Κι αν μας αντέξει το σκοινί, θα φανεί…

Ο Κωνσταντίνος Ρίγκος γράφει για τη νίκη βάλσαμο του Παναιτωλικού επί του Απόλλωνα και επικεντρώνει στις παραμέτρους-κριτήρια των Play Outs.

Ας αρχίσουμε από τα δεδομένα: Η ομάδα δεν ήταν καλή. Ο Παναιτωλικός μπήκε σήμερα στο γήπεδο γνωρίζοντας ότι δεν είχε περιθώριο για ισοπαλία ή ήττα, γνωρίζοντας ότι ο ΟΦΗ έχει χάσει σημαντικούς βαθμούς.

Πολλά λάθη, πόδια «βαριά» (χαρακτηριστικά μέτρησα τουλάχιστον δύο φορές που παίκτες του Παναιτωλικού πάτησαν την μπάλα και έπεσαν έξω από την περιοχή του Απόλλωνα), σπασμωδικότητα. Το άγχος έχει «γονατίσει» το σύνολο του Δέλλα, ουδεμία αμφιβολία περί τούτου.

Ωστόσο, σε αντίθεση με τους τρεις πρώτους αγώνες, ο Παναιτωλικός βελτίωσε, σαφώς, την ανασταλτική του εικόνα. Δέχθηκε πολύ λιγότερες φάσεις και η εστία του Κνετ απειλήθηκε πολύ λιγότερες φορές. Αυτό ήταν αρχικά το «κλειδί» που του επέτρεψε να μείνει μέσα στο παιχνίδι μέχρι τέλους.

Μίας και το έφερε η κουβέντα, ο Αυστριακός έχει κάνει στο 82′ απόκρουση μισή κατηγορία. Στη φάση εκείνη θα μπορούσε ο Μπετινέλι να είχε βάλει σφραγίδα στην… καταδίκη.

Επιθετικά, ο Παναιτωλικός συνέχισε να πάσχει σοβαρά. Κανείς να ταΐσει τον φιλότιμο Βέργο που έτρεχε όσο μπορούσε και έπαιζε… ξύλο με το Λισγάρα. Ο Αριγίμπι αδιάφορος, ο Ντουάρτε με διάθεση μεν αλλά δεν ξεχώρισε δε, ο Μεντόσα σαφώς καλύτερος του Μάζουρεκ αλλά δίχως να δίνει το «παραπάνω».

Στη φάση του 82′ μίλησε το μομέντουμ. Στο σημείο αυτό, οφείλουμε μία μεγάλη συγγνώμη στον Εντινγκά, διότι μνεία δεν του έγινε. Η δική του εξαιρετική πάσα, με την καθοριστική συμβολή της εξυπνάδας του Μπαρμπόσα καταλήγει στον Ντάλσιο. Ο κακός μέχρι τότε Πορτογάλος (των πολλών λαθών και των τσαφ που παραλίγο να κοστίσουν σε γκολ) κάνει την σέντρα όπως πρέπει.

Η κεφαλιά του Ματσόλα δεν ήταν καλή. Ήταν όμως αρκετή, παρά την επέμβαση του κίπερ του Απόλλωνα να πάρει φάλτσα προς το τέρμα. Πιθανώς και να έχει περάσει τη γραμμή πριν ο Λισγάρας βάλει το πόδι του, τουλάχιστον από το ριπλέι μένουν τέτοιες υποψίες. Σε κάθε περίπτωση, μπήκε στο πλεκτό. Οι τρεις αλλαγές του Δέλλα έδωσαν το γκολ.

Το 1-0 έμεινε μέχρι τέλους και η εικόνα σύσσωμου του παναιτωλικού συγκροτήματος στο κέντρο του γηπέδου με τον Δέλλα να μιλά σε όλους ενδεικτική της βαρύτητας που είχε το παιχνίδι και του άγχους που υπήρχε. Η ανακούφιση και η ψυχολογική ανάταση για όλους ήταν μεγάλη.

Σε αντίθεση με τον αγώνα του Αλκαζάρ εν προκειμένω ο Παναιτωλικός κερδίζει και βαθμολογικά και ψυχολογικά. Σίγουρα είναι κερδισμένος σε βάρος του ΟΦΗ, ελπίζει σε απώλεια και για την ΑΕΛ. Μπορεί να είναι εντάξει όμως;

Όχι. Ο Παναιτωλικός δεν ήταν καλός. Δεν έχει να κρατήσει κάτι από τον αγώνα και το γεγονός ότι σήμερα η θεά του ποδοσφαίρου ήταν με το μέρος του θα πρέπει να αποτελέσει οδηγό για το ματς στα Γιάννενα. Τη στιγμή δε που ΟΦΗ-ΑΕΛ παίζουν μεταξύ τους, ο Παναιτωλικός στο ραντεβού του με την ιστορία δεν μπορεί να παρουσιαστεί όπως σήμερα.

Το επόμενο Σάββατο θα έχει τη χρυσή ευκαιρία να «ανασάνει» περισσότερο και να ρίξει κάποιον άλλον στο «βούρκο». Να συνεχίσει το ενδιαφέρον μέχρι τέλους. Και περί ενδιαφέροντος μιλώντας, ουδείς αδιάφορος. Ο Απόλλωνας έπαιξε το ματς στα ίσια. Ατρόμητος, Λαμία και Απόλλων στους 30 βαθμούς επίσης δεν μπορούν να αισθάνονται ακόμη ασφαλείς. Όλα αυτά θα παίξουν ρόλο.

Σε κάθε περίπτωση ο Παναιτωλικός σήμερα έκανε ένα μεγάλο βήμα για να σηκωθεί μετά τα αλλεπάλληλα άπερκατ που έφαγε στριμωγμένος στη γωνιά του ρινγκ. Ο «πυγμάχος» σηκώθηκε και είναι ακόμη μέσα στον αγώνα. Μελανιασμένος, σακατεμένος, με μάτια πρησμένα. Για να φύγει νικητής έχει μπροστά τρεις αγώνες που απαιτούν υπερβάσεις και πολλά κιλά «προσόντων».

Υ.Γ. 1: Στο προηγούμενο blog ο τίτλος επιλέχθηκε από δισκογραφία Μητροπάνου. Σήμερα, επέτειο του θανάτου του μεγάλου λαϊκού, η ομάδα «δίκασε» πετυχαίνοντας νίκη, όπως εύστοχα μου σχολιάστηκε. Για σήμερα επιλέχθηκε εκ νέου μουσικός τίτλος. «Είμαστε ακόμα ζωντανοί», το είδαμε. Το θέμα είναι να μας αντέξει το… «σκοινί».

Υ.Γ.2: Είπαμε, λογικό να απογοητεύεται ο κόσμος όταν η ομάδα δεν πάει καλά. Μα να μην χαιρόμαστε ούτε στις νίκες, κάπου παραπάει. Στην τελική, άνθρωπος που δε χαίρεται με τις νίκες του Παναιτωλικού (και ιδίως σε τέτοια κρίσιμη συγκυρία, ανεξάρτητα από το πώς αυτή ήρθε) δεν είναι Παναιτωλικός.