Η πιο δύσκολη Δευτέρα της σεζόν ξημέρωσε για τους απανταχού Παναιτωλικούς. «Η επιτυχία της αποτυχίας με έχει τρελάνει», όπως είπε και ο ΛΕΞ.
Του Νίκου Δρέλλια
Όχι, ο Τίτορμος δεν κινδυνεύει άμεσα, δεν είναι με την πλάτη στον τοίχο όπως τόσες και τόσες σεζόν. Δεν κατάφερε, όμως, να συντηρήσει το μεγάλο μας όνειρο: να παλέψει για την πέμπτη θέση που ενδεχομένως οδηγεί στην Ευρώπη.
Ήταν αυτός εξ’ αρχής ο στόχος; Αντικειμενικά όχι. Η εικόνα στα φιλικά προετοιμασίας δεν ήταν ενθαρρυντική. Ανταγωνιστικές ομάδες όπως ο Αστέρας, ο ΟΦΗ, ο Ατρόμητος αναβάθμισαν σημαντικά το ρόστερ τους. Όλα έδειχναν πως πηγαίναμε για ακόμα μια αγχωτική παραμονή.
Ο Πετράκης και οι παίκτες του είχαν άλλη άποψη, όμως. Παρά τις δυο αρχικές ήττες από Λαμία και ΠΑΟΚ φαινόταν ότι κάτι καλό θα δούμε φέτος.
Η ομάδα όχι απλά ρόλαρε γρήγορα, αλλά έκανε τεράστιες νίκες εντός με Άρη και ΑΕΚ. Μακριά από το Αγρίνιο δεν έχανε ούτε με αίτηση.Σιέλης, Παντελάκης, Στάγιτς, Μλάντεν όχι απλά στάθηκαν στο ύψος τους, αλλά το ξεπέρασαν, δημιουργώντας μια σκληροτράχηλη αμυντική γραμμή. Iσοπαλία στο «Καραϊσκάκης», διπλά σε Περιστέρι και Ηράκλειο. Ήταν ίσως η πιο συμπαγής ομάδα του πρώτου γύρου, εντυπωσιάζοντας την ποδοσφαιρική Ελλάδα.
Δεν έπαιρνε μόνο βαθμούς, αλλά έπαιζε και καλό ποδόσφαιρο. Αφήνοντας, κατά βάση, την κατοχή στον αντίπαλο, είχε εξαιρετική μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση. Καταλυτικοί οι Μαυρίας και Τορεχόν με τις πλαγιοκοπήσεις τους, τις αναχαιτίσεις, τα ατελείωτα χιλιόμετρα.
Κι εδώ ίσως εντοπίζεται το πρώτο αίτιο της «κοιλιάς» του Παναιτωλικού στον δεύτερο γύρο. Ο Τορεχόν αποχαιρέτησε, αφήνοντας σημαντικό κενό. Όσο κι αν προσπάθησαν Νικολάου και Μπακάκης δεν μπορούσαν να τον αντικαταστήσουν. Γιατί ούτε αριστερά μπακ είναι, ούτε τα δυναμικά του στοιχεία διαθέτουν. Ο μοναδικός καθαρόαιμος αριστερός οπισθοφύλακας, ο Αποστολόπουλος, τώρα αρχίζει να μπαίνει στην αγωνιστική εξίσωση.
Καλώς ή κακώς αυτός είναι ο τρόπος του Πετράκη. Εμπιστεύεται τους «παλιούς» και εισάγει σιγά-σιγά τους «νέους». Και για αυτό κρίθηκε έντονα από μερίδα του κόσμου. Κυρίως για τον Τετέι. Ο Ανδρέας με το που πάτησε το γήπεδο με τα κυανοκίτρινα μας έκανε να τρίβουμε τα μάτια μας.
Κάτι ανάλογο συνέβη και με τον Μαϊντέβατς, που άργησε να τον εμπιστευτεί. Και όταν το έκανε χάρισε γκολ, ασίστ, βαθμούς.
Τι να πεις, βέβαια, σε έναν προπονητή που βασιζόμενος κατά… 8/11 και 9/11 σε παίκτες που πέρυσι πάλευαν για την παραμονή μέχρι τελική πτώσεως, φέτος σε είχε μόνιμα εντός οκτάδας; Είναι αποτυχημένος; Ρεαλιστικά, αντικειμενικά όχι.
Για τον απαιτητικό και αισιόδοξο φίλαθλο του Παναιτωλικού, βέβαια, δεν μπορεί να θεωρηθεί και απόλυτα επιτυχημένος. Για δυο λόγους.
Ο πρώτος είναι η φοβική εικόνα της ομάδας στον δεύτερο γύρο. Ναι μεν αφήνεις την κατοχή αλλά στον αντίπαλο, αλλά σε λογικά πλαίσια.
Δε γίνεται να πηγαίνεις στους υποδεέστερους Λαμία και στον Βόλο και να ταμπουρώνεσαι, έστω κι αν παίρνεις το τρίποντο. Δε γίνεται να έρχεται στο Αγρίνιο η Καλλιθέα και ο Λεβαδειακός και για μεγάλα διαστήματα να αμύνεσαι μαζικά πίσω από τον κέντρο. Δε γίνεται στο κρίσιμο ματς με τον Ατρόμητο να είσαι απών.
Ο Παναιτωλικός του δεύτερο γύρου δεν «τσουλούσε» την μπάλα. Λιάβας και Μπουζούκης, που έκαναν εξαιρετικό πρώτο μισό, «έπεσαν» αρκετά. Και όταν ο άξονας σου είναι προβληματικός, το σύνολο θα έχει ζητήματα.
Πάμε και στον δεύτερο λόγο: «τα όνειρα κοστίζουν και δε μας περισσεύουν».
Όταν βρίσκεσαι τόσο κοντά στην διάκριση. Όταν έχεις πείσει τον κόσμο σου ότι ΘΑ ΕΙΣΑΙ στο 5-8. Όταν όλοι ονειρευόμαστε νέες «μάχες» με Άρη, εντός έδρας «κερκιδάρες», «χιλιόμετρα πολλά» και περαιτέρω συσπείρωση για να διεκδικήσεις το απόλυτο όνειρο. Και τελικά καταλήγεις πάλι να παίζεις με Λαμίες και Βόλους σε μια ψυχοβγαλτική σειρά δέκα αγώνων. Όταν τα σκέφτεσαι όλα αυτά, δεν μπορεί να είσαι ικανοποιημένος.
Γιατί η ομάδα έδειξε ότι ΜΠΟΡΟΥΣΕ, αλλά έμεινε και πάλι εκτός ενός στόχου που διαχρονικά ονειρευόμαστε.
Η παναιτωλική ζωή συνεχίζεται, λοιπόν, κάπως… μίζερα. Ο Πετράκης και οι παίκτες του καλούνται να βρουν κίνητρα στην άχαρη διαδικασία των play-outs, εξασφαλίζοντας και μαθηματικά τη διαφαινόμενη παραμονή. Ίσως και να προετοιμαστούν για την επόμενη σεζόν. Τη σεζόν ορόσημο των 100 χρόνων του περήφανου και πεντακάθαρου ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΥ.
Όποιος έχει γερό στομάχι θα είναι εκεί δίπλα τους. Όπως στάθηκε δίπλα τους και χθες βράδυ με το σφύριγμα της λήξης. Παρά την πίκρα, παρά του γεγονότος ότι όπως λέει και ο ΛΕΞ η… επιτυχία της αποτυχίας μας έχει τρελάνει.
ΑΓΑΠΗΤΕ ΝΙΚΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΒΟΝΙΤΣΑ.ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ ΑΝΗΡΤΗΣΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ. ΑΡΓΩΤΕΡΑ ΘΑ ΣΥΜΠΗΡΟΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ., ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΕΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΚΙΤΡΙΝΕΣ ΚΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΗΜΕΝΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ . ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΧΘΕΣ Ο/Η ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΝΙΚΑΚΗΣ λέει:
9 Μαρτίου 2025 στις 21:56
KAI TΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΧΑΘΗΚΑΝ ΟΛΑ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΤΡΟΜΗΤΟ . ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΕΚΤΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΤΣΑΒΕΣ ΜΕ ΛΑΣΠΩΜΕΝΟ ΓΗΠΕΔΟ ΠΑΡ ΟΛΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΗΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΛΕΙΠΕ ΕΝΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΗΜΕΝΑ ΟΠΩΣ ΠΧ Ο ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ Η Ο ΜΕΝΤΟΖΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΧΟΥΑΝΠΙ..ΚΥΡΙΕ ΠΕΤΡΑΚΗ Η ΟΜΑΔΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΥΠΟΤΟΝΙΚΑ ΟΠΩΣ ΑΡΧΙΣΕ ΣΗΜΕΡΑ.ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΔΙΑΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΛΕΙΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΚΑΙ ΜΗΝ ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ. ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΘΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Κ19ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΩ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΛΛΑ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΦΡΑΦΟΥΜΕ ΚΑΛΟ ΚΑΝΟΥΝ
Απάντηση
Είναι αυτή μια καλή κριτική τών όσον έχουν συμβεί ως τώρα ναι αναδειξες τά προβλήματα αγωνιστικά και μόνο και θα προσθέσω ότι να σπάσουμε το άβατο τών υποτιθέμενων…big four η five ουσιαστικά τον Άρη τόν κατατάσσω στους απ’έξω αλλά τέλος πάντων αν μπορούμε? ναι μπορούμε.
Με τη δεύτερη χειρότερη επίθεση στο πρωτάθλημα και με ένα από τα μικρότερα ποσοστά κατοχής της μπάλας δεν μπορείς να διεκδικήσεις κάτι παραπάνω από μια άνετη παραμονή, το οποίο βέβαια δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα. 13 συνεχείς παρουσίες ήδη στη μεγάλη κατηγορία δεν έχουν πολλές ομάδες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα το ματς με τον Ατρόμητο ήταν το σημείο καμπής.
Στα 100 χρόνια, μια θέση στην πεντάδα.Ο Πετράκης γνωρίζει πως. Αρκεί να γίνουν σωστές μεταγραφές. Με την μικρή κερκίδα έτοιμη και ελπίζω γεμάτη.
Συμφωνώ στα περισσλότερα σπό το άρθρο του συντάκτη, γιατί τα έχω γράψει νωρίτερα όλα αυτά, τα κολήμμστα του Πετράκη, την αποδυνάμωση της ομάδας (βλ Τορεχόν) και πολλά άλλα. Επίσης είχα αναφερθεί ότι με τόσο μικρό μπάτζετ δεν μπορούσαμε για το 5-8. Κρίμα γιατί εκτός του Αστέρα όλους τους από πάνω μας τους κερδίσαμε (2 φορές τον ΟΦΗ καπί φορά Αρη κ ΑΤΡΟ). 19 στο α γύρο 14 στο β γύρο. Η ομάδα άδειασε και δεν είχε σταθερή απόδοση. Η ομάδα έκπληξη του α γύρου μετατράπηκε σε ” μία από τα ίδια” στο β γύρο. Μετά την ήττα στη Τρίπολη σε ελεύθερη πτώση. Μερίδιο ευθύνης κ ο Πετράκης. Αυτός έλεγε δεν χρειαζόμαστε μεταγραφή όταν έφυγε ο Τορεχόν.Αυτός επέμενε με τον παίκτη που λέγεται Λομόνακο. Αν δεν πήγαινε ο αγώνας στο 70 αλλαγές δεν έκανε. Τώρα πως να ξαναγεμίσει η εξέδρα. Εκτός κ αν καταφέρουμε να κινδυνεύσουμε για να έρθει ο κόσμος.Λέτε να το ζήσουμε κ αυτό
Απολύτως σωστά τα γραφόμενα του κυρίου Δρελλια αντικατοπτρίζει απολύτως την φετινή διαδρομή της ομάδος.
Όλοι είμαστε σε ένα περίεργο Παναιτωλικό σοκ..πιστεύω όλοι οι φίλοι που σχολιάζουν,θα ήθελαν να βλέπουν την ομάδα να προσπαθεί,να ματώνει ,να παίζει καλή μπάλα,και ας μη κερδίζει,και ας μην πάμε 5-8,
Ας δούμε τα play aut ως ευκαιρία ,να παίξει η ομάδα επιθετικό ποδόσφαιρο,δίνοντας και χρόνο στα νέα παιδιά,ώστε τού χρόνου να δούμε κάτι διαφορετικό.
Συμφωνω σχεδον σε ολα εκτος του οτι τα πλει αουτ ειναι αχαρη διαδικασια.
Αχαρη ειναι για οσους εχουν εξασφαλησει μαθηματικα τη παραμονη.
Η ομαδα οπως ειναι προσωπικα δε μου εμπνεει στιβαροτητα για να μη πω και σοβαροτητα.
Αυτη η παρατεταμενη και συνεχομενη πτωση αποδοσης οφειλεται σε κατι.
Και το κατι αυτο ειναι οφθαλμοφανες για οσους βλεπουμε χρονια την ομαδα.
Τελος παντων ας ελπισουμε να ξυπνησουν ολοι κ κυριως το προπονητικο επιτελειο.
Μαλλον οχι,ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ να ξυπνησουν ολοι.
Φίλοι μου το νόμισμα έχει πάντα 2 όψεις.απο την μια ,μια ομάδα με πολύ χαμηλό μπάτζετ και θαύμα παραμονής πέρσι, αλλά και φιλικά καλοκαιριού χλωμά, κατάφερε να κερδίσει ΑΕΚ,αρη, ισοπαλία με ΟΣΦΠ ήττα στις καθυστερήσεις με ΠΑΟΚ και ΠΑΟ .
Από την άλλη ο δεύτερος γύρος παρότι ήσουν άνετος βαθμολογικά,θα έπρεπε αυτό να σου δώσει την άνεση για να προσπαθήσεις να παίξεις ακόμα καλύτερο ποδόσφαιρο ποιο επιθετικό.αντιθετα έπαιξες χειρότερο ποδόσφαιρο, ταμπούρι και μες στο κλουβί ακόμα.φοβο και μόνο φοβικό παιχνίδι και παίχτες που έδειξαν ότι μπορούν να βοηθήσουν επιθετικά π.πχ.ροα ,Ντίαζ μαιντεβατς σχεδόν εξαφανισμένοι.αντιθετα άλλοι παίχτες με πάρα πολλές συμμετοχές μη δείχνοντας ότι μπορούν κάτι να προσφέρουν να παίζουν συνέχεια.ακομα και στο ματς της χρονιάς με τον μισό Λεβαδειακό,10 αμυντικογενεις και ο ΤΕτει μόνος χαμένος στο εμπρός μισό γήπεδο.
Ελπίζω να υπάρξει μια ποιο ορθολογική διαχείριση του υπάρχοντος ρόστερ και να δούμε καλύτερη απόδοση από την ομάδα.
Επίσης επειδή βλέπετε σε τι πρωτάθλημα άθλιο συμμετέχουμε,να αναδιοργανώσουμε όλοι μας καθένας από την μεριά του και να βοηθήσουμε την ομάδα.
Οι περισσότεροι βλέπουμε το μποτιλιάρισμα από ψηλά κι όχι από τη θέση του οδηγού μέσα σ’ αυτό.Bαυκαλιζόμαστε με το παραπάνω. Γιατί όχι στο 5-8. Γιατί όχι στην Ευρώπη.Πρέπει να βρούμε οπωσδήποτε αιτία?
Μια χαρά τα πήγαμε φέτος.
Μην ξεχνάμε: Δεν παίζουμε μόνοι μας.
Μην αρχίζετε και τα βάζετε με τον προπονητή. Μια χαρά τα πήγε. Με τους παίχτες που έχει τι θέλετε να κάνει; Για να παίξεις επιθετικά πρέπει να έχεις και τους παίχτες που μπορούν να το κάνουν. Ποιος από το κέντρο μπορεί να κρατήσει μπάλα και να μοιράσει; Ίσως Ρόα και Ντίαζ αλλά δεν αξιοποιήθηκαν σωστά κατά την γνώμη μου. Κανείς άλλος. Στην συνέντευξη τι πρέπει να λέει ο προπονητής; Να κατηγορεί τους παίχτες; Όχι βέβαια. Τους εγκωμιάζει και καλά κάνει. Πρέπει να τους έχει δεμένους. Αυτό κατάφερε ο Πετράκης. Οικογένεια και καλό κλίμα. Έφτιαξε ομάδα χωρίς να έχεις αξιόλογους παίχτες. Είδαμε και οι άλλοι προπονηταράδες με Μαρτίνες, Βιγιαφάνες, Μεντόζα κ.α. τι κάνανε. Με τον Αναστασίου 1 βαθμό πήρες στα πλέι άουτ.