Σε μια δύσκολη περίοδο για τον Τίτορμο έρχεται η επιστροφή του Γιάννη Αναστασίου. Ενός ανθρώπου που γνωρίζει την ομάδα, γνωρίζει τις απαιτήσεις του κόσμου και φαντάζει ως η πλέον ενδεδειγμένη επιλογή την δεδομένη χρονική στιγμή.
Ο Γιάννης Αναστασίου είναι και επίσημα ξανά προπονητής του Παναιτωλικού, αναλαμβάνοντας να επαναφέρει την ομάδα στον «ίσιο» δρόμο.
Επιστρέφει στην ομάδα τα «ηνία» της οποίας «κράτησε» για δύο σεζόν, με τις συνθήκες και τις απαιτήσεις πλέον να είναι ολότελα διαφορετικές.
Είναι γεγονός ότι και η περίπτωση του Στέλιου Μαλεζά που συζητήθηκε -θεωρητικά- από πολλούς έχει ένα κάποιο… potential. Αλλά ασφαλώς εμπεριείχε και ρίσκα.
Αν μη τι άλλο, ρίσκο είναι για την ομάδα να στηριχτεί σε μία τέτοια σεζόν σε έναν προπονητή με μόλις τρεις σεζόν στο βιογραφικό του.
Τα πεπραγμένα του Γιάννη μετά τον Τίτορμο
Μετά το τέλος της συνεργασίας με τον Παναιτωλικό ο Αναστασίου ανέλαβε την Κηφισιά την οποία οδήγησε σε 14 αγώνες πρωταθλήματος μέχρι την απόλυση του, μετά από μια ήττα απέναντι στον Παναιτωλικό μάλιστα με σκορ 3-0. Το ρεκόρ του ήταν 2-5-7 (με τη μία νίκη να είναι για το κύπελλο).
Στην συνέχεια, τον Φλεβάρη του 2024 προσελήφθη από την Ομόνοια, όπου εργάστηκε σε διπλό ρόλο. Του υπευθύνου στρατηγικού ποδοσφαιρικού σχεδιασμού αλλά και του υπηρεσιακού τεχνικού μέχρι το τέλος της σεζόν 23-24. Με την Ομόνοια σε αυτό το διάστημα είχε ρεκόρ 8-3-3 κερδίζοντας το τελευταίο εισιτήριο για Ευρώπη στα Play Offs του κυπριακού πρωταθλήματος ενώ παράλληλα την οδήγησε στον τελικό κυπέλλου, όπου ηττήθηκε από την Πάφο.
Το 24/25 τον βρήκε στον ρόλο του υπεύθυνου σχεδιασμού, έχοντας ως προπονήτη στην Ομόνοια τον Νταμπράουσκας. Από τον Νοέμβριο όμως ανέλαβε πάλι χρέη υπηρεσιακού με την Ομόνοια να προκρίνεται στις 24 καλύτερες ομάδες του Conference League, φτάνοντας στα ημιτελικά του κυπέλλου και τερματίζοντας ξανά στις θέσεις που εξασφάλιζαν εισιτήριο για Ευρώπη.
Το ρεκόρ του σε 31 αγώνες ήταν 16-8-7. Στην δεύτερη θητεία του να τονιστεί ότι ήταν μαζί του και ο βοηθός του στην πρώτη του σεζόν στον Παναιτωλικό, Στιβ Ρούτερ.
Η «πικρή γεύση» στα κλεισίματα των δύο σεζόν και το ελαφρυντικό
Η αλήθεια είναι ότι ο Παναιτωλικός είχε πολύ καλή εικόνα με τον Αναστασίου στην κανονική διάρκεια των σεζόν που έκατσε στον πάγκο του, με καλό ποδόσφαιρο ανά διαστήματα ιδίως στην πρώτη.
Έφτασε την πρώτη χρονιά δευτερόλεπτα μακριά από τα ημιτελικά του Κυπέλλου, δεχόμενος γκολ στο φινάλε και μένοντας εκτός στην παράταση των προημιτελικών, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, στο Φάληρο.
Η αλήθεια επίσης είναι ότι αυτό που μένει πάντα είναι το τέλος. Την δεύτερη σεζόν ο Παναιτωλικός γνώρισε αποκλεισμό σοκ στο Κύπελλο από την Καλαμάτα και παρότι στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν ήταν πολύ καλός στο πρωτάθλημα, κατέληξε στα Play Outs. Εκεί ο Τίτορμος ήταν απελπιστικά κατώτερος των περιστάσεων, με την ομάδα να εμφανίζεται εντελώς άνευρη και με κακό αγωνιστικό πρόσωπο.
Όμως, στην περίπτωση του Αναστασίου υπάρχουν ορισμένα ελαφρυντικά από αυτά που ίσως μπορει κανείς να πει πως… του χρωστάει η μοίρα μια σεζόν στον Παναιτωλικό δίχως εξωαγωνιστικούς παράγοντες να τον επηρεάζουν. Βλέπετε και τις δύο σεζόν του ο Τίτορμος μπήκε στα Play Outs άνετος βαθμολογικά μεν, έχοντας το μυαλό του εκτός γηπέδου δε.
Την πρώτη χρονιά λόγω της υπόθεσης παράνομου στοιχηματισμού ενώ την δεύτερη είχαμε το… «σίριαλ» Καμίνσκι με τον Αναστασίου να «ακροβατεί» σε ένα «θολό» διοικητικό τοπίο.
Η πίεση στον κόουτς και η ευθύνη
Ο Αναστασίου έρχεται Αγρίνιο με ένα λογικό κλίμα αμφισβήτησης από μερίδα του κόσμου αλλά μιλάμε για έναν άνθρωπο που και ξέρει πολύ καλά τι εστί Παναιτωλικός και αφουγκράζεται τις απαιτήσεις του κόσμου του.
Όλοι θέλουμε να τα καταφέρει στο έργο του που μπορεί να θεωρηθεί ότι άφησε στην μέση, αφού μέχρι και τις τελευταίες ημέρες δήλωνε ότι ήθελε να παραμείνει.
Από εκεί και πέρα, το ότι η εικόνα του Παναιτωλικού ήταν προβληματική, από τις αρχές του 2025, είναι γεγονός. Το ότι ο Γιάννης ο Πετράκης «έβγαλε τα κάστανα από την φωτιά» είναι επίσης γεγονός και θα τον ευχαριστούμε για πάντα.
Όμως το αν ο Παναιτωλικός θα «στρώσει» την χρονιά ή αν θα έχει δράματα δεν είναι θέμα και ευθύνη «Γιάννηδων» πλέον. Είναι κυρίως της διοίκησης. Θα πρέπει να διασφαλίσει την ομαλότητα και να παρέχει όλα τα εχέγγυα στον άνθρωπο που θα οδηγήσει την ομάδα στα 100 χρόνια. Ο πήχης φέτος ανέβηκε, και σωστά, από την ίδια την διοίκηση για φέτος. Ενδεχόμενο αποτυχίας δεν αφήνει κανέναν εκτός «κάδρου» κριτικής, ειδικά δε αυτή.
IN YANNIS WE TRUST, μία ακόμα φορά λοιπόν.
Από Γιάννη σε Γιάννη το παμε