Όταν η μπάλα κουνάει το πλεκτό, όλα είναι όμορφα

Ένα υπέροχο σαββατιάτικο βράδυ χάρισε ο Παναιτωλικός στο κοινό του, κάνοντας… σεφτέ στις νίκες. Όταν η μπάλα κουνάει το πλεκτό, όλα είναι όμορφα.

Του Νίκου Δρέλλια

Το σύνολο του Πετράκη είχε δυο βασικά πράγματα που του έλειψαν στην πρεμιέρα με τη Λαμία: ευστοχία και τύχη.

Παράλληλα, οι παίκτες του ήταν σαφώς πιο προσεκτικοί, ειδικά στα μετόπισθεν. Έκαναν την τέλεια εμφάνιση; Όχι. Παραφωνίες υπήρξαν. Κυρίως στη μετάβαση από την επίθεση στην άμυνα.

Οι φιλοξενούμενοι, κατά βάση στο πρώτο μέρος, έβγαλαν 3-4 εξαιρετικές αντεπιθέσεις. Και άγγιξαν το 0-1 με τον πιο δραστήριο τους παίκτη, τον Τομάς, στη φάση του δοκαριού του. Επίσης, είχαν την κατοχή της μπάλας, ιδιαίτερα στην επανάληψη, όταν ο Τίτορμος οπισθοχώρησε για να διαφυλάξει το 2-0.

Από την στιγμή που διατηρείς το «μηδέν» και σκοράρεις τρεις φορές μπροστά, βέβαια, παράπονο δεν μπορείς να έχεις. Ειδικά σε ματς-«εξάποντο».

Ο Παναιτωλικός με πάθος και μεθοδικότητα έκανε το καθήκον του, σκορπώντας χαμόγελα. Χαμόγελα για τον Λομόνακο, που επιτέλους σκόραρε, αν και έχασε πάλι το άχαστο.

Χαμόγελα για τον δαιμόνιο Ντίας με το ασύλληπτο γκολ του, χαμόγελα για τον ακούραστο Πέρες, χαμόγελα για τον σταθερότατο και καίριο Τσάβες. Γενικά οι λατίνοι της βασικής ενδεκάδας πήραν πάνω από τη βάση.

Ο Μπουζούκης φώναξε κι αυτός «παρών» με το όμορφο τέρμα του. Η πορεία του μέχρι στιγμής στο Αγρίνιο δεν είναι ικανοποιητική. Φέτος μοιάζει να έχει ρόλο στην ομάδα, μακάρι να έχει διάρκεια και να δώσει λύσεις.

Κατά τα λοιπά, ο Λιάβας συνεχίζει το… ποιοτικό βιολί του, βοηθώντας σε όποια θέση του ζητηθεί. Έκανε λαθάκια χθες, αλλά ήταν και πάλι θετικός. Σε καλό φεγγάρι και η αγρινιώτικη άμυνα, που ψάχνει ακόμα τα πατήματα της.

Όπως αναγράφεται και στον τίτλο, όταν κουνάει η μπάλα το πλεκτό, όλα μοιάζουν (κι εν πολλοίς είναι) όμορφα. Τα γκολ είναι η πεμπτουσία του αθλήματος, προσφέροντας χαρά και νίκες. Χθες μπήκαν… επί 3 και όλα πήγαν καλά.

Ο Πετράκης ήταν προσγειωμένος στις δηλώσεις του, παραδεχόμενος ότι αυτή τη φορά η ομάδα του είχε και την τύχη με το μέρος της. Καιρός ήταν. Η νίκη δίνει την απαραίτητη ηρεμία στον κόουτς και το επιτελείο του να δουλέψουν στη διακοπή χωρίς το άγχος του ουραγού.

Υπάρχουν οι νεοαποκτηθέντες που σιγά σιγά πρέπει να προσαρμοστούν και να δώσουν τα μέγιστα. Υπάρχει και το ερωτηματικό της ενίσχυσης. Κακά τα ψέματα, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και το ρόστερ χρειάζεται βάθος. Ίσως ένας επιθετικός με διαφορετικά στοιχεία από των υφιστάμενων (ψηλότερος, που να τον νιώθει η αντίπαλη άμυνα) να ήταν χρήσιμος.

Το φθινόπωρο, λοιπόν, μπαίνει όμορφα και αισιόδοξα. Δείχνει καλά στοιχεία η ομάδα, έχει και αδυναμίες που οφείλεται να διορθωθούν. Ο φετινός μαραθώνιος μόλις ξεκίνησε.

Υ.Γ.1: Υποδειγματική η παρουσία του κόσμου σε δεύτερο σερί εντός έδρας παιχνίδι, 90 λεπτά φωνή από το πέταλο. Φέτος το παραμικρό ατόπημα τιμωρείται, όπως είδαμε και στην περίπτωση του Άρη, που έπαιξε κεκλεισμένων για ένα πεταμένο κάθισμα. Έτσι να συνεχίσουμε, με προσοχή, ώστε ο Τίτορμος να μην αγωνιστεί ποτέ μόνος. Respect και στους λιγοστούς Σερραίους που βρέθηκαν στην άκρη της μεγάλης κερκίδας. Γράφτηκαν ορισμένα σχόλια ότι κάποιος οπαδός τους δέχθηκε επίθεση. Πλήρης και προσωπική εικόνα για το συμβάν δεν υπάρχει, αλλά αν όντως έγινε κάτι τέτοιο, μιλάμε για τον ύψιστο βαθμό ανεγκεφαλιάς.

Υ.Γ.2: Σχεδόν αλάνθαστος ο Μλάντεν χθες, αλλά πήγε να το…λούσει στην εκπνοή. Εντελώς αχρείαστο το σκληρό του μαρκαρισμά δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, ευτυχώς δόθηκε κίτρινη κάρτα. Η αγρινιώτικη άμυνα τον χρειάζεται.