Η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΑΡΑ του Πετράκη μας κάνει να ονειρευόμαστε ξανά!

Δεν έχουν σταματημό τα ιδανικά… παναιτωλικά Σαββατόβραδα, δε δαμάζεται η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΑΡΑ του Γιάννη Πετράκη!

Ο φοβερός Τίτορμος «καθάρισε» με συνοπτικές διαδικασίες και τον Ατρόμητο, αναγκάζοντας την ποδοσφαιρική Ελλάδα να στρέψει για τα καλά το βλέμμα της πάνω του.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, οι Αγρινιώτες πήραν και πάλι άριστα ανασταλτικά. Πειθαρχία, αλληλοκαλύψεις, πάθος. Είχαν ορισμένες στιγμές αδυναμίες, με εύκολα λάθη στον άξονα. Αλλά τις διόρθωναν άμεσα με αναχαιτίσεις.

Οι Περιστεριώτες μπορεί να έκαναν 19 τελικές, αλλά ουσιαστικά πάτησαν περιοχή και απείλησαν μόλις δυο φορές. Στο πρώτο λεπτό με τον Μπακού και στις καθυστερήσεις σε στημένη φάση διαρκείας.

Στο μεσοδιάστημα, ο Παναιτωλικός είχε ήδη εξασφαλίσει, εν πολλοίς, το τρίποντο. Από το πρώτο ημίχρονο, μάλιστα. Άφησε την κατοχή στον αντίπαλο, χτυπώντας κυνικά στην αντεπίθεση. Εξαιρετικές οι μεταβάσεις του, ειδικά από τη δεξιά πλευρά.

Ο Μαυρίας έκανε και πάλι το θαύμα του, έχοντας συμμετοχή και στα δυο τέρματα. Ήταν ξεκάθαρα ο MVP. Όχι ότι υστέρησε κανείς. Ο Γιάννης Πετράκης έχει καταφέρει να παίρνει το… 101% από κάθε παίκτη που παρατάσσει στις ενδεκάδες του.

Ποιος θα περίμενε έναν χρόνο πριν ή ακόμα και στην αρχή της σεζόν, ότι ο Παναιτωλικός με παίκτες που έχουν αμφισβητηθεί ή και λοιδορηθεί κατά καιρούς (Στάγιτς, Μπουζούκης, Λιάβας, Ντίας, Μπελεβώνης και πάει λέγοντας…) θα παρουσίαζε τέτοια εικόνα; Σίγουρα ελάχιστοι.

Αλλά μέσα στους ελάχιστους βρισκόταν και ο Πετράκης… Και αυτό έχει σημασία, με τον έμπειρο κόουτς να… διδάσκει διαχείριση, τακτική, νοοτροπία, αγωνιστικότητα.

Ο ίδιος δέχθηκε έντονη κριτική (για κάποιους δικαιολογημένη, για άλλους υπερβολική) μετά τις ήττες από Λαμία και ΠΑΟΚ. «Απάντησε» μέσα στο γήπεδο με τον πιο εμφατικό τρόπο.

Πάμε και στο εξωαγωνιστικό. Το Περιστέρι έγινε Αγρίνιο, με τον 12^ο παίκτη της ομάδας να έχει βροντερή και υποδειγματική παρουσία.

Οι οργανωμένοι έχουν ζεσταθεί για τα καλά, εντυπωσιάζοντας με τα συνεχόμενα coreo. Χθες ακούστηκε και σύνθημα για Ευρώπη. Σίγουρα είναι νωρίς για τέτοιες κουβέντες. Αλλά ο κόσμος καλά κάνει και ζει τις στιγμές, βλέπει την υπερπροσπάθεια των παικτών, έχει απαιτήσεις και ονειρεύεται.

Ούτε Μπαρτσελόνα γίναμε, ούτε Λέστερ εν μία νυκτί. Αλλά έχουμε κάθε δικαίωμα στο όνειρο, όσο ουτοπικό κι αν φαντάζει βάσει της κοινής λογικής. Έχουμε βιώσει πολλά άγχη και λαχτάρες τα τελευταία χρόνια, αξίζουμε μια σεζόν αισιοδοξίας και (γιατί όχι) εκτόξευσης.

Ο Παναιτωλικός μοιάζει πιο συσπειρωμένος από ποτέ, όντας πραγματικά μια «γροθιά». Κι έτσι πρέπει να πορευθεί. Τα αποτελέσματα και οι συγκυρίες βοηθάνε προς αυτήν την κατεύθυνση. Στραβές σίγουρα θα υπάρξουν. Το θέμα είναι η ομάδα να μη χάσει τον δρόμο που έχει χαράξει, όπως δήλωσε ο μετριοπαθής Πετράκης.

Και τι θα βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση; Φυσικά η προσήλωση και η διάρκεια.

Αλλά και η περαιτέρω ενεργοποίηση των φιλάθλων. Τα ευχολόγια για γεμάτο γήπεδο πρέπει να γίνουν πράξη.

Αρχής γενομένης από το σαββατιάτικο ματς με το Βόλο, που κρύβει παγίδες. Ο Τίτορμος πρέπει να δείξει ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε παιχνίδια και με πιο αδύναμους αντιπάλους, όπου θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και θα χρειαστεί να διασπάσει κλειστές άμυνες.

Το έκανε με τον Πανσερραϊκό, μπορεί και πρέπει να το επαναλάβει, συνεχίζοντας την ξέφρενη πορεία του.

Υ.Γ.: «Ότι θα πέσω πρώτος στοιχηματίζανε, αλλά είμαι η δύναμη που δεν υπολογίζανε». Κυριολεκτικά, καθώς ο Παναιτωλικός στην αρχή της χρονιάς ήταν εκ των φαβορί για υποβιβασμό στοιχηματικά. Πλέον, γίνεται εκ των φαβορί για είσοδο στην οκτάδα και… βλέπουμε.