Η φετινή σεζόν για τον Παναιτωλικό υπήρξε κάκιστη. Από όλες τις απόψεις, από το ξεκίνημα μέχρι και τη στιγμή που μιλάμε η ομάδα του Αγρινίου πληρώνει το τίμημα των λαθών της.
Καμία ομάδα δε θέλει να βρίσκεται, φυσικά, σε διαδικασία να «παλεύει» για την παραμονή της μέσα από διαδικασίες ψυχοφθόρες, όπως αυτή των Play Outs. Να όμως που ο Παναιτωλικός βρίσκεται εκεί.
Τη σεζόν που διανύουμε λίγες ήταν οι φορές που οι εμφανίσεις της ομάδας γέμιζαν με αισιοδοξία τους φίλους της. Και ακόμη κι όταν το έκαναν, θα βρισκόταν ο τρόπος να μη συνδυαστούν με τα αντίστοιχα καλά αποτελέσματα. Κακά τα ψέμματα, ο Παναιτωλικός εξακολουθεί να είναι η ομάδα με τις λιγότερες νίκες στο πρωτάθλημα. Μόλις τέσσερις.
Απέναντι στην ΑΕΛ, η ομάδα του Μάκη Χάβου είχε δύο πρόσωπα. Το πρώτο ημίχρονο δεν χρήζει ανάλυσης. Άπαντες στον Παναιτωλικό οφείλουν να έχουν υπόψιν ότι ένα-δυο τέτοια ακόμη ημίχρονα παρακάτω στη διαδικασία είναι αρκετά να μας ρίξουν κατηγορία. Δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμούς.
Ως προς το δεύτερο ημίχρονο, σίγουρα η παρουσία του Αντονί Μουνιέ είναι το απόλυτο mark. Ο Γάλλος είναι παίκτης εγνωσμένης αξίας και έχει αρχίσει να το δείχνει. Οι περιστάσεις με τον κορωνοϊό και η ατυχία του δεν του επέτρεψαν να βρει το ρυθμό που θα ήθελε νωρίτερα. Ωστόσο, οφείλει να δώσει συνέχεια. Σε κάθε περίπτωση ήταν εξαιρετικός, όπως και ο Αμπιόλα Ντάουντα που συνέχισε το μαραθώνιο σκοραρίσματος.
Κάνοντας μια μικρή παρένθεση, εφόσον η χρονιά σωθεί, θα ήταν εγκληματικό πέραν του Μάκη Χάβου να μην παραμείνουν στην ομάδα παίκτες σαν τον Ντάουντα. Τα όποια καλοκαιρινά πειράματα απέτυχαν και εδώ έχουμε να κάνουμε με επιλογές που πέτυχαν. Άρα, δεν υπάρχουν διλήμματα.
Το δεύτερο ημίχρονο της χθεσινής αναμέτρησης είναι από αυτά που γεμίζουν τον κόσμο αισιοδοξία. Το επόμενο παιχνίδι με αντίπαλο την Ξάνθη για τον Παναιτωλικό κρίνει πάρα μα πάρα πολλά. Η ήττα θα αποτελέσει ένα μεγάλο πισωγύρισμα και θα σημάνει νέο γύρο εσωστρέφειας και προβληματισμού. Η νίκη αντίθετα…
Για να έρθει όμως χρειάζεται απόλυτη συνειδητοποίηση του τι διακυβεύεται. Υπάρχει ανάγκη να συνεχίσει ο Μουνιέ από εκεί που σταμάτησε. Να βγει μπροστά ξανά ο μέτριος εδώ και δύο αγωνιστικές Φάρλει, να «μασήσουν» ξανά «σίδερα» Λιάβας και Τσιγγάρας. Και πάει λέγοντας… Να είναι όλοι όπως πρέπει!
Υ.Γ. 1: Συγχαρητήρια στα παιδιά της… ταράτσας για την παρουσία τους. Έκλεψαν τις εντυπώσεις και την καρδιά του Μάκη Χάβου με τα συνθήματά τους.
Υ.Γ. 2: Θα πρέπει κάποια στιγμή σε αυτή την πόλη να αποφασίσουμε αν θέλουμε ή αν δεν θέλουμε να πηγαίνει καλά η ομάδα. Και στην τελική, όσοι δεν θέλουν να πηγαίνει καλά, να μην ασχολούνται με τον Παναιτωλικό αλλά με τις ομάδες τους. Τις πραγματικές ομάδες τους.
Υ.Γ. 3: Πιθανή ήττα από την Ξάνθη σημαίνει ότι το χθεσινό 3-0 πάει με συνοπτικές διαδικασίες στον κάλαθο των αχρήστων…
Υ.Γ. 4: Μέχρι τότε #lamoun και τα μυαλά στα κάγκελα
