Ο Χαβιέρ Μεντόζα ήρθε στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2020 για λογαριασμό του Παναιτωλικού. Εφυγε για πρώτη φορά από την πατρίδα του, την Αργεντινή, στα 27 του χρόνια και φέτος έχει βελτιώσει τα νούμερά του στους Αγρινιώτες, έχοντας την εμπιστοσύνη του Γιάννη Αναστασίου.
Το Metrosport.gr τον εντόπισε στο Αγρίνιο λίγες μέρες μετά τον αγώνα πρωταθλήματος με τον Αρη. Εμφανίστηκε ενοχλημένος από τις αποφάσεις του διαιτητή ενώ αποκάλυψε πως χρειάστηκε μόλις δευτερόλεπτα για να σκοράρει κόντρα στην ΑΕΚ. Επίσης, μίλησε για τις σκέψεις παραμονής του στην Ελλάδα και τον Παναιτωλικό ενώ εξιστόρησε μερικές άγνωστες λεπτομέρειες από την καριέρα του στην Αργεντινή.
-Καλησπέρα Χαβιέ. Πως αισθάνεσαι μετά την ήττα από τον Αρη; Τι πιστεύεις ότι έφταιξε;
«Είμαι λίγο απογοητευμένος, το πρώτο πέναλτι δεν ήταν πέναλτι. Είμαι ενοχλημένος, το έδωσε πολύ εύκολα ο διαιτητής, αλλά αυτές τις αποφάσεις εκείνος τις παίρνει. Όταν δέχεσαι ένα γρήγορο γκολ είναι δύσκολο να αντιδράσεις, εμείς συνεχίσαμε να προσπαθούμε. Στο δεύτερο ημίχρονο παλέψαμε, το πιο δίκαιο αποτέλεσμα ήταν η ισοπαλία».
-Στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχες και ένα δοκάρι. Πιστεύεις πως ήσουν άτυχος; Είδες τον Σιαμπάνη εκτός περιοχής και το επιχείρησες;
«Δεν είχε καλή θέση ο τερματοφύλακας, έτσι το δοκίμασα. Δεν ήμουν άτυχος, κάποιες φορές μπαίνει κάποιες όχι. Ήταν δυνατό σουτ, θα μπορούσα να είχε μπει και να ήταν ένα ωραίο γκολ».
-Φέτος έχεις παίξει σε περισσότερα παιχνίδια βασικός σε σχέση με πέρυσι και μάλιστα έχεις πετύχει και τρία γκολ στο πρωτάθλημα. Τι άλλαξε; Μήπως φταίει η έλευση του Αναστασίου;
«Μου έδωσε αυτοπεποίθηση, μίλησε μαζί μου, έχει κάνει καλή δουλειά στον Παναιτωλικό. Το πιο σημαντικό είναι να υπάρχει εμπιστοσύνη από τον τεχνικό, να είναι πιο ελεύθερος. Δεν είχα τόσο τύχη με τους προηγούμενους προπονητές, αλλά τους σέβομαι. Είναι μέρος τους ποδοσφαίρου».
«Σε δύο δευτερόλεπτα σχεδίασα το γκολ με την ΑΕΚ»
-Αγωνίζεσαι σε πολλές θέσεις, κόντρα στον Αρη έπαιξες πίσω από τον επιθετικό. Ποια θέση νομίζεις πως σου ταιριάζει καλύτερα;
«Μου αρέσει να παίζω ως δεκάρι, αλλά δεν έχω πρόβλημα να παίξω και στα εξτρέμ. Στην Αργεντινή έπαιζα και πιο πίσω αλλά δεν έχω πρόβλημα».
-Πως είδες τον Αρη; Ηταν καλύτερος ή χειρότερος από πέρυσι;
«Ο Αρης έχει καλή ομάδα, καλούς ποδοσφαιριστές, το γρήγορο πέναλτι τους βοήθησε αρκετά. Όταν έχεις καλούς ποδοσφαιριστές και βάζεις γρήγορο γκολ , τότε παίρνεις αυτοπεποίθηση. Ο Καμαρά είναι πολύ γρήγορος και ήταν πολύ δύσκολος να τον σταματήσουμε. Δεν μπορώ να τον συγκρίνω με τον περσινό Αρη, και οι δύο ομάδες ήταν καλές».
-Ξεχώρισες κάποιον από τους ποδοσφαιριστές του;
«Μου έκανε εντύπωση πόσο γρήγορος και δυνατός είναι ο Καμαρά».
-Σε δυσκόλεψε κάποιος που σε μάρκαρε;
«Όχι κάποιος συγκεκριμένος. Όταν χάνεις στο εικοσάλεπτο με 2-0 είναι δύσκολο να αντιδράσεις. Πάντως συνεχίσαμε να προσπαθούμε και θα προσπαθήσουμε να βελτιωνόμαστε γιατί έχουμε δύσκολα παιχνίδια μπροστά μας».
-Το γκολ με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ είναι το καλύτερο στην καριέρα σου στην Ελλάδα; Ηταν από απόσταση 23 εικοσιτριών μέτρων και με 74 εβδομήντα τέσσερα χιλιόμετρα την ώρα. Το σχεδίαζες;
«Ηταν ένα πολύ όμορφο γκολ, θέλω να πετύχω κι άλλα. Αν έμπαινε αυτό κόντρα στον Αρη θα ήταν πιο όμορφο. Οταν μου έδωσε πάσα ο Καρέλης, έψαχνα να βρω τον χώρο για να σουτάρω, το δοκίμασα και μπήκε γκολ. Σε δύο δευτερόλεπτα το σχεδίασα και το εκτέλεσα».
-Στον Παναιτωλικό βρίσκεσαι εδώ και ενάμιση χρόνο, έχοντας έρθει από την Αργεντινή και παίζοντας στην Ευρώπη για πρώτη φορά. Νιώθεις πως έχεις προσαρμοστεί;
«Στη ζωή δεν έχω θέμα, στην αρχή δεν ήταν εύκολο γιατί δεν καταλάβαινα αγγλικά και ελληνικά, αλλά έχω συμπαίκτες Αργεντίνους, οπότε ήμουν καλύτερα. Μου αρέσει η Ελλάδα και ο Παναιτωλικός, είναι ήρεμα, στον σύλλογο έχουμε τα πάντα. Μακάρι να μείνω κι άλλο καιρό και να συνεχίσω κι άλλα χρόνια στην Ελλάδα. Δεν έχω μιλήσει ακόμη για το συμβόλαιο με την ομάδα».
«Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο για να μην μείνω μόνος»
-Βοήθησαν οι αρκετοί ισπανόφωνοι που έχει ο Παναιτωλικός; Με ποιον κάνεις περισσότερο παρέα;
«Ναι και πέρυσι ήμουν με κάποιους, Μαζόλα, Αρζούρα, Μεντίνα, πλέον κάνω παρέα με τον Ελιας Περέιρα και τον Λούι. Είναι εξαιρετικοί άνθρωποι, μιλάω κυρίως με όσους μιλάνε ισπανικά, πίνουμε το μάτε μας, είναι συνήθειά μας».
-Τι στόχους έχεις με την ομάδα;
«Στην κανονική διάρκεια είναι να μην υποφέρουμε όπως πέρυσι με την παραμονή, τα έχουμε πάει μια χαρά, είμαστε καλά στο Κύπελλο με μια μεγάλη ομάδα αντίπαλο, θα ήταν τέλειο να φτάσω στον τελικό με τον Παναιτωλικό. Θα το απολάμβανα».
-Βλέπεις κάτι διαφορετικό φέτος σε σχέση με το περσινό πρωτάθλημα;
«Είμαστε πιο οργανωμένοι, είμαστε καλύτερη ομάδα, άλλαξε η νοοτροπία πολλών παικτών. Βλέπω πολλά θετικά. Είναι πιο δύσκολο το φετινό πρωτάθλημα, πιο ανταγωνιστικό».
-Σκέφτεσαι το μέλλον σου στο Αγρίνιο μιας και το συμβόλαιό σου λήγει το καλοκαίρι; Ή μήπως σου λείπει η Αργεντινή;
«Μου λείπει η Αργεντινή, η οικογένεια μου, εκεί γεννήθηκα, εκεί είναι η κόρη μου, ο τόπος μου. Ωστόσο θα ήθελα να μείνω στην Ελλάδα, είμαι πολύ άνετος εδώ στον Παναιτωλικό και δεν έχω σκεφτεί την επιστροφή στην Αργεντινή. Σκέφτομαι τα παιχνίδια του πρωταθλήματος και το Κύπελλο, όταν έρθει η ώρα θα δω τι είναι καλό για μένα και το κλαμπ. Δεν έχουμε μιλήσει ακόμη, αλλά νομίζω πως υπάρχουν αρκετοί μήνες ακόμη για να μιλήσουμε γιατί είμαστε συγκεντρωμένοι στα παιχνίδια. Θα ήθελα να συνεχίσω στην Ελλάδα, στο ελληνικό πρωτάθλημα, ακόμη καλύτερα αν είναι στον Παναιτωλικό».
-Στην πατρίδα σου αγωνίστηκες για πολλά χρόνια στις ακαδημίες και στην πρώτη ομάδα της Χιμνάσια Λα Πλάτα. Τι ξεχωριστό έχει αυτή η ομάδα;
«Όταν πήγα στη Χιμνάσια, ήταν οργανωμένος σύλλογος, είμαστε τρελοί οι Αργεντίνοι για το ποδόσφαιρο, είναι ανεξήγητος ο τρόπος που ζούμε, με πολύ πάθος, μου άρεσε αυτό στο Χιμνάσια, πάντα ο κόσμος είναι εκεί, είτε χάνουμε είτε κερδίζουμε. Η πρώτη μου ομάδα, η πρώτη μου αγάπη. Ερωτεύτηκα την ομάδα και ελπίζω κάποια στιγμή να επιστρέψω».
-Πήγες στα 18 σου στη Χιμνάσια. Νωρίτερα που έπαιζες;
«Η Αργεντινή είναι πολύ μεγάλη χώρα, μέχρι τα 13 μου έπαιξα στη Φουιτάρ, ήταν μια ομάδα φίλου του πατέρα μου, στα 13 μου πήγα στο Ροζάριο Σαντα Φε, σε μια ακαδημία που έπαιξε ο Χέινζε. Μέχρι τα 16 ήμουν σε ένα σχολείο, μετά γύρισα στο Ταρταγκάλ, στα 18 πήγα στη Χιμνάσια και έχτισα την καριέρα μου, σιγά σιγά με τα παιχνίδια που έπαιξα. Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο 9 ετών, στην αρχή δεν μου άρεσε το ποδόσφαιρο αν και παντού παιζόταν ποδόσφαιρο. Ήμουν μόνος και άρχισε να παίζω και εγώ γιατί θα έμενα μόνος χωρίς φίλους. Στο σχολείο ήμουν ο μοναδικός που έβλεπα απ’έξω και είπα μια μέρα είναι ο μόνος τρόπος για να κάνω φίλους».
*Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε πριν τον επαναληπτικό αγώνα μεταξύ του Ολυμπιακού με τον Παναιτωλικό
