Με τη νίκη του στη Λαμία ο Παναιτωλικός δεν κέρδισε μόνο τρεις βαθμούς αλλά πολλά περισσότερα ενόψει και της διακοπής για το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Έξι αγωνιστικές, τουτέστιν 41 μέρες μακριά από τις νίκες. Ήταν αρκετές, πόσο δε μάλιστα όταν ορισμένες ήττες ήταν και τόσο επίπονες. Όπως αυτή απέναντι στο Βόλο. Το ματς με την Καλαμάτα είναι άλλη κατηγορία, μόνο του.
Ο Παναιτωλικός κατάφερε μετά από ένα διάστημα όπου είχε κακό πρόσωπο, κακό momentum, απουσίες, ατυχίες και γενικότερα όλα τα… στραβά κι άσχημα που θα μπορούσε, να βάλει ένα τέλος.
Τέλος στο αρνητικό του σερί. Στην συνεχώς αυξανόμενη -δικαιολογημένα- «μουρμούρα του κόσμου, στο άγχος και την πίεση που μεγάλωνε για την ίδια την ομάδα. Φυσικά, εν μέσω ενός διαστήματος πράγματι κακού, η ομάδα κατάφερε να πάρει σημαντικές εκτός έδρας ισοπαλίες.
Στη Λαμία πήρε ψυχολογία, πήρε το χειροκρότημα των ηρωικών εκδρομέων του, πήρε τα εύσημα για την κίνηση για τον Φρεντ, είδε τον Καρέλη να μην σταματά πουθενά.
Ήταν εξαιρετικά σημαντικό η ομάδα να πάει στη διακοπή με ηρεμία. Απαλλαγμένη από το κλίμα αμφισβήτησης. Παικτών μα κυρίως προπονητή. Με ένα «μαξιλαράκι» ασφαλείας από τους διώκτες και σε μία απόσταση «ΟΚ» από την εξάδα.
Πλέον υπάρχει ένα διάστημα που υπερβαίνει το μήνα ώστε η ομάδα να επικεντρωθεί στη δουλειά αφενός, στη μεταγραφική της ενίσχυση αφετέρου.
Το ζητούμενο είναι να παρουσιαστεί ενισχυμένη, περισσότερο δουλεμένη και ομοιογενής. Να είναι σε θέση στον δεύτερο γύρο να εκμεταλλευτεί την έδρα της.
Είναι κοινό μυστικό ότι τα μεταγραφικά ήδη «τρέχουν». Παραδείγματος χάρη το θέμα του Κορνέλιους «καίει». Κι ασφαλώς θα υπάρξουν προσθαφαιρέσεις, από εκεί και πέρα.
Όλα όμως θα εξεταστούν και θα γίνουν εν μέσω αγωνιστικής ηρεμίας. Με καθαρό μυαλό, χωρίς πίεση που ενδεχομένως να έφερνε άλλες παραμέτρους επί τάπητος.
Ξεκάθαρα, στη Λαμία ο Παναιτωλικός δεν κέρδισε μόνο τρεις πόντους.
Τώρα να κοιτάξουν οι υπεύθυνοι της διοίκησης να πουλήσουν τον Καρέλη τον Ιανουάριο και να πάρουμε άλλον έναν δεύτερο Πέδρο.Για όλα είναι ικανοί . Το παιδί δε φταίει σε τίποτα. Μακάρι τώρα με τη διακοπή να συνέρθει. Να μας φύγει και ο Κορνέλιους να συμπληρωθεί το καρέ.
Ήταν σημαντική και νίκη ηρεμίας για την ομάδα μας.Τακτική για σεμινάριο από τον προπονητή.Ο Αναστασίου εκτός από την εύλογη κριτική των “ατόφιων” φιλάθλων της ομάδας,που πονάνε πραγματικά σε κάθε άσχημο αποτέλεσμα της ομάδας,έχει να αντιμετωπίσει και την χυδαία κριτική από τους ΠαναιτωλικοΠΟΚίτες.Γιατί δεν έβαλε τον Καρέλη με τον ΠΑΟ,όχι τόσο μήπως πάρουμε κάτι,αλλά για να κόψει βαθμό ή βαθμούς,προς όφελος της ΠΟΚίτικης ομάδος τους.Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια και αφορά,σαν νοοτροπία,φιλάθλους σε όλες σχεδόν τις επαρχιακές ομάδες.Ότι και να εξηγήσει,ο προπονητής(τακτική,επιβάρυνση από τραυματισμούς,πλάνο κ.λ.π)πάντα γι’αυτούς θα υπάρχει η καχυποψία.Ο Αναστασίου είναι ένας προπονητής που γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά και προπονητικά στην Ευρώπη.Με τα λάθη του,τις αστοχίες του όπως ο καθένας.Το άμπαλος,μυρωδιάς και άλλοι χαρακτηρισμοί είναι από αυτούς που νομίζουν ότι ξέρουν καλά το ποδόσφαιρο,ενώ σαφώς το ξέρουν λίγο. Σεβασμός στα παιδιά που ακολούθησαν την ομάδα στη Λαμία.Από το υστέρημά τους ξοδεύουν για την αγαπημένη τους,για τον Παναιτωλικό μας. Το έχω ζήσει στα νιάτα μου,στα γήπεδα ανά τη χώρα και σε οποιαδήποτε κατηγορία αγωνιζόμασταν.