«Μήπως βλέπαμε άλλον αγώνα»;

Η αναμέτρηση των «Ζωσιμάδων» περνά γρήγορα στην ιστορία για τον Παναιτωλικό. Πέραν του βαθμού δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να μπορεί να «κρατήσει» ο Τίτορμος.

Η εικόνα που παρουσίασε το σύνολο του Λουτσιάνο προβληματική, σε συνέχεια των όσων έχουμε δει εδώ και κάποιες αγωνιστικές. Στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα οι γηπεδούχοι είχαν την πρωτοβουλία, κυριάρχησαν στο ψηλό παιχνίδι, είχαν δύο δοκάρια και από καθαρή τύχη ο Παναιτωλικός δεν δέχθηκε γκολ.

Πάσχει και μάλιστα σοβαρά

Βλέποντας και ακούγοντας τις δηλώσεις του Λουτσιάνο και των ποδοσφαιριστών μετά το τέλος του αγώνα οι φίλοι του Παναιτωλικού εύλογα θα μπορούσαν να αναρωτηθούν: «μήπως βλέπαμε άλλον αγώνα;».

Η αγωνιστική νοοτροπία που αποτυπώθηκε στο γήπεδο δεν έρχεται σε συμφωνία με τα όσα είπαν στην κάμερα της συνδρομητικής παίκτες και προπονητής. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει η παραμικρή ικανοποίηση για αυτή την εικόνα.

Με μόνη εξαίρεση την αρχή του δευτέρου μέρους τα «καναρίνια» ήταν για μία ακόμη φορά ακίνδυνα. Είχαν σοβαρότατα προβλήματα στον άξονα. Το πείσμα και το πάθος δεν αρκούν όταν ο αντίπαλος σε «σφυροκοπά».

Συνολικά ο Παναιτωλικός αγωνιστικά πάσχει σοβαρά. Βέβαια, φάνηκε ξεκάθαρα ότι πρώτη στόχευσή του ήταν να μη χάσει και τίποτα παραπάνω.

Η «μεγάλη πληγή» μεσοεπιθετικά

Ο Ντάλσιο δεν δικαιολογεί τη χρησιμοποίησή του ως βασικός. Ο Ντιαζ σε αρκετές περιπτώσεις καθυστερούσε την ανάπτυξη. Δεν υπάρχει χημεία στο χώρο. Όπως και επιλογές.

Και εξηγούμαστε: υποτίθεται ότι ο Πορτογάλος είναι μέσος που μπορεί να συνδράμει στην δημιουργία του παιχνιδιού. Καλώς ή κακώς δεν αποδίδει. Η συντριπτική πλειοψηφία των πασών του είναι… προς τα πίσω. Τα δε λάθη του; Τακτικότατα.

Είναι πραγματικά προτιμότερο να μπει στη θέση ο φιλότιμος πλην αμυντικός χαφ Τσιγγάρας. Κακά τα ψέματα, στο κέντρο ο Παναιτωλικός «φωνάζει» ότι έχει κενά και σοβαρές ελλείψεις.

Στο «10», εκεί όπου ο Μάζουρεκ συνεχίζει στα ρηχά, ίσως η παρουσία του Μεντόσα να δώσει άλλον αέρα. Μεγάλη απορία προκάλεσε φυσικά και η επιλογή του Λουτσιάνο σήμερα να αντικαταστήσει τον Αριγίμπι, σε μία χρονική συγκυρία μάλιστα που είχε αρχίσει να τον «νιώθει» η αντίπαλη άμυνα.

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την απουσία του θετικού στις πρώτες αγωνιστικές Ματσόλα έχουν οδηγήσει στο να χαθεί κάθε… υποψία διαμόρφωσης χαρακτήρα για το φετινό σύνολο του Παναιτωλικού επιθετικά.

Η στατιστική για ένα ακόμη παιχνίδι είναι καθρέπτης: Μόλις τέσσερις τελικές κατέγραψε ο Παναιτωλικός. Στον αντίποδα ο ΠΑΣ «έγραψε» 14!Απογοήτευση…

Θέλει προπονητή εδώ και τώρα

Πού καταλήγουμε; Στο ότι ο Παναιτωλικός πρέπει άμεσα να επιλέξει προπονητή για να σώσει τη χρονιά, πριν μπει πάλι σε σοβαρούς μπελάδες. Προπονητή άμεσα διότι η φετινή χρονιά μέχρι στιγμής βαδίζει ως πιστή επανάληψη της περσινής.

Αν η λογική λέει ότι μέρος των παθογενειών που παρουσιάζει η ομάδα οφείλονται στην προηγούμενη τεχνική ηγεσία (οφείλουμε στο σημείο αυτό να θίξουμε και το γεγονός ότι κακώς δεν χρησιμοποιούνταν ο Μεντόζα και συν φυσικά ουδείς μπορεί να ρίξει ανάθεμα στον υπηρεσιακό Βραζιλιάνο για τις επιλογές στελέχωσης του ρόστερ) και υπό τη λογική αυτή ο Χάβος απομακρύνθηκε, τότε άμεσα πρέπει να βρεθεί διάδοχη κατάσταση.

Χρειάζεται ένας άνθρωπος που θα προβεί σε ριζικές αλλαγές και θα του δοθούν τα κλειδιά ώστε να χτίσει μία ομάδα με ταυτότητα. Ο Παναιτωλικός την όποια ταυτότητα είχε μέχρι και τα playouts της περασμένης σεζόν την έχασε. Φαίνεται προς το παρόν ότι δεν είναι ομάδα και ότι δεν διαθέτει το μέταλλο που απαιτείται.

Η διακοπή που ακολουθεί δίνει το χρόνο αλλά οι επιλογές πρέπει να γίνουν άμεσα. Δεν γίνεται ο ομάδα να πηγαίνει «στον αυτόματο». Εκτός κι αν τα περσινά παθήματα δεν ήταν αρκετά για τον οργανισμό του Παναιτωλικού. Πάντως ο κόσμος του Αγρινίου δεν επιθυμεί επ’ ουδενί να τα ζήσει ξανά.