Ο Θωμάς Μαυραγάνης γράφει για τον Παναιτωλικό που έφαγε μία ακόμη… «σφαλιάρα», γνωρίζοντας ήττα που τον έστειλε στον «πάτο» της βαθμολογίας.
Οι «λίγοι»
Το ότι ο Παναιτωλικός έχει από τα χειρότερα -αν όχι το χειρότερο ρόστερ της κατηγορίας- πλέον δεν το αμφισβητεί κανείς. Τα τελευταία δύο χρόνια η πλειονότητα των παικτών που έχουμε δει με τον Τίτορμο στο στήθος δεν άντεξαν το βάρος της φανέλας. Παίκτες σαν τους Ντάλσιο, Μάζουρεκ, Μπάλμπι και Σανιά και πολλοί ακόμη που δεν προσπάθησαν ή που δεν… μπορούν και παίκτες που ότι είχαν, αυτό έδωσαν, ωστόσο δεν αρκεί για να είναι ο Παναιτωλικός εκεί που πρέπει. Αυτό είναι το «ρεζουμέ».
Και τις δύο χρονιές ο Παναιτωλικός πήγε να «μπαλώσει» τις τρύπες τον Γενάρη. Πέρυσι τα κατάφερε, φέτος αν και στη λογική κινήθηκε σωστά, στην πράξη δεν του «βγήκε». Διότι ο Γενάρης είναι για ρετουσάρισμα και όχι για δημιουργία ομάδας.
Οι παίκτες του περσινού Γενάρη «έλαμψαν» και δεν παρέμεινε σχεδόν κανείς. Οι φετινές χειμερινές προσθήκες -με εξαίρεση τον Εντινγκά κυρίως- τέσσερα ματς πριν το τέλος, δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν την ομάδα. Κάποιοι έχουν οικτρά απογοητεύσει, όπως ο Καρέλης, κάποιοι είναι μόνιμα τραυματίες χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς έχουν, όπως ο Μπαρμπόσα.
Όπως είχαμε τονίσει και μέσα στη χρονιά, καλύτερα να δίνεις κάτι παραπάνω και να ανανεώνεις κρατώντας κάτι «δοκιμασμένο» παρά να πληρώνεις έναν παίκτη και στη συνέχεια και δεύτερο και στο τέλος να μην καταφέρνεις τίποτα.
O αδιάφορος
Πέρυσι ο Παναιτωλικός θέλοντας και μη, φέροντας ευθύνη για την εικόνα του στο γήπεδο έφερε έναν προπονητή συσπείρωσης, ένα πρόσωπο που «ένωσε» όλο το Αγρίνιο. Φέτος ο Δέλλας πιο πολύ κάποιον αδιάφορο θυμίζει παρά τον προπονητή που «πάλεψε» για Ευρώπη πριν από δύο χρόνια.
Χωρίς πάθος, χωρίς αυτοκριτική διάθεση μα το χειρότερο χωρίς πίστη στους παίκτες του. Σε πολλές συνεντεύξεις «άδειασε» τους ποδοσφαιριστές του δίχως να αναλάβει ούτε μια φορά την ευθύνη.
Ένας προπονητής που δείχνει να μην ξέρει την ομάδα του, με παίκτες που σε ένα παιχνίδι «λάμπουν» να «τρώνε» πάγκο στην επόμενη, με εμμονές. Πέρυσι η ομάδα πάλεψε με τα πιτσιρίκια και τους ξένους που έδωσαν αγώνα. Φέτος, παίκτες τέτοιοι λόγω τραυματισμών είναι εκτός.
Παίκτες σαν τους Τσιγγάρα, Λιάβα, Τζανακάκη. Όμως, ακόμη και η διαχείριση άλλων υπήρξε άδικη: Παραδείγματος χάρη, είδαμε τον Βέργο να «εξαφανίζεται» τόσο καιρό από τα πλάνα και να είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας στα τελευταία δύο παιχνίδια.
Ο Παναιτωλικός παίζει την ύπαρξή του στην κατηγορία και αυτοί που θα τον σώσουν, αν τελικώς σωθεί, θα είναι ποδοσφαιριστές που αναζητούν τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους όπως ο Ντάλσιο, ο Μάζουρεκ και ο Γιάκολις;
Ο αδιόρθωτος
Πολλές φορές στη ζωή δεν έχει δεύτερη ευκαιρία. Ο Παναιτωλικός πέρυσι έπαιξε με τη φωτιά, δεν κάηκε, παρέμεινε στην κατηγορία, παίζοντας μάγκικα στα Play Outs και εκμεταλλευόμενος και τις όποιες συγκυρίες παρέμεινε.
Το πάθημα έπρεπε να γίνει μάθημα. Ο οργανισμός του Παναιτωλικού υπήρξε αδιόρθωτος. Φέτος, τι έκανε μερικούς να πιστέψουν ότι η ομάδα θα πάει τρένο στα Play Outs; Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που να θυμάται την ομάδα να κυριάρχησε σε ολόκληρο αγώνα μέσα στη σεζόν; Διότι πέρυσι υπήρχαν ματς που όντως είδαμε… Παναιτωλικό, φέτος η ομάδα φαίνεται ότι παίζει σε λάθος κατηγορία.
Κάθε χρόνο στη σκέψη μου έρχεται αυτό το άρθρο στο οποίο από καταβολής του TitormosNet έχουμε κάνει αναφορά, δις. Ήρθε η στιγμή και για φέτος, λοιπόν, να γίνει αναφορά στο άρθρο του Μιχάλη Τσόχου σε γνωστό αθηναϊκό site (πιθανότατα ένα από τα λίγα άρθρα στο συγκεκριμένο μέσο που μιλούν με απόλυτο ρεαλισμό για τον Παναιτωλικό).
Μπορεί -πλέον- ο πήχης να έχει κατέβει και άλλο, αλλά παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ:
«Να μην θεωρεί ο επαγγελματίας ποδοσφαιριστής τον Παναιτωλικό ένα μαγαζί γωνία που πληρώνει πάντα στην ώρα του και καλά και δεν έχει πολλές απαιτήσεις.
Να αισθάνεται από την πρώτη ημέρα που φορά τη φανέλα του Παναιτωλικού ο κάθε παίκτης και ο κάθε προπονητής που κάθεται στον πάγκο του την πίεση της επιτυχίας. Κάποια στιγμή στο Αγρίνιο θα πρέπει να πάψουν να πανηγυρίζουν την σωτηρία στη μεγάλη κατηγορία, κάποια στιγμή θα πρέπει να πάψει το Κύπελλο να μην ενδιαφέρει και να αποχαιρετούν τον θεσμό πάντα νωρίς, κάποια στιγμή θα πρέπει η λέξη Ευρώπη να μπει πριν από όλες τις άλλες…»
Υ.Γ. 1: Μακάρι κάτι να αλλάξει και να γίνει το θαύμα. Και σε θέμα αγωνιστικό μα και σε θέμα νοοτροπίας.
Υ.Γ. 2: Αν το ματς με την Λαμία ήταν μια φορά ντροπή τότε αυτό με τον Βόλο, μετά από τόσες υποσχέσεις και «μέτρημα ματς- τελικών» τι είναι;
πολυ καλα τα ειπες καπως ετσι ειναι τα πραγματα.δεν αξιζει να μεινει κατηγορια με διαφορα η χειροτερη ομαδα.αρκει του χρονου να αλαξουν πολλα απο διοικουντες μεχρι ποδοσφαιριστες.να αναλαβουν ανθρωποι ποου ξερουν το αθλημα γιατι οι παροντες αποδειχτηκαν λιγοι.μομο ο κωστουλας να μεινει και να τα αλαξει ολα αυτος μονο μπορει οι υπολοιποι να εξαφανιστουν απο παντου
Οταν μια ομαδα εχει παιξει 26 παιχνιδια και σε ολα ακομα και σε αυτα τα λιγα που κερδισε ειναι συνηθως κατω του μετριου δυσκολα να αλλαξει εικονα σε 7 παιχνιδια play aout!Και να ειμαστε ρεαλιστες ο βολος σημερα ηταν σαν να μας ειπε δεν θα χτυπησω το παιχνιδι αλλα ουτε και θα στηθω κανετε τα βασικα και θα κερδισετε εμεις γκολ δεν βαζαμε ουτε με αιτηση και η αμυνα μοιραζε γκολ σε καθε ευκαιρια ετσι δεν μενουμε ξεκαθαρα!οταν αφηνεις τα πραγματα στην τυχη τους και οι παικτες σε βλεπουν σαν αρπαχτη και το δικαιωμα αυτο τους το εχουν δωσει αυτοι που αποφασιζουν δεν εχεις σωτηρια και να μεινεις αν δεν αλλαξει κατι θα πεσεις του χρονου τοσο απλα!
Τον Ιούνη του 1987,με πρόεδρο τον Μέντα,προπονητή τον αείμνηστο Δαβουρλή και παίκτες Τάκος,Μακρής,Νταλακούρας,Μπουλιέρης,Μανδέλλος,Ντελής και κάποιοι άλλοι,παίζαμε στο Αιγάλεω (ήδη υποβιβασμένο) αγώνα Β’ εθνικής για να σώσουμε την κατηγορία(2-3 αγώνες έμειναν).Το Αιγάλεω είχε όλους και όλους 10 παίκτες(εκ των οποίων 2 τερματοφύλακες).Μας κέρδισε 3-1.Υποβιβάστηκε η ομάδα στη Γ’ εθνική.Την επόμενη χρονιά υποβιβαστήκαμε στη Δ’Εθνική.Το αναφέρω αυτό(μαύρη σελίδα στην ιστορία της ομάδας και ντροπή στους αγωνισθέντες παίκτες)για να δώσω την εικόνα του Παναιτωλικού φέτος.Ομάδα,προπονητής και όλος ο οργανισμός σε μεγάλη αρρώστια,δεν μπορεί να παλέψει,να κερδίσει,να πάρει κάτι θετικό, με τίποτα.Επιμένω ότι λιγότερο φταίει το ούτως ή άλλως μετριότατο ρόστερ,από ότι η έλλειψη πάθους,στόχου,τακτικής και φυσικά η προπονητική ανυπαρξία.Η ομάδα βαδίζει προς τον υποβιβασμό,μόνο με μεγάλο θαύμα θα τον αποφύγει.Δεν χρειάζεται ανάλυση παιχνιδιών,χρειάζεται ψυχραιμία και προσμονή για την ανάσταση της ομάδας.Οποιαδήποτε κριτική σε διοίκηση,παίκτες και προπονητή είναι περιττή.Έχουν ειπωθεί όλα.Ξέρουμε,ξέρουν τι έφταιξε και η ομάδα τα 2 τελευταία χρόνια είναι σε κατιούσα πορεία.Υπομονή να τελειώσει το μαρτύριο και να δούμε την επόμενη μέρα.Υ.Γ.Τα πονηρά αποτελέσματα θα συνεχιστούν στα play out.
Τα προβλήματα άρχισαν όταν το χέρι σταμάτησε να μπαίνει βαθιά στην τσέπη κι απλώς ο στόχος ήταν να βγαίνει η σεζόν όπως όπως. Μειώθηκαν και οι ομάδες σε 14 από 16, έμειναν πλέον μόνο οι πραγματικά καλές και ο Παναιτωλικός -αντί να δυναμώσει κι άλλο για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κατηγορίας- άρχισε να μειώνει το μπάτζετ και να το επικοινωνεί όλο αυτό σαν “πορτογαλικό μοντέλο”… Κι αν πέρυσι υπήρχε ο Πανιώνιος με το -6 και με απαγόρευση μεταγραφών και στην πορεία βρέθηκε και η Ξάνθη με το -12 φέτος δυστυχώς η τύχη του Παναιτωλικού ήταν προδιαγεγραμμένη ήδη από το καλοκαίρι. Τουλάχιστον μεταξύ μας να λέμε αλήθειες.
Εγώ πιστεύω αλλά εύχομαι νά γίνω ψεύτης μήπως ό πρόεδρος θέλει νά πέσει η ομάδα διότι αν μείνει θά χρειαστεί ξεκληρισμα όλη ή ομάδα αν εξαιρέσουμε κάνα δυο τρεις πού παίζουν τώρα καί προπονητή εννοείτε οπότε θά χρειαστεί να βάλει τό χέρι βαθειά στην τσέπη για νέους παίχτες σύν τά συμβόλαια πού θά πρέπει νά πληρώσει σέ αυτούς πού θά φύγουν όποια και να είναι αυτά είναι μια σκέψη πού σίγουρα δεν θα θέλαμε να συμβεί καί από την άλλη είναι καί ή τυχών αναδιάρθρωση πού ακούγεται καί αυτό εξαρτάται από τά τηλεοπτικά και ποιός θά είναι ό πάροχος αυτά βέβαια θά τά μάθουμε μετά τό τέλος τών play out όπως καί νά χει συμφωνούμε όλοι ότι είμαστε ή χειρότερη ομάδα μακράν τώρα όσο αναφορά τόν προπονητή αποδείχτηκε ότι δεν έφταιγε ό χαβος τό πρόβλημα ξεκινάει από τούς υπεύθυνους τού σχεδιασμού καί φυσικά τό μπάτζετ εγώ πιστεύω καί τόν κλοπ και τόν Μουρίνιο η και τους δυο μαζί νά είχες για προπονητή τό αποτέλεσμα θα ήταν τό ίδιο διότι δεν μπορείς τόν Βέργο πχ νά τόν κάνεις λεβαντοφσκι είναι και οι παίχτες κατά 80-90% υπεύθυνοι αλλά αυτό μπορούν αυτό κάνουν αυτό κάνουν για νά τελειώνουμε ή ομάδα δεν αξίζει να είναι σούπερ λιγκ βάσει τό ποδόσφαιρο καί τά αποτελέσματα πού παράγουν.
ΧΑΙΡΕΤΕ.
Κάθε καλοπροαίρετος διάλογος είναι απαραίτητος. Σε όλα τα παραπάνω, να προστεθεί ένα ζήτημα που φανέρωσε τον πανικό της διοίκησης. Δυο φορές ξεκίνησε με το πορτογαλικό μοντέλο. Με τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα το σταμάτησε με την γέννησή του. Αντί να το στηρίξει και να το βελτιώσει, το εγκαταλείπει. Οι ομάδες χτίζονται και δεν αγοράζονται. Δυστυχώς η ομάδα μπήκε στην φιλοσοφία των γρήγορων αποτελεσμάτων. Αυτό μπορεί να λειτουργεί βραχυπρόθεσμα, αλλά σε βάθος χρόνου η ομάδα εμφανίζεται πιο αδύναμη. Το πιο κακό δεν είναι να πέσει η ομάδα. Το πιο κακό είναι να μην έχει παλέψει καν. Και αυτό πιστοποιεί, το πόσο άρρωστη είναι πλέον η νοοτροπία της.
ΤΙΤΟΡΜΟΣΥΝΤΡΟΦΟΙ. ΤΟΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΕΔΩ Κ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ. Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΛΛΟ. ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ. ΤΗΝ ΚΑΡΔΑΡΑ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΗΝ ΚΛΩΤΣΗΣΕ. ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΑΣΗ. ΤΟΝ ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΧΤΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΥΛΙΚΑ ΓΙΑΚΟΛΙΤΣ, ΚΑΡΕΛΗ, ΜΠΑΡΜΠΟΣΑ, ΑΡΘΟΥΡΑ, ΝΤΑΛΤΣΙΟ, ΜΕΝΤΙΝΑ, ΜΠΑΛΜΠΙ, ΣΑΝΙΕ Κ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΠΑΛΤΑ. ΑΥΤΟΙ ΕΔΙΩΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΟΤΑΝ ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗ 3η ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΜΥΝΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤ. (ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠ Κ ΑΤΡΟΜΗΤΟ) Η ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΕΥΡΩΠΗ. Κ ΜΕΤΑ ΠΗΡΑΝ ΠΟΝΤΕΣ Κ Η ΓΝΩΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΕ Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙ. Κ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ Η ΟΜΑΔΑ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ. Κ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΦΡΟ… ΟΠΟΤΕ… ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ Κ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΟΣΟΙ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΟΙΚΕΙΝ