Ο Παναιτωλικός του Πετράκη κοιτά περήφανος κατάματα την μίζερη ποδοσφαιρική Ελλάδα

Κοίταξε έναν ακόμα ισχυρό αντίπαλο στα μάτια. Στάθηκε απέναντι στον ΠΑΟΚ όπως ακριβώς στάθηκε απέναντι στον Ολυμπιακό, στην ΑΕΚ, στον Παναθηναϊκό και στον Άρη. Ο Παναιτωλικός του Πετράκη για ένα ακόμα παιχνίδι έδωσε τα διαπιστευτήριά του.

Δυστυχώς σε ένα ματς που δικαιούταν πολλά περισσότερα δεν πήρε τίποτα. Δεν είναι η πρώτη φορά φέτος, δεν θα αλλάξει όμως ποτέ και το ποδόσφαιρο. Δεν κερδίζει πάντα αυτός που το δικαιούται.

Πώς να μην χειροκροτήσει ο κόσμος αυτή την ομάδα; Πώς να μην αναγνωρίσει την συγκλονιστική προσπάθεια που καταβάλλει φέτος; Πώς να μην φωνάξει το όνομα του «αρχιτέκτονα» Πετράκη; Ο κόσμος του Παναιτωλικού έχει κριτήριο και αντίληψη.

Σε αντίθεση με τα ορκισμένα trolls των «μεγάλων» στα social media. Σχολιαστές επώνυμοι και ανώνυμοι, υποστηρικτές όλοι κάποιας «μεγάλης» ομάδας. Την στιγμή που σύσσωμη η υγιώς σκεπτόμενη ποδοσφαιρική Ελλάδα αναγνωρίζει το τι κάνει φέτος ο Παναιτωλικός, αυτοί βρίσκουν να πουν.

Τι έκαναν οι προπονητές των ομάδων τους;

Ο Μεντιλίμπαρ είπε μπράβο στον Παναιτωλικό μετά το Χ στο Φάληρο. Ο Λουτσέσκου λέει ότι ο Τίτορμος είναι η καλύτερη ομάδα μετά τους πέντε «μεγάλους». Ο Αλμέιδα συνεχάρη δημοσίως τον Πετράκη για τα όσα κάνει φέτος. Ο Βιτόρια τόνισε ότι ο Παναθηναϊκός υπέφερε στο Αγρίνιο. Ο δε Μάντζιος είδε «σφαγή» και πλέον βλέπει τα ματς του Άρη από τον καναπέ του.

Ο Έλληνας μέσος οπαδός του Facebook με την γνωστή του τοξικότητα τι κάνει; Πιστοποιεί ότι έχουμε τους πιο γελοίους «ποδοσφαιρόφιλους» πανευρωπαϊκά, με σοβαρή πιθανότητα και για παγκόσμια πρωτιά.

Δεν έκοψε βαθμούς ο Παναιτωλικός από τον Χ ανταγωνιστή του, άρα είναι παράρτημα. Αυτή είναι η λογική τους. Δυστυχώς αυτή είναι η ελληνική ποδοσφαιρική κοινωνία. Με παρωπίδες, με αμέτρητους ωχαδερφιστές, με εκατομμύρια απαίδευτους οπαδούς που φορούν χρωματιστά γυαλιά και βγάζουν απωθημένα σε Facebook, Χ, Ιnstagram και όπου σκατά βρουν.

Αυτοί είναι οι μέσοι οπαδοί των «μεγάλων». Για να μην είμαστε ισοπεδωτικοί, υπάρχουν και ορισμένες φωτεινές εξαιρέσεις.

Ακόμα και όλους να τους νικούσε ο Παναιτωλικός και να πήγαινε για πρωτάθλημα, ε δεν θα τον άφηναν στον «βωμό» του να το πάρει η δικιά τους. Τι καθόμαστε και προσπαθούμε; Να βάλουμε μυαλό σε αυτούς; Χαμένος χρόνος.

Το ποιος είναι ο Παναιτωλικός ΜΑΣ το γνωρίζουμε πολύ καλά. Η μόνη ομάδα που τόσα χρόνια στην Super League δεν πήρε δανεικό ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ τους. Ο σύλλογος με τις εγκαταστάσεις που μετά από τέτοια βροχή το γήπεδό του δεν ήταν βούρκος μα «χαλί». Η ομάδα που υπέστη ανελέητες διαιτητικές «σφαγές» για να ζήσουν τα παραρτήματά τους. Αυτός που ότι κάνει στα τόσα χρόνια του στην Λίγκα το κάνει μακριά από λυκοφιλίες και συμφέροντα άλλων.

Αυτή είναι η ομάδα που γουστάρουμε γιατί είναι το διαφορετικό μέσα στην ΜΙΖΕΡΗ ποδοσφαιρική πραγματικότητα που ΑΥΤΟΙ -και όσοι τους υποστηρίζουν- διαμόρφωσαν.

Στα του παιχνιδιού, ο Πετράκης για μία ακόμα φορά παρουσίασε τον Παναιτωλικό που φέτος ξέρουμε. Πολύ καλά διαβασμένος, πραγματοποίησε την καλύτερη εμφάνιση μέχρι ώρας απέναντι σε «μεγάλο». Από το πρώτο ημίχρονο ο Τίτορμος δικαιούνταν να είναι μπροστά στο σκορ, ωστόσο η αστοχία του δεν του το επίτρεψε.

Ο Μαϊντέβατς αστόχησε στο πέναλτι. Ο Σέρβος το κέρδισε, δικαίως το πήρε, επίλεξε ίδια γωνία με το ματς της Λιβαδειάς και την έστειλε ελάχιστα εκτός. Μπορείς να κρατήσεις «κακία» σε έναν παίκτη που ήταν θετικότατος μέσα στο γήπεδο; Πού έτρεξε, που κέρδισε τόσες «μάχες» και φάουλ, που σήκωσε το χέρι ζητώντας συγγνώμη στον κόσμο στην αλλαγή του; Όχι. Ψηλά το κεφάλι, Αντρίγια, πάμε για γκολ στις Σέρρες.

Ο Λαχούντ απώλεσε την έτερη μεγάλη στιγμή του πρώτου μέρους, σε μία φάση που η ποιότητα του Κοτάρσκι ήταν καθοριστική για τον ΠΑΟΚ. Ενστικτωδώς το έβγαλε, πολύ καλή ήταν η εκτέλεση του Ντάνι.

Έχοντας πολύ καλύτερη εικόνα στα πρώτα 45′ από τον αντίπαλό του ο Παναιτωλικός πήγε με αυτό το 0-0 στα αποδυτήρια. Δεδομένα ο Λουτσέσκου θα «ανακάτευε» την τράπουλα, δεδομένα θα προσπαθούσε ο ΠΑΟΚ να πιέσει. Ο Πετράκης και οι παίκτες του είχαν τις «απαντήσεις». Αμύνθηκε καλά ο Παναιτωλικός, έχοντας παράλληλα και την πολυτέλεια να διαθέτει έναν σπουδαίο τερματοφύλακα.

Η δεύτερη μεγάλη χαμένη στιγμή του Λαχούντ, τρίτη στο ματς για τον Παναιτωλικό ήταν καθοριστική. Τέτοιες κλασικές ευκαιρίες για γκολ ο ΠΑΟΚ σε όλο το ματς δεν είχε. Το ότι ο Τίτορμος δεν μπόρεσε να τις μετουσιώσει σε γκολ του κόστισε.

Η μία και μοναδική αδράνεια της άμυνας στο φινάλε έφερε την ήττα. Όπως συνέβη και με τον Παναθηναϊκό πάνω-κάτω. Και σε εκείνο το ματς ο Παναιτωλικός πριν δεχθεί γκολ είχε χάσει την μεγάλη στιγμή με τον Πέρες, στο 81′.

Τα παιδιά του Πετράκη έμειναν με το «μπράβο» της προσπάθειας και το χειροκρότημα του κόσμου τους. Έμειναν με τα εύσημα όσων πραγματικά αντιλαμβάνονται το τι παρουσιάζουν φέτος. Ήθελαν και τους βαθμούς όμως. Με δεδομένα τα ευνοϊκά αποτελέσματα θα ξέφευγαν από τους διώκτες τους.

Βαθμολογικά, για τον Παναιτωλικό η αγωνιστική είναι ως μη γενόμενη σε ότι αφορά τους «από κάτω». Μόνο ο Βόλος «μάζεψε» βαθμούς από αυτόν. Ο Άρης, σε ότι αφορά τα υψηλότερα «στρώματα» πήγε στο +5.

Κάπως έτσι, το τελευταίο παιχνίδι του 2024 αποκτά ένα «πρέπει». Ο Παναιτωλικός στις Σέρρες, με την υποστήριξη του κόσμου του ΚΑΙ εκεί, δεν πρέπει να χάσει. Οι Σερραίοι είναι καλή και ποιοτική ομάδα. Το αποδεικνύουν συνεχώς το τελευταίο διάστημα και το παιχνίδι δεν θα είναι καθόλου εύκολο.

Το «ζουμί» της βραδιάς περικλείεται στα πλάνα που κατέγραψε η κάμερα της συνδρομητικής μετά το φινάλε. Δεν χρειάζονται λόγια, η εικόνα μιλάει μόνη της. Συνεχίζουμε.

Υ.Γ.: Ο Δεκέμβρης μέσιασε, η λέξη «μεταγραφές» ψιθυρίζεται όλο και πιο έντονα στις τάξεις του κόσμου. Επιφυλάσσομαι να τοποθετηθώ αμέσως μετά το παιχνίδι των Σερρών. Προς ώρας αυτό και μόνο προέχει.