Μετά από μία εξαιρετική χρονιά με τον Παναιτωλικό ο Νίκος Καρέλης για την νέα σεζόν έχει υψηλούς στόχους.
Μίλησε στο BNSports για τις δυσκολίες της καριέρας του, το απρόβλεπτο μέλλον, τον προπονητή που του άλλαξε την… ζωή αλλά και για τις κλήσεις της Εθνικής ομάδας.
Συνέντευξη στον Άγγελο Κρεμαστό
Στο Αγρίνιο μένει εδώ και περίπου δύο χρόνια ένα από τα πιο επικίνδυνα φορ του ελληνικού πρωταθλήματος.
Ένας ποδοσφαιριστής που έχει περάσει από μεγάλες ελληνικές ομάδες (Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ), ενώ έχει δοκιμάσει και τις αντοχές του στο εξωτερικό με περίσσια επιτυχία.
Η τύχη όμως πολλές φορές του γύρισε την… πλάτη με τους τραυματισμούς να του βάζουν «κόφτη» στην προκαθορισμένη πορεία του.
Ο Νίκος Καρέλης όμως δεν τα παράτησε και με σκληρή δουλειά εντός και (κυρίως) εκτός των γηπέδων επανήλθε και αποτελεί έναν από τους ηγέτες του Παναιτωλικού.
Το εξελισσόμενο ελληνικό πρωτάθλημα και οι βλέψεις του Παναιτωλικού
Ο Παναιτωλικός αποτελεί μία ιστορική ομάδα της επαρχίας και στόχος για την ομάδα αποτελεί η είσοδος στα Play Offs της Stoiximan Super League.
«Σίγουρα μέσα στους στόχους της ομάδας είναι η είσοδος στην 6αδα. Κοιτάμε να πάρουμε όσους περισσότερους βαθμούς μπορούμε, να κάνουμε μία καλύτερη πορεία από τα προηγούμενα χρόνια, με έναν καινούργιο προπονητή και νέους παίκτες. Πολλοί είναι λατινοαμερικάνοι και προσπαθούν να προσαρμοστούν ακόμα στα ελληνικά δεδομένα. Προσπαθούμε να βρούμε τα πατήματα μας για να κερδίζουμε όσους περισσότερους βαθμούς μπορούμε σε ένα πρωτάθλημα που όσο πάει γίνεται και καλύτερο, πιο ανταγωνιστικό».
Το πρωτάθλημα μας πλέον δεν αποτελεί «χορό για έναν», καθώς στον αγώνα μπαίνουν δύο, τρεις μέχρι και τέσσερεις διεκδικητές που παλεύουν μέχρι τελικής… πτώσεως. Κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα με τον Καρέλη όμως να δίνει την δική του εξήγηση.
«Έρχονται σπουδαίοι παίκτες, μεγάλα ονόματα με εμπειρία από άλλα πρωταθλήματα και προπονητές που παίρνανε την δική τους φιλοσοφία για έναν πιο μοντέρνο τρόπο παιχνιδιού. Πλέον κάθε ομάδα παλεύει να φτάσει στο πρωτάθλημα όσο πιο ψηλά μπορεί».
Και αφού αναφέρθηκε στο ανταγωνιστικό (πλέον) πρωτάθλημα δεν γινόταν να μην γίνει μία αναφορά σχετικά με την περασμένη σεζόν και το πως αντιμετώπισε ο ίδιος τους περσυνούς διεκδικητές.
«Σίγουρα η ΑΕΚ ήταν η ομάδα που μας δυσκόλεψε περισσότερο πέρσι. Μέσα στην ΟΠΑΠ Αρένα ήταν ένα από τα πιο δύσκολα παιχνίδια της σεζόν αν όχι το δυσκολότερο. Μία καυτή έδρα, ένα καινούργιο γήπεδο απέναντι σε μία ομάδα που πάλευε για το πρωτάθλημα και εν τέλει κατάφερε να το κατακτήσει, δεν ήταν τυχαίο. Αν και είχαμε ξεκινήσει καλά, αλλά όταν η αλλαγές τους είναι βασικοί παίκτες είναι πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθεις και στα 90 λεπτά».
Η χρονιά που μας πέρασε άφησε ανάμεικτα συναισθήματα στους φίλους του Παναιτωλικού. Ένα εξαιρετικό ξεκίνημα στην σεζόν οδηγήθηκε σε ένα απογοητευτικό «φινάλε». Εκ πρώτης όψεως όλοι θα σταθούν στον καθησυχασμό που ένιωσαν οι ποδοσφαιριστές. Υπάρχουν όμως πράγματα που επηρεάζουν έναν αθλητή και ο απλός οπαδός δεν μπορεί να τα κατανοήσει πλήρως.
«Υπήρξε ένας καθησυχασμός στο μυαλό μας, ήμασταν λίγο πιο άνετα από προηγούμενες χρονιές και δεν χρειαζόταν να παίξουμε την παραμονή μας στην κατηγορία την τελευταία αγωνιστική. Έπαιξαν όμως σημαντικό ρόλο οι φημολογίες πως θα άλλαζε ο πρόεδρος και ολόκληρη η διοίκηση της ομάδας κάτι που μας έβγαλε από τον στόχο μας. Ο κάθε ποδοσφαιριστής μετά σκεφτόταν κάπως τα δικά του στο άκουσμα αυτών των ειδήσεων. Κάτι τέτοιο μας αποσυντόνισε και χάσαμε ένα-δύο παιχνίδια και μετά δεν είναι εύκολο να επανέλθεις. Όσο επαγγελματίας και να είσαι κάτι τέτοιο ειδικά στα μέσα της χρονιάς θα σε επηρεάσει δεν γίνετε αλλιώς. Δεν κυνηγάμε μόνο μία μπάλα στο γήπεδο, είμαστε και άνθρωποι πάνω απ’ όλα».
Προπονητής, ένα τεράστιο κεφάλαιο στην καριέρα κάθε ποδοσφαιριστή
Ο Γιάννης Αναστασίου αποτελεί παρελθόν από την ομάδα του Αγρινίου με τον Γκαμπριέλ Σούρερ, να αναλαμβάνει τα ινία της ομάδας του Παναιτωλικού. Ποιες είναι όμως οι πρώτες εντυπώσεις του Έλληνα επιθετικού για τον νέο τεχνικό της ομάδας;
«Είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι από τον τρόπο που δουλεύουμε, σίγουρα τα αποτελέσματα είναι αυτά που θα κρίνουν εν τέλει τον προπονητή αλλά και τους παίκτες. Εξαρτάται από το πόσο γρήγορα και εμείς οι ποδοσφαιριστές θα αφομοιώσουμε αυτά που θέλει να μας περάσει ο Σούρερ. Αυτά που μας δείχνει μέχρι στιγμής είναι πολύ θετικά. Γίνεται πολύ έμφαση στο πρέσινγκ, να κρατάμε την μπάλα και να χτίζουμε τις επιθέσεις από την άμυνα».
Αν ένας προπονητής έχει «στιγματίσει» την καριέρα του Νίκου Καρέλη αυτός είναι σίγουρα ο Γιάννης Αναστασίου. Είτε μιλάμε για τα πρώτα του βήματα με τον Παναθηναϊκό είτε για την επιστροφή του στο κορυφαίο επίπεδο με τον Παναιτωλικό, ο Έλληνας τεχνικός ήταν εκεί, αλλά όχι μόνος.
Όπως και ο ίδιος μου ζήτησε να υπερτονίσω, άκρως σημαντική ήταν και η συμβολή των βοηθών του, Γιώργο Λαγγαδίτη και Κώστα Κωνσταντόπουλο.
«Ήταν πολύ σημαντικό για εμένα που ήξερα τον Αναστασίου στα πρώτα μου χρόνια στην Ελλάδα. Σαν επιθετικός με έμαθε πως να κρατάω την μπάλα και να δίνω ανάσες στην ομάδα, να πρεσάρω ψηλά και μαζί με κάποιους έμπειρους ποδοσφαιριστές τότε στον Παναθηναϊκό όπως τον Μπεργκ και τον Πέτριτς είχα να παίρνω σημαντικά παραδείγματα. Στον Παναιτωλικό συνεχίσαμε από εκεί που είχαμε σταματήσει στον Παναθηναϊκό, ήξερα τι ήθελε από εμένα μέσα στο γήπεδο και με βοήθησε στο να κάνω την χρονιά που έκανα. Θέλω οπωσδήποτε να αναφέρω και τους βοηθούς του που με στήριξαν, ο Γιώργος Λαγγαδίτης και ο Κώστας Κωνσταντόπουλος ήταν πάντα δίπλα μου και μέσα στο γήπεδο και έξω από αυτό».
Ένας προπονητής θα διαχειριστεί με διαφορετικό τρόπο την ομάδα του Παναθηναϊκού και με διαφορετικό αυτή του Παναιτωλικού. Ο Καρέλης είχε την τύχη να είναι «παρών» στις δύο περιπτώσεις και μου περιέγραψε τον διαφορετικό τρόπο λειτουργίας του Γιάννη Αναστασίου στην εκάστοτε ομάδα.
«Σίγουρα θα ήθελε να κάνει διαφορετικά πράγματα με τον Παναιτωλικό αλλά αυτό εξαρτάται και από το ρόστερ που διαθέτει κανείς. Προσπάθησε να αλλάξει το στυλ που είχε στο μυαλό του με σκοπό να προσαρμοστεί με τις δικές μας ικανότητες και βλέποντας τον κάθε αντίπαλο ξεχωριστά μας προετοίμαζε ανάλογα».
Στο «φινάλε» της σεζόν ο Γιάννης Αναστασίου απομακρύνθηκε από τον πάγκο του Παναιτωλικού. Ήθελα να μάθω την γνώμη του Νίκου πάνω σε αυτήν την απόφαση. Ο ίδιος όμως γνωρίζει πολύ καλά πως σε τέτοιου είδους καταστάσεις η άποψη του ποδοσφαιριστή είναι σχεδόν μηδενικής αξίας.
«Δεν είναι να συμφωνήσω εγώ σε κάτι τέτοιο. Τον εκτιμώ σαν άνθρωπο και σαν προπονητή, αλλά τα θέλω του κάθε παίκτη δεν έχουν σημασία σε τέτοιές καταστάσεις, άλλοι παίρνουν αυτές τις αποφάσεις».
Μία χρονιά «χρυσάφι» και οι… αδικίες της ζωής
Και να ήθελα να το αποφύγω δεν γινόταν. Το περσυνό γκολ του Καρέλη απέναντι στον Ατρόμητο έκανε ολόκληρο τον κόσμο να αναθεωρήσει τον όρο «γκολάρα». Μία «Ζλατανιά» που σπάνια βλέπουμε στα ελληνικά γήπεδα ακόμη και αν ο Νίκος δεν ήθελε να το… παραδεχθεί.
«Από την αρχή είχα στο μυαλό μου πως αν η μπάλα πήγαινε σε αυτό το σημείο θα το προσπαθούσα, δηλαδή δεν μου βγήκε εκείνη την στιγμή. Προσπαθούσα έτσι και αλλιώς πολλές φορές να μπω μπροστά από τον αμυντικό. Το ότι το έκανα δεν τυχαίο, σίγουρα είναι κάτι σπάνιο και δύσκολο, αλλά το είχα σκεφτεί από πριν , το είχα φανταστεί από πριν και απλώς μπήκε. Στον πανηγυρισμό πάντως σκεφτόμουν τι μπήκε μόλις τώρα (γέλια); Αφού έγινε πάλι καλά. Τώρα για «Ζλατανιά» που λες δεν ξέρω, γιατί άλλο Ζλάταν και άλλο Καρέλης (γέλια)».
Η «μάστιγα» των αθλητών είναι οι πολύμηνοι τραυματισμοί, κάτι από το οποίο και ο Καρέλης δεν κατάφερε να ξεφύγει. Η αποκατάσταση είναι μία επίπονη διαδικασία για το σώμα και το μυαλό των ποδοσφαιριστών, ενώ πολλές φορές η σκληρή δουλειά μπορεί να μην ανταμειφθεί αναλόγως. Ο αθλητισμός είναι ένας σκληρός χώρος και χωρίς «γερό στομάχι» δύσκολα μπορεί κανείς να… επιζήσει.
«Είναι αρκετά δύσκολο, το μυαλό τραυματίζεται μαζί με το σώμα. Όταν χρειάζεσαι παραπάνω από 4-5 μήνες για να επανέλθεις, είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί πρέπει να παλεύεις καθημερινά και με τον εαυτό σου, να προπονείσαι, να κάνεις την σωστή αποκατάσταση. Πρέπει σίγουρα να έχεις δίπλα σου σημαντικά πρόσωπα που θα στηρίζουν σε κάθε σου βήμα. Όταν επιστρέφεις δεν είσαι όπως πριν και πρέπει να προσπαθήσεις ακόμη περισσότερο για να φτάσεις εκεί που ήσουν. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα μπορεί και να μην το φτάσεις ποτέ».
Για τον Καρέλη κάθε εμπόδιο και κάθε δυσκολία ήταν ένα έξτρα κίνητρο για να δουλέψει ακόμη πιο σκληρά και τα κατάφερε. Επανήλθε από τον τελευταίο του τραυματισμό σαν να μην… έλειψε ποτέ.
Στον Παναιτωλικό ζει την «δεύτερη νιότη» του και τα νούμερα το αποδεικνύουν.
«Ήταν σημαντικό πως μετά τον τραυματισμό μου δεν μπήκα απευθείας στην αγωνιστική δράση. Πέρασε η πρώτη σεζόν στον Παναιτωλικό και μετά ξεκίνησα κανονικά. Σίγουρα η σκληρή δουλειά εκτός γηπέδου ήταν πολύ σημαντική αλλά και τα παιχνίδια που πήρα στα πόδια μου με την ομάδα του Παναιτωλικού. Ξανά βρήκα την ψυχολογία μου και επανήλθα. Υπάρχουν κάποιοι που το αντιλαμβάνονται και άλλοι, ακόμη και ποδοσφαιριστές που δεν μπορούν. Αν ένας αθλητής δεν έχει πάθει κάποιον σοβαρό τραυματισμό στην καριέρα του μπορεί να μην αντιλαμβάνεται πλήρως τι περνάει ο άλλος».
«Θέλω να γυρίσω στην Εθνική αλλά δεν θα τα βάψω και… μαύρα»
Με την Εθνική ομάδα να έχει χρόνιο πρόβλημα στην κορυφή της επίθεσης μετά την απόσυρση του Κώστα Μήτρογλου, πολλοί περίμεναν πως ένας επιθετικός με 13 γκολ σε 29 εμφανίσεις (με ομάδα της επαρχίας), θα
«χωρούσε» στο ρόστερ της Ελλάδας. Ο Γκουστάβο Πογέτ είχε διαφορετική άποψη, κάτι που σέβεται σε απόλυτο βαθμό ο Νίκος Καρέλης. Όπως είπε και ο ίδιος «Η ζωή συνεχίζεται».
«Ποιος παίκτης δεν θα ήθελε να γυρίσει στην Εθνική; Κάνοντας μία καλή χρονιά αλλά βλέποντας το ρόστερ της ομάδας και τους επιθετικούς που διαθέτει, θα ήταν αδικία να μην καλέσει κάποιους από αυτούς για να καλέσει εμένα. Ήμουν και εγώ κάποτε εκεί, στην θέση τους αλλά άλλος αποφασίζει. Το να βρισκόμουν και πάλι στην Εθνική, ναι σίγουρα θα ήταν ένα όνειρο ειδικά μετά τους τραυματισμούς που πέρασα. Δεν έγινε, εγώ θα συνεχίσω να δουλεύω, να βάζω γκολ για την ομάδα μου και αν έρθει κάποια στιγμή καλώς, αν όχι δεν πειράζει εγώ προσπάθησα, ο προπονητής δεν με ήθελε, αλλά εντάξει η ζωή συνεχίζεται, δεν θα κάτσω να τα βάψω μαύρα».
Συχνά πυκνά έρχεται στην επιφάνια το ίδιο ερώτημα, «αδικούνται οι ποδοσφαιριστές που δεν αγωνίζονται στις μεγάλες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος»; Έτσι έκανα και εγώ την ίδια ερώτηση σε έναν άνθρωπο που γνωρίζει πολύ καλά εδώ και χρόνια τον χώρο του ποδοσφαίρου και κυρίως τον τρόπο που λειτουργεί.
«Σίγουρα θα ήταν καλό να έβλεπε και άλλα παιδιά ο προπονητής. Το βλέπουμε και σε άλλες χώρες, αν ένας ποδοσφαιριστής κάνει μία καλή σεζόν ενώ βρίσκεται ακόμη και στην δεύτερη κατηγορία της εκάστοτε χώρας δεν είναι παράλογο να τον καλέσουν στην Εθνική ομάδα. Έτσι τους δίνεται η δυνατότητα να δείξουν το ταλέντο και να αναπτυχθούν περεταίρω. Το έχω δει να συμβαίνει και θα ήταν καλό να το κάνει και ο δικός μας προπονητής, θα βοηθήσει και την ομάδα και τους ίδιους του παίκτες».
Η Ευρωπαϊκή «σκηνή» και τα… πετροδόλαρα
Έχει αγωνιστεί έξω από τα ελληνικά σύνορα αρκετές φορές, πλέον στον Παναιτωλικό νιώθει και είναι καλά. Πώς όμως θα του φαινόταν μία πρόταση από τα… ξένα;
«Θα με ενδιέφερε να αγωνιστώ ξανά στο εξωτερικό, αν και όσο περνάνε τα χρόνια γίνετε όλο και πιο δύσκολο. Δουλεύοντας αυτός είναι ο στόχος, να βοηθάω εγώ την ομάδα μου και αν ερχόταν μία καλή πρόταση δεν θα έλεγα όχι. Αρκεί όμως να υπάρχει ένα ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο, να είναι μία ομάδα που θα με εμπιστεύεται, όχι για να παίξω όλα τα παιχνίδια αλλά να υπάρχει ένας προπονητής που γνωρίζει τον τρόπο παιχνιδιού μου και να με χρησιμοποιήσει κατάλληλα. Δεν θα πάω για παράδειγμα σε μία ομάδα με 5 επιθετικούς μόνο και μόνο για να πω ότι πήγα στο εξωτερικό».
Μιας και είναι της μόδας, έπρεπε να ρωτήσω αν η προοπτική της Σαουδικής Αραβίας θα του φαινόταν δελεαστική.
«Και ποιος δεν πάει Σαουδική Αραβία στις μέρες μας (γελάει); Σίγουρα, γιατί όχι; Είμαι σε μία ηλικία που δεν θα έβλεπα αρνητικά μία τέτοια πρόταση. Γενικά ότι είναι να έρθει ας έρθει, αν είναι για το καλύτερο το δικό μου και της οικογένειας μου ας έρθει».
