν και μοναδικό στόχο: «Πρωτάθλημα και άνοδο Παναιτωλικέ!». Η ομάδα που έχει χτιστεί είναι έμπειρη, σταθερή αμυντικά και στη θέση «10» έχει τον Πόντιο αρτίστα της.
Ο Θεοδωρίδης είναι βασικός και αναντικατάστατος, πραγματοποιεί 31 εμφανίσεις και «ματώνει» 10 φορές τα δίχτυα των αντιπάλων.
Είναι ο ηγέτης της ομάδας και ξεσηκώνει τον κόσμο με τις ενέργειες και το πάθος του. Το τέλος της χρονιάς είναι θριαμβευτικό, με τον Παναιτωλικό να κατακτά το πρωτάθλημα, έναν βαθμό πάνω από τον Π.Α.Σ Γιάννινα. Το Αγρίνιο είναι μια μεθυσμένη πολιτεία και ο Θεοδωρίδης έχει συμβάλλει τα μέγιστα για να έρθει η πολυπόθητη άνοδος στη μεγάλη κατηγορία μετά από 33 χρόνια.
Η 3η σεζόν στο Αγρίνιο για τον Θεοδωρίδη, τον βρίσκει να έχει και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Η χρονιά ξεκίνησε σχετικά καλά, αλλά τελικά ήρθε ο υποβιβασμός. Ο αρχηγός της ομάδας έπαιξε σε 26 ματς και σκόραρε 3 φορές. Η καλή του παρουσία στο 1ο μισό της σεζόν, μάλιστα, ανταμείφθηκε με την κλήση του στην Εθνική Ομάδα από τον Φερνάντο Σάντος. Στο δεύτερο μισό κινήθηκε στη μετριότητα, όπως και όλη η ομάδα.
Μετά τον υποβιβασμό αποχώρησε, αλλά όχι για πολύ. Η επάνοδος του Παναιτωλικού στη Superleague τη σεζόν 13′-14′ συνδυάστηκε με την επιστροφή του αρχηγού στο Αγρίνιο. Η παρουσία του ήταν και πάλι εξαιρετική και υπό τις οδηγίες του Χάβου πραγματοποίησε 24 εμφανίσεις και πέτυχε 5 γκολ. Από τις άτυχες στιγμές του ήταν το κάταγμα κνήμης, που τον άφησε εκτός αγωνιστικής δράσης από το Μάρτιο, μέχρι και το τέλος της σεζόν.
Ο κύκλος του στο Αγρίνιο έκλεισε οριστικά μετά το τέλος της αγωνιστικής περιόδου 14′-15′, όταν η ομάδα έφτασε μια ανάσα από την είσοδο στην 5άδα.
Δυστυχώς ο αρχηγός δεν κατάφερε να γευτεί τη χαρά της εξόδου στην Ευρώπη, ενώ, γενικότερα, ήταν μια δύσκολη σεζόν γι’ αυτόν. Ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς, υποβλήθηκε σε αρθροσκόπηση γονάτου και αγωνίστηκε μόλις 13 φορές (κυρίως σαν αλλαγή) χωρίς να καταφέρει να βρει δίχτυα.
Το πάθος και την αγωνιστικότητα που έβγαζε στο γήπεδο. Έγινε ένα από τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας, αλλά και των προπονητών με τους οποίους συνεργάστηκε. Είχε χαρακτήρα αρχηγού και ήταν από τους βασικούς πυλώνες των επιτυχιών του Παναιτωλικού μας.
Τα εξαιρετικά τέρματα που πέτυχε. Εκπληκτικά γκολ με λόμπες ή άπιαστα σουτ.
Τα τρομερά χτυπήματα στις στημένες φάσεις. Εκτός από τα απευθείας φάουλ του, σέρβιρε πολλά γκολ και στους συμπαίκτες του. Οι φαλτσαριστές του εκτελέσεις ήταν πηγή κινδύνου για την αντίπαλη άμυνα. Μπικέι, Κούσας, Μελισσάς, Καραμαλίκης και αρκετοί ακόμα εκμεταλλεύτηκαν την εκτελεστική του δεινότητα. Είναι δεδομένο πως ένας τέτοιος εκτελεστής στημένων φάσεων λείπει από το σημερινό Παναιτωλικό…
Την ποντιακή λύρα που ηχούσε στο γήπεδο σε κάθε του γκολ!
Έχει αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο, μετά από ένα πολύ σύντομο πέρασμα από τον Αγροτικό Αστέρα. Αγωνίζεται τακτικά σε φιλικά παλαιμάχων του ΠΑΟΚ αλλά και της Εθνικής Ελλάδος, εντός κι εκτός συνόρων. Διαμένει στη Βόρεια Ελλάδα και έχει αφοσιωθεί σε οικογένεια αλλά και επαγγελματικές δραστηριότητες, απολαμβάνοντας τους «καρπούς» μίας αξιόλογης και μακράς καριέρας. «Γιωρίκα», για πάντα στις καρδιές μας!
