O «Μπέλε» που δουλεύει και οφείλει να δικαιώσει τον… εαυτό του (video)

Την ευκαιρία να παίξει δεύτερη φορά βασικός στο μεγαλύτερο μέρος αγώνα της Super League είχε απέναντι στον ΟΦΗ ο Χρήστος Μπελεβώνης.

Την πρώτη φορά μπήκε στο 22′ του αγώνα με τον Άρη στο Βικελίδης. Η χειρότερη εμφάνιση της σεζόν, με μία ομάδα «γονατισμένη» από ελλείψεις. Το σκορ είχε εξάλλου «ξεφύγει» από νωρίς… Απέναντι στον ΟΦΗ τα πράγματα ήταν αλλιώς. Μπήκε στο 33′ στη θέση του Μεντόζα.

«Γράπωσε» την ευκαιρία «από τα μαλλιά»

Δεδομένα έχει προδιαγραφές. Έχει κληθεί στις «μικρές» Εθνικές πολλάκις. Με την Εθνική U17, μαζί με Τζόλη, Τζολάκη, Σουρλή και άλλους είχε βρεθεί στα τελικά του Ευρωπαϊκού της Ιρλανδίας το 2019. Το 2021 ήταν και στις κλήσεις της Εθνικής Νέων.

Απαλλαγμένος από το άγχος που έχει δείξει παλαιότερα, μπόρεσε για πρώτη φορά να «ξεδιπλώσει» δείγματα του ταλέντου του.

Στο Γεντί Κουλέ όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα μπόρεσαν να δουν ένα ταχυδύναμο νεαρό με καλό vision στο γήπεδο. Με σύνεση στο παιχνίδι του. Δείγματα που όσοι τον παρακολουθούν από τις υποδομές του Παναιτωλικού τα έχουν ήδη διακρίνει.

Έγινε επαγγελματίας στις 15 Ιουλίου του 2020. Την πρώτη του σεζόν «έγραψε» μόλις μία, παρθενική συμμετοχή. Οι δανεισμοί του σε Επισκοπή και Καραϊσκάκη στη Super League 2 δεν ευόδωσαν σε καμία περίπτωση. Ο Γιάννης Αναστασίου αξιολόγησε στη θερινή προετοιμασία ότι διέθετε στοιχεία. Ωστόσο δεν έπαυε να είναι ένας «άγουρος», ακόμη, νεαρός.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν δούλεψε πολύ. Αναστασίου και Ράτερ του αφιέρωσαν πολύ χρόνο. Του εξήγησαν πολλά και με πολλή υπομονή. Ο Άγγλος μάλιστα καθόταν και του εξηγούσε με τις ώρες πράγματα ακόμη και σε αγώνες που παρακολουθούσαν μαζί, πέραν του Παναιτωλικού.

Ένας καθαρά επιθετικογενής παίκτης που στηρίζεται στην ταχύτητα και την εκρηκτικότητά του έπρεπε να μάθει να λειτουργεί αλλιώς στο γήπεδο. Για να μπεις στο «καλούπι» του κέντρου πρέπει να μάθεις να μαρκάρεις, να αμύνεσαι. Στο ματς με τον ΟΦΗ ο Αντρέα Παλομπαρίνι έκανε μνεία τουλάχιστον δύο φορές στις βοήθειες που προσέφερε στην άμυνα ο Χρήστος. Προσπαθεί να αποκτήσει τα στοιχεία που θα του επιτρέψουν να σταθεί σωστά στο γήπεδο.

Έδωσε όμως και επιθετικά:

-Αρχικά, στο 1:56 η φάση ξεκινά και τελειώνει όμορφα από τα δικά του πόδια.

-Στο 2:23 η σέντρα του προς τον Βέργο δίνει την ευκαιρία για το γκολ αλλά η κεφαλιά του Έλληνα φορ δεν είναι ιδανική.

-Στη φάση στο 2:34 απομακρύνει για τον Μόρσει, στη φάση του γκολ.

-Στο 4:40 «πετάει» τρομερή κάθετη στον Βέργο που και πάλι δεν τελειώνει τη φάση σωστά, με τον Επασί να τον νικά.

Σίγουρα υπήρχαν και ψεγάδια. Η κεφαλιά του προς τα πίσω στις καθυστερήσεις δεν ήταν αυτό που θα… ήθελε ένας προπονητής στο συγκεκριμένο σημείο, για παράδειγμα. Ωστόσο, δεν αναιρεί ότι ο μικρός Μπελεβώνης έκανε μία μεστή εμφάνιση.

Μία εμφάνιση πάνω στην οποία πρέπει να «χτίσει» για να κάνει το «ξεπέταγμα». Όπως το έκανε ο Λιάβας, όπως το έκανε ο Κωνσταντόπουλος. Ο Χρήστος ξέρει πάρα πολύ καλά που βρίσκεται. Μπροστά του όμως έχει πάρα πολύ δρόμο. Μια καλή εμφάνιση δεν λέει τίποτα αν δεν έχει συνέχεια. Κι αν σε κάποιον πρέπει να δικαιώσει, αυτός δεν είναι κανείς άλλος από τον ίδιο του τον εαυτό.

Για να το κάνει αυτό θα πρέπει να σταθεί γερά στα πόδια του. Να απαλλαγεί από το «βάρος» του ονόματός του. Οι συγκρίσεις με τον πατέρα του, όπως και στην περίπτωση του Κωνσταντόπουλου χρησιμεύουν μόνο για τις καφενειακές κουβέντες. Για την δική του πορεία δεν λένε τίποτα.

Τι οφείλει να κάνει; Αρχικά να κλείσει τα αυτιά του. Να παλέψει. Να δουλέψει κι άλλο. Ο κόσμος του Παναιτωλικού τον θέλει να πετύχει. Γιατί έχει μεγαλώσει μέσα στην ομάδα και την φανέλα της την φορά και την βλέπει… αλλιώς.